Początki kultu maryjnego w Czarnej sięgają przełomu XVI i XVII wieku. Wówczas robotnikom pracującym przy wypalaniu węgla drzewnego ukazała się na krzaku jałowca Matka Boska. W miejscu objawienia, tuż nad rzeką Czarną, mieszkańcy osady wybudowali kapliczkę w której umieszczono obraz namalowany przez nieznanego autora.
Sława cudownego wizerunku rosła wśród okolicznych mieszkańców. Z roku na rok przybywało pielgrzymów, których mała kapliczka nie mogła pomieścić. Wówczas Izabela Małachowska uzyskawszy pozwolenie (dnia 16. III. 1763 roku) od ówczesnego arcybiskupa gnieźnieńskiego Władysława Łubieńskiego, prymasa Polski, zleciła budowę kościoła murowanego (mały kościółek) do którego przeniesiono cudowny obraz. Liczba wiernych pragnących modlić się przed obliczem Maryi z roku na rok wzrastała.
Na początku XX wieku stało się jasne, że konieczna jest budowa nowego, jeszcze większego kościoła, który byłby odpowiedni dla coraz liczniej przybywających pielgrzymów i parafian.
Prace budowlane rozpoczęte w 1909 roku, przerwał wybuch I wojny światowej, wznowiono je dopiero osiem lat później, aby ostatecznie zakończyć je w 1930 roku. Dnia 23.X.1930 roku odbyła się uroczystość poświęcenia nowej świątyni, którą wkrótce zaliczono do Diecezjalnych Sanktuariów Maryjnych.
W 1980 roku z inicjatywy księdza Biskupa Ordynariusza Sandomierskiego Piotra Gołębiowskiego rozpoczęto starania o koronację obrazu Matki Bożej Czarneckiej. Plany te zrealizował ks. Jan Kudłacik, od 1990 roku proboszcz parafii Czarna. To o czym mówił i czego gorąco pragnął bp Piotr Gołębiowski, stało się faktem. Dnia 4 czerwca 1991 roku Ojciec Święty Jan Paweł II w Radomiu poświęcił korony. Osiem lat później kard. Józef Glemp Prymas Polski dokonał koronacji Cudownego Wizerunku Matki Bożej Wychowawczyni.
Łaskami słynący obraz Maryi sprawia, że Czarna spełnia ważną rolę w życiu religijnym regionu. Świadectwa łask i cudów doznawanych za pośrednictwem Matki Bożej przyciągają co roku liczne grupy pielgrzymów pragnących oddać się pod opiekę Wychowawczyni.
Odpowiedź:
Sanktuarium Matki Bożej Wychowawczyni w Czarnej
Wyjaśnienie:
Początki kultu maryjnego w Czarnej sięgają przełomu XVI i XVII wieku. Wówczas robotnikom pracującym przy wypalaniu węgla drzewnego ukazała się na krzaku jałowca Matka Boska. W miejscu objawienia, tuż nad rzeką Czarną, mieszkańcy osady wybudowali kapliczkę w której umieszczono obraz namalowany przez nieznanego autora.
Sława cudownego wizerunku rosła wśród okolicznych mieszkańców. Z roku na rok przybywało pielgrzymów, których mała kapliczka nie mogła pomieścić. Wówczas Izabela Małachowska uzyskawszy pozwolenie (dnia 16. III. 1763 roku) od ówczesnego arcybiskupa gnieźnieńskiego Władysława Łubieńskiego, prymasa Polski, zleciła budowę kościoła murowanego (mały kościółek) do którego przeniesiono cudowny obraz. Liczba wiernych pragnących modlić się przed obliczem Maryi z roku na rok wzrastała.
Na początku XX wieku stało się jasne, że konieczna jest budowa nowego, jeszcze większego kościoła, który byłby odpowiedni dla coraz liczniej przybywających pielgrzymów i parafian.
Prace budowlane rozpoczęte w 1909 roku, przerwał wybuch I wojny światowej, wznowiono je dopiero osiem lat później, aby ostatecznie zakończyć je w 1930 roku. Dnia 23.X.1930 roku odbyła się uroczystość poświęcenia nowej świątyni, którą wkrótce zaliczono do Diecezjalnych Sanktuariów Maryjnych.
W 1980 roku z inicjatywy księdza Biskupa Ordynariusza Sandomierskiego Piotra Gołębiowskiego rozpoczęto starania o koronację obrazu Matki Bożej Czarneckiej. Plany te zrealizował ks. Jan Kudłacik, od 1990 roku proboszcz parafii Czarna. To o czym mówił i czego gorąco pragnął bp Piotr Gołębiowski, stało się faktem. Dnia 4 czerwca 1991 roku Ojciec Święty Jan Paweł II w Radomiu poświęcił korony. Osiem lat później kard. Józef Glemp Prymas Polski dokonał koronacji Cudownego Wizerunku Matki Bożej Wychowawczyni.
Łaskami słynący obraz Maryi sprawia, że Czarna spełnia ważną rolę w życiu religijnym regionu. Świadectwa łask i cudów doznawanych za pośrednictwem Matki Bożej przyciągają co roku liczne grupy pielgrzymów pragnących oddać się pod opiekę Wychowawczyni.