Nadia - imię pochodzenia greckiego, wywodzi się od słowa nadzieja.
Święta Nadia (Nadzieja) na świat przyszła najprawdopodobniej w drugim wieku naszej ery. Była córką świętej Zofii, która poza nią, miała jeszcze dwie córki – Wiarę i Miłość.
W owych czasach, Rzymem rządził srogi i nienawidzący chrześcijan – Hadrian. Mordował on z zimną krwią wszystkich, którzy przyznawali się do wiary w Boga. Kiedy Zofia odmówiła publicznie pokłonienia się posągowi bogini Diany, Hadrian nakazał przyprowadzić przed swoje oblicze jej córki. Cesarz ponowił prośbę, jednak Zofia za nic w świecie nie chciała wyprzeć się wiary, którą uznawała za jedyną właściwą. Musiała więc patrzeć na tortury, którym poddawane były jej dzieci. Wiara umarła w kotle z gotującym się olejem. Nadzieję rozszarpano żelaznymi kleszczami, natomiast Miłość została spalona na stosie.
Odpowiedź:
Nadia - imię pochodzenia greckiego, wywodzi się od słowa nadzieja.
Święta Nadia (Nadzieja) na świat przyszła najprawdopodobniej w drugim wieku naszej ery. Była córką świętej Zofii, która poza nią, miała jeszcze dwie córki – Wiarę i Miłość.
W owych czasach, Rzymem rządził srogi i nienawidzący chrześcijan – Hadrian. Mordował on z zimną krwią wszystkich, którzy przyznawali się do wiary w Boga. Kiedy Zofia odmówiła publicznie pokłonienia się posągowi bogini Diany, Hadrian nakazał przyprowadzić przed swoje oblicze jej córki. Cesarz ponowił prośbę, jednak Zofia za nic w świecie nie chciała wyprzeć się wiary, którą uznawała za jedyną właściwą. Musiała więc patrzeć na tortury, którym poddawane były jej dzieci. Wiara umarła w kotle z gotującym się olejem. Nadzieję rozszarpano żelaznymi kleszczami, natomiast Miłość została spalona na stosie.