Napisz analize wiersza:
Przepaść
Różewicz Tadeusz Prosze nie zneta.
Babcia w czarnych sukniach
w drucianych okularach
z laseczką
stawia stopę
nad przepaścią krawężnika cofa
rozgląda się bojaźliwie
choć nie widać śladu samochodu
Podbiega do niej chłopczyk
bierze za rękę
i przeprowadza
przez otchłań ulicy
na drugi brzeg
Rozstępują się
straszliwe ciemności
nagromadzone nad światem
przez złych ludzi
kiedy w sercu
małego chłopca
świeci iskierka
miłości
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
miałam omawianą tą czytankę:) a więc:
starsza babcia bała się przejść przez ulicę i gdy rozglądając się bojaźliwie po ulicy, podbiega do niej mały pomocny chłopczyk. chłopiec przeprowadza ją prze ulicę. no a co do chłopca:
chłopiec ten postąpił bardzo ładnie, był uprzejmy z stosunku do babci, wykazał się odpowiedzialnością i możemy się od niego uczyć pomagać innym. mam nadzieję że to co tu ci napisałam się przyda:) pozdrawiam
Straszna pani, z laską i w okularach, pomimo tego, że nie jedzie żaden samochód, boi się zrobić krok nad przepaścią krawężnika. - jest to metafora.
Dla tej starszej pani jest to przepaść, boi się o swoje życie. Krawężnik - kilku centymetrowe wzniesienie dzielące jezdnie, a chodnik - wywołało tyle strachu. Podbiega do niej chopczyk, który pomógł jej przejść przez ulicę.
Rozstępują się
straszliwe ciemności
nagromadzone nad światem
przez złych ludzi
kiedy w sercu
małego chłopca
świeci iskierka
miłości
ten fragment mówi o tym, że bardzo mały gest może znaczyć coś wielkiego. Dla tej pani było to przeprowadzenie przez ulicę, dla kogoś innego moze to być poniesienie zakupów. Chodzi o to, że zrobił to z miłości do bliźniego, a nie dla swojej korzyści . Wiedział, że starsza pani poza ciepłym dziękuje nic więcej mu nie da. Jednak właśnie mała iskierga w sercu tego małego chłopczyka rozpaliła się wobec potrzeby. Coraz mniej na świecie ludzi, którzy myśla o innych, a już na pewno coraz nie mniej tych którzy pomagają bezinteresownie. w pędzie życie nigdy nie wolno zapomniać nam o bliskich, ale też o tych nieznajomych, którym własnie w taki sposób możemy pomóc. W młodych pokłada się nadzieję, na nadejście lepszego jutra, więc ci młodzi nie mogą zapomnieć o tych starszych, a ci młodzi to przecież my. Od możliwie najmłodszych lat uczmy się dobroci, udzielania pomocy, troski to nic nie kosztuje, a jednak jest tak cenne.
LICZE NA NAJ ;P