Nazwa epoki literackiej,która została zapożyczona z filozofii. Pozytywizmem określa się bowiem kierunek filozofii europejskiej 19w opisany i nazwany przez Augusta Conte, według którego poztywny to inaczej realny, pozostający w opozycji do fantastyki i służący konkretnym celom-czyli użyteczny.
Ramy czasowe:
-początek:1864-upadek powstania styczniowego
-koniec:1890-95-czas debiutów twórców Młodej Polski
Hasła epoki:
-praca u podstaw:szczerzenie oświaty wśród najbiedniejszych wartw społecznych
-praca organiczna:porównanie organizmu państwowego do organizmu biologicznego (wszystkie organy muszą dobrze funkcjonować aby cały system był zdrowy)
-emancypacja kobiet-zrównanie praw kobiet i mężczyzn
-asymilacja Żydów-próba walki z stereotypem Żyda, przeświadczenie o zgłębianiu wiedzy o ich narodzie
Kierunki filozofii:
-ewolucjonizm:społeczeństwo małymi krokami dąży do doskonałości
-scjentyzm:kult nauki i zaufania do wiedzy oparte na doświadczeniu
-determinizm:determinacja człowiekaprzez rasę, środowisko i historię
-utylitaryzm:kult pożytki,tylko to jest dobre co przynosi pożytek społeczeństwu
-realizm:odzwierciedlenie życia codziennego człowieka w jego środowisku, odkrywanie praw rządzących rzeczywistością
-naturalizm:rejestracja zjawiska życia bez oceny i interpretacji z nagromadzeniem wiele szczegółów nawet brzydkich i wstydliwych by ukazywały one świat prawa nim rządzące
Nowe pokolenie pozytywistów, wkraczając na arenę dziejów, próbowało zaznaczyć swą inność przede wszystkim przez odrzucenie ideologii swych romantycznych poprzedników. Pozytywiści zrezygnowali zatem z walki narodowo wyzwoleńczej, ponieważ uznali,że przyniosła więcej szkody niż pożytku.Młodemu pokoleniu obce sie stały romantycze idee mesjanizmu, zarówno w wersji Mickiewicza jak i Słowackiego.Ani cierpienie za miliony, ani walka za miliony, ale praca dla dobra ogółu urosła do rangi najwyższej cnoty.
Do realizacji nowej ideologii nieprzydatne okazały się gatunki literackie charakterystyczne dla poprzedniej epoki, zostały zatem odrzucone, a ich miejsce zajeły: powieść, nowela i gatunki publicystyczne.
Pozytywiści wrócili do patrzenia na świat ''szkiełkiem i okiem'', dlatego z utworów literackich zniknęły duchy, zjawy i upiory. Literatura pozytywizmu pochyliła się nad warstwami najbiedniejszymi-chłopami i rodzącym się miejskim proletariatem. Uczyła i wychowywała, starając się obrazami nieszczęść najbardziej pokrzywdzonych i szukaniem przyczyn społecznej niesprawiedliwości.Propagowano filantropie uważaną względnie za obowiązek najuboższym.
Trochę tego wyszło ale starałam się uwzględnić tylko te najważniejsze rzeczy. Można także poskracać ;)
Aha, wszystko pochodzi z mojego zeszytu, nic z neta nie brałam.
Pozytywizm:
Nazwa epoki literackiej,która została zapożyczona z filozofii. Pozytywizmem określa się bowiem kierunek filozofii europejskiej 19w opisany i nazwany przez Augusta Conte, według którego poztywny to inaczej realny, pozostający w opozycji do fantastyki i służący konkretnym celom-czyli użyteczny.
Ramy czasowe:
-początek:1864-upadek powstania styczniowego
-koniec:1890-95-czas debiutów twórców Młodej Polski
Hasła epoki:
-praca u podstaw:szczerzenie oświaty wśród najbiedniejszych wartw społecznych
-praca organiczna:porównanie organizmu państwowego do organizmu biologicznego (wszystkie organy muszą dobrze funkcjonować aby cały system był zdrowy)
-emancypacja kobiet-zrównanie praw kobiet i mężczyzn
-asymilacja Żydów-próba walki z stereotypem Żyda, przeświadczenie o zgłębianiu wiedzy o ich narodzie
Kierunki filozofii:
-ewolucjonizm:społeczeństwo małymi krokami dąży do doskonałości
-scjentyzm:kult nauki i zaufania do wiedzy oparte na doświadczeniu
-determinizm:determinacja człowiekaprzez rasę, środowisko i historię
-utylitaryzm:kult pożytki,tylko to jest dobre co przynosi pożytek społeczeństwu
-socjalizm:głosząca zlikwidowanie różnic społecznych
Prądy epoki:
-realizm:odzwierciedlenie życia codziennego człowieka w jego środowisku, odkrywanie praw rządzących rzeczywistością
-naturalizm:rejestracja zjawiska życia bez oceny i interpretacji z nagromadzeniem wiele szczegółów nawet brzydkich i wstydliwych by ukazywały one świat prawa nim rządzące
Nowe pokolenie pozytywistów, wkraczając na arenę dziejów, próbowało zaznaczyć swą inność przede wszystkim przez odrzucenie ideologii swych romantycznych poprzedników. Pozytywiści zrezygnowali zatem z walki narodowo wyzwoleńczej, ponieważ uznali,że przyniosła więcej szkody niż pożytku.Młodemu pokoleniu obce sie stały romantycze idee mesjanizmu, zarówno w wersji Mickiewicza jak i Słowackiego.Ani cierpienie za miliony, ani walka za miliony, ale praca dla dobra ogółu urosła do rangi najwyższej cnoty.
Do realizacji nowej ideologii nieprzydatne okazały się gatunki literackie charakterystyczne dla poprzedniej epoki, zostały zatem odrzucone, a ich miejsce zajeły: powieść, nowela i gatunki publicystyczne.
Pozytywiści wrócili do patrzenia na świat ''szkiełkiem i okiem'', dlatego z utworów literackich zniknęły duchy, zjawy i upiory. Literatura pozytywizmu pochyliła się nad warstwami najbiedniejszymi-chłopami i rodzącym się miejskim proletariatem. Uczyła i wychowywała, starając się obrazami nieszczęść najbardziej pokrzywdzonych i szukaniem przyczyn społecznej niesprawiedliwości.Propagowano filantropie uważaną względnie za obowiązek najuboższym.
Trochę tego wyszło ale starałam się uwzględnić tylko te najważniejsze rzeczy. Można także poskracać ;)
Aha, wszystko pochodzi z mojego zeszytu, nic z neta nie brałam.