Jakub Większy był rodzonym bratem świętego Jana (Mt 4, 21-22), synem rybaka Zebedeusza. Mieszkał prawdopodobnie nadJeziorem Galilejskim (Kinneret ). Matką jego była Salome, należąca do grona osób towarzyszących i posługujących Jezusowi (Mk15, 40). Wraz ze swym bratem jako pierwsi (zaraz po apostołach Andrzeju i Piotrze) zostali powołani przez Chrystusa do służby apostolskiej (prawdopodobnie nad rz. Jordan). Jakub należał do uprzywilejowanych uczniów Chrystusa, którzy byli świadkami wskrzeszenia córki Jaira (Mk 5,37), przemienienia na górze Tabor (Mt 17, 1; Mk 9, 1; Łk 9, 28) oraz modlitwy w Ogrójcu (Mt 16, 1-37). Jakub i Jan znani byli z porywczego charakteru, dlatego też Chrystus nazwał ich synami gromu (Łk 9, 54; Mk 3, 17 - Bene-Regesz).
Jakub Większy był rodzonym bratem świętego Jana (Mt 4, 21-22), synem rybaka Zebedeusza. Mieszkał prawdopodobnie nadJeziorem Galilejskim (Kinneret ). Matką jego była Salome, należąca do grona osób towarzyszących i posługujących Jezusowi (Mk15, 40). Wraz ze swym bratem jako pierwsi (zaraz po apostołach Andrzeju i Piotrze) zostali powołani przez Chrystusa do służby apostolskiej (prawdopodobnie nad rz. Jordan). Jakub należał do uprzywilejowanych uczniów Chrystusa, którzy byli świadkami wskrzeszenia córki Jaira (Mk 5,37), przemienienia na górze Tabor (Mt 17, 1; Mk 9, 1; Łk 9, 28) oraz modlitwy w Ogrójcu (Mt 16, 1-37). Jakub i Jan znani byli z porywczego charakteru, dlatego też Chrystus nazwał ich synami gromu (Łk 9, 54; Mk 3, 17 - Bene-Regesz).