Jezus, zapowiadany przez proroków Mesjasz, urodził się w Betlejem. Jego Mama, Maryja dowiedziała się od Anioła Gabriela, że Pan Bóg ją wybrał do szczególnej roli, miała zostać Matką Boga. Zgodziła się na to. Ojcem Pana Jezusa jest Bóg Ojciec, który w cudowny sposób sprawił, że Jezus rozpoczął życie, jako Człowiek, pod sercem swojej Mamy. Pan Jezus, pochodził z rodu Dawida, urodził się w ubóstwie, w pomieszczeniu przeznaczonym dla zwierząt. Jako pierwsi hołd Mu oddali pasterze, a potem przyszli do stajenki z darami także Trzej Mędrcy, których czasem nazywa się też Królami. Herod, król Judei, dowiedziawszy się, że w jego państwie narodził się Król, (tak o Nowonarodzonym mówili Mędrcy ze Wschodu), postanowił zlikwidować konkurencję i wydał rozkaz zabicia wszystkich chłopców do lat 2. Jezus uniknął śmierci, ponieważ Bóg posłał do Opiekuna Pana Jezusa, Józefa, anioła, który nakazał mu uciekać z Nowonarodzonym i Jego Matką do Egiptu. Wrócili po kilku latach do Nazaretu i tu Pan Jezus prowadził życie ukryte. Dzięki św. Łukaszowi, Ewangeliście, wiemy jeszcze, że mając 12 lat Jezus został w Jerozolimie, czego nie zauważyli Jego Opiekunowie. Znaleźli Go po trzech dniach w jerozolimskiej świątyni, "gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami" (Łk 2, 46b-47). Wrócił z Opiekunami do domu i wzrastał w łasce u Boga i u ludzi: "Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi" (Łk 2, 51-52).
Kiedy Pan Jezus skończył 30 lat rozpoczął życie jawne. Był Nauczycielem, gromadził wokół siebie wielu słuchaczy, spośród których wybrał 12 Apostołów. Czynił wiele cudów na oczach ludzi: uzdrawiał, wskrzeszał, wypędzał złe duchy, przywracał wzrok ociemniałym. Głosił Ewangelię o Królestwie Bożym za pomocą przypowieści. Często mówił o sobie, że jest Bogiem, Synem Bożym, na znak tego, odpuszczał grzechy. Często też zapowiadał, że naród, z którego sam pochodził, będzie nastawał na Jego życie i doprowadzi Go do śmierci.
Kiedy wypełnił już wszystko, udał się do Jerozolimy. Tam zjadł ze swoimi uczniami w czwartek Ostatnią Wieczerzę, podczas której ustanowił Eucharystię i sakrament kapłaństwa. Został schwytany w Ogrodzie Oliwnym, gdzie modlił się do Ojca, pocił się krwią, był umacniany przez Anioła i zgadzał się na realizację planu zbawienia. Tu został schwytany i niesłusznie oskarżony przez faryzeuszy i uczonych w Piśmie, którzy koniecznie chcieli się Go pozbyć. Został skazany na ubiczowanie i na śmierć na krzyżu przez poncjusza Piłata. Jezus umarł na krzyżu w piątek, o godzinie dziewiątej (w Polsce o 15), mając 33 lata, opuszczony przez swoich uczniów, za wyjątkiem Jana i zdradzony za 30 srebrników przez Judasza. Jednak trzeciego dnia zmartwychwstał i żyje nadal w swoim Kościele, który ustanowił wybierając Mu swojego Namiestnika, pierwszego Papieża, św. Piotra, mimo iż ten trzykrotnie zaparł się znajomości z Chrystusem przed Jego śmiercią. Przed wniebowstąpieniem, po zmartwychwstaniu, wielokrotnie ukazuje się Apostołom, poleca iść na cały świat, głosić Ewangelię i udzielać chrztu w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. Obiecuje: „Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze — Ducha Prawdy (...). „Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem” (J 14,16-17. 26).
