Głównym bohaterem powieści Tolkiena ,,Hobbit czyli tam i z powrotem’’ jest Bilbo Baggins. Pochodził on z zamożnej rodziny. Jego rodzicami byli Belledonna Tuk i Bungo Baggins. Bilbo był niskiego wzrostu, mniejszy od krasnoludów ale większy od liliputów, gdyby stanął obok człowieka sięgałby mu do pasa. Posiadał wypięty brzuch. Nie nosił butów, gdyż jego stopy opatrzone były twardą wygarbowaną skórą i porośnięta gęstym, kręconym włosem, podobnie jak głowa zwykle kędzierzawa. Posiadał długie, a także zręczne palce. Ubierał się kolorowo, zwykle na żółto-zielono. Hobbit był bardzo wygodny i spokojny, mieszkając w norce pod pagórkiem. Nie lubił podróży ani wędrówek, lecz kochał usiąść sobie po obiedzie i zapalić fajkę. Nie opuszczało go poczucie humoru i tak jak wszyscy hobbici lubił zjeść dużo dobrego jedzenia. Jego podróż zaczyna się w wieku pięćdziesięciu lat, wówczas jego życie ulega drastycznej zmianie. W trakcie męczących i długich przygód jego wygląd pogarszał się z każdym dniem, bywał przemoczony, brudny, głodny. Okazalej wygląda dopiero wtedy, gdy zakłada na siebie zbroje księcia elfów. Po skończonej wyprawie wraca do domu nie wyróżniając się prawie niczym od tamtejszych hobbitów. Baggins był na ogół spokojny i zrównoważony lecz podczas wyprawy przejawiaja się jego negatywne cechy, ciągle narzekał, myśląc tylko o burczeniu brzucha, a jego lekkomyślność narażała drużynę na niebezpieczeństwa. Jednak po pewnym czasie zaczęły ujawniać się w nim bardzo pozytywne cechy. Stał się odważny i waleczny świadczy o tym choćby jego postawa, którą przyjął w walce z olbrzymimi pająkami. Odznaczał się również dużym sprytem, mówi nam o tym przygoda z beczkami i rozmowa ze smokiem. Moim zdaniem, Bilbo Baggins był ciekawym bohaterem. Jego postawa świadczy o tym iż każda, nawet najzwyklejsza osoba, może stać się bohaterem, jeśli tylko ujawni swoje najmocniejsze cechy tak jak to zrobił tytułowy bohater.
Głównym bohaterem powieści Tolkiena ,,Hobbit czyli tam i z powrotem’’ jest Bilbo Baggins. Pochodził on z zamożnej rodziny. Jego rodzicami byli Belledonna Tuk i Bungo Baggins.
Bilbo był niskiego wzrostu, mniejszy od krasnoludów ale większy od liliputów, gdyby stanął obok człowieka sięgałby mu do pasa. Posiadał wypięty brzuch. Nie nosił butów, gdyż jego stopy opatrzone były twardą wygarbowaną skórą i porośnięta gęstym, kręconym włosem, podobnie jak głowa zwykle kędzierzawa. Posiadał długie, a także zręczne palce. Ubierał się kolorowo, zwykle na żółto-zielono.
Hobbit był bardzo wygodny i spokojny, mieszkając w norce pod pagórkiem. Nie lubił podróży ani wędrówek, lecz kochał usiąść sobie po obiedzie i zapalić fajkę. Nie opuszczało go poczucie humoru i tak jak wszyscy hobbici lubił zjeść dużo dobrego jedzenia.
Jego podróż zaczyna się w wieku pięćdziesięciu lat, wówczas jego życie ulega drastycznej zmianie. W trakcie męczących i długich przygód jego wygląd pogarszał się z każdym dniem, bywał przemoczony, brudny, głodny. Okazalej wygląda dopiero wtedy, gdy zakłada na siebie zbroje księcia elfów. Po skończonej wyprawie wraca do domu nie wyróżniając się prawie niczym od tamtejszych hobbitów.
Baggins był na ogół spokojny i zrównoważony lecz podczas wyprawy przejawiaja się jego negatywne cechy, ciągle narzekał, myśląc tylko o burczeniu brzucha, a jego lekkomyślność narażała drużynę na niebezpieczeństwa. Jednak po pewnym czasie zaczęły ujawniać się w nim bardzo pozytywne cechy. Stał się odważny i waleczny świadczy o tym choćby jego postawa, którą przyjął w walce z olbrzymimi pająkami. Odznaczał się również dużym sprytem, mówi nam o tym przygoda z beczkami i rozmowa ze smokiem.
Moim zdaniem, Bilbo Baggins był ciekawym bohaterem. Jego postawa świadczy o tym iż każda, nawet najzwyklejsza osoba, może stać się bohaterem, jeśli tylko ujawni swoje najmocniejsze cechy tak jak to zrobił tytułowy bohater.