September 2018 2 67 Report
Leopold Staff- Kowal.

Całą bezkształtną masę kruszców drogocennych,
Które zaległy piersi mej głąb nieodgadłą,
Jak wulkan z swych otchłani wyrzucam bezdennych
I ciskam ją na twarde, stalowe kowadło.

Grzmotem młota w nią walę w radosnej otusze,
Bo wykonać mi trzeba dzieło wielkie, pilne,
Bo z tych kruszców dla siebie serce wykuć muszę,
Serce hartowne, mężne, serce dumne, silne.

Lecz gdy ulegniesz, serce, pod młota żelazem,
Gdy pękniesz, przeciw ciosom stali nieodporne:
W pył cię rozbiją pięści mej gromy potworne!

Bo lepiej giń, zmiażdżone cyklopowym razem,
Niżbyś żyć miało własną słabością przeklęte,
Rysą chorej niemocy skażone, pęknięte.


POLECENIA:
1. Określ rodzaj wiersza.
2. a) określi symboliczność wiersza.
b) napisać rodzaj u układ rymów.
c) Czy w wierszu występuje srdniówka?
3. Wypisać 3 zdania gdzie ujawnia się podmiot liryczny.
4. Krótko streścic wiersz, Cel wiersza, opisac doświadczenia pomiotu lirycznego( przynajmniej 5 zadań)
5.Przykłady : metafor, epitetów, apostrof, przerzutni.
6. Co to jest metafora?
7. Wypisać z wiersza przykład mitologiczny i wyjaśnić jego znaczenie.
More Questions From This User See All

Leopold Staff- Przedśpiew. Czciciel gwiazd i mądrości, miłośnik ogrodów, Wyznawca snów i piękna i uczestnik godów, Na które swych wybrańców sprasza sztuka boska: Znam gorycz i zawody, wiem, co ból i troska, Złuda miłości, zwątpień mrok, tęsknot rozbicia, A jednak śpiewać będę wam pochwałę życia - Bo żyłem długo w górach i mieszkałem w lasach. Pamięcią swe dni chmurne i dni w słońca krasach Przechodzę, jakby jakieś wielkie, dziwne miasta, Z myślą ciężką, jak z dzbanem na głowie niewiasta, A dzban wino ukrywa i łzy w swojej cieśni. Kochałem i wiem teraz, skąd się rodzą pieśni; Widziałem konających w nadziejnej otusze I kobiety przy studniach brzemienne, jak grusze; Szedłem przez pola żniwne i mogilne kopce, Żyłem i z rzeczy ludzkich nic nie jest mi obce. Przeto myśli me, które stoją przy mnie w radzie, Choć smutne, są pogodne jako starcy w sadzie. I uczę miłowania, radości w uśmiechu, W łzach widzieć słodycz smutną, dobroć chorą w grzechu, I pochwalam tajń życia w pieśni i w milczeniu, Pogodny mądrym smutkiem i wprawny w cierpieniu. Polcenia: 1.wymienić metafore epitet porównianie i anafore. 2.przykład antytezy wyjaśnić znaczenie tego przykładu 3.co to porównianie 4.opisać budowę wiersza :: 5.symboliczność czy występuje, rymy jaki rodzaj średniowki 6.opisać wiersz, co bohater miał na myśli 7.przykłady gdzie bohater się ujawnia wypisać z wiersza
Answer

Life Enjoy

" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "

Get in touch

Social

© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.