Jezus, zapowiadany przez proroków Mesjasz, urodził się w Betlejem. Jego Mama, Maryja dowiedziała się od Anioła Gabriela, że Pan Bóg ją wybrał do szczególnej roli, miała zostać Matką Boga. Zgodziła się na to. Ojcem Pana Jezusa jest Bóg Ojciec, który w cudowny sposób sprawił, że Jezus rozpoczął życie, jako Człowiek, pod sercem swojej Mamy. Pan Jezus, pochodził z rodu Dawida, urodził się w ubóstwie, w pomieszczeniu przeznaczonym dla zwierząt. Jako pierwsi hołd Mu oddali pasterze, a potem przyszli do stajenki z darami także Trzej Mędrcy, których czasem nazywa się też Królami. Herod, król Judei, dowiedziawszy się, że w jego państwie narodził się Król, (tak o Nowonarodzonym mówili Mędrcy ze Wschodu), postanowił zlikwidować konkurencję i wydał rozkaz zabicia wszystkich chłopców do lat 2. Jezus uniknął śmierci, ponieważ Bóg posłał do Opiekuna Pana Jezusa, Józefa, anioła, który nakazał mu uciekać z Nowonarodzonym i Jego Matką do Egiptu. Wrócili po kilku latach do Nazaretu i tu Pan Jezus prowadził życie ukryte. Dzięki św. Łukaszowi, Ewangeliście, wiemy jeszcze, że mając 12 lat Jezus został w Jerozolimie, czego nie zauważyli Jego Opiekunowie. Znaleźli Go po trzech dniach w jerozolimskiej świątyni, "gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami" (Łk 2, 46b-47). Wrócił z Opiekunami do domu i wzrastał w łasce u Boga i u ludzi: "Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi" (Łk 2, 51-52).
Kiedy Pan Jezus skończył 30 lat rozpoczął życie jawne. Był Nauczycielem, gromadził wokół siebie wielu słuchaczy, spośród których wybrał 12 Apostołów. Czynił wiele cudów na oczach ludzi: uzdrawiał, wskrzeszał, wypędzał złe duchy, przywracał wzrok ociemniałym. Głosił Ewangelię o Królestwie Bożym za pomocą przypowieści. Często mówił o sobie, że jest Bogiem, Synem Bożym, na znak tego, odpuszczał grzechy. Często też zapowiadał, że naród, z którego sam pochodził, będzie nastawał na Jego życie i doprowadzi Go do śmierci.
Kiedy wypełnił już wszystko, udał się do Jerozolimy. Tam zjadł ze swoimi uczniami w czwartek Ostatnią Wieczerzę, podczas której ustanowił Eucharystię i sakrament kapłaństwa. Został schwytany w Ogrodzie Oliwnym, gdzie modlił się do Ojca, pocił się krwią, był umacniany przez Anioła i zgadzał się na realizację planu zbawienia. Tu został schwytany i niesłusznie oskarżony przez faryzeuszy i uczonych w Piśmie, którzy koniecznie chcieli się Go pozbyć. Został skazany na ubiczowanie i na śmierć na krzyżu przez poncjusza Piłata. Jezus umarł na krzyżu w piątek, o godzinie dziewiątej (w Polsce o 15), mając 33 lata, opuszczony przez swoich uczniów, za wyjątkiem Jana i zdradzony za 30 srebrników przez Judasza. Jednak trzeciego dnia zmartwychwstał i żyje nadal w swoim Kościele, który ustanowił wybierając Mu swojego Namiestnika, pierwszego Papieża, św. Piotra, mimo iż ten trzykrotnie zaparł się znajomości z Chrystusem przed Jego śmiercią. Przed wniebowstąpieniem, po zmartwychwstaniu, wielokrotnie ukazuje się Apostołom, poleca iść na cały świat, głosić Ewangelię i udzielać chrztu w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. Obiecuje: „Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze — Ducha Prawdy (...). „Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem” (J 14,16-17. 26).