Question

Kim jest szatan? - REFERAT Poproszę o taki na 6 : ) Z Góry dziękuję; D Proszę o szybką odpowiedź

Answer 1

Kim jest Szatan?

Dwie fałszywe koncepcje

Kilka wpisów temu Piotr przypominał, że Duch Święty jest osobą. Tą prawdę moim zdaniem wielu katolików jeszcze przyjmuje, ale mam wrażenie, że osobowy byt Szatana we współczesnym świecie jest traktowany raczej z przymrużeniem oka. Diabeł został już praktycznie całkowicie zepchnięty między średniowieczne zabobony i legendy, a w najlepszym wypadku nadaje się na bohatera przerysowanego filmu grozy. Wielu znanych mi chrześcijan woli widzieć w postaci Szatana uosobienie ciemnej strony ludzkiej natury czy personifikację bliżej nieokreślonego zła. Z kolei druga skrajność, bardziej powszechna w przeszłości chce widzieć Szatana jako przeciwieństwo Boga,jego zaprzeczenie, równie wszechmocnego, który chce zająć Jego miejsce. Obie te wizje są fałszywe. Pierwsza skrajność jest moim zdaniem obecnie powszechniejsza, lecz bardzo na rękę Szatanowi, który łatwiej może manipulować ludźmi w świecie,który w jego istnienie nie wierzy i będzie usprawiedliwiał każde okrucieństwo chorobą lub ułomnością ludzkiej natury samej w sobie (defektem genetycznym czy perwersyjnymi skłonnościami danej osoby). Druga jednak również przez Kościół potępiana, prowadziła szczególnie w początkach chrześcijaństwa do powstawania sekt i herezji manichejskich, które utrzymywały, że Szatan jest równy Bogu, a to co widzimy na Ziemi jest efektem zmagania tych dwóch sił. Często powtarzana historia o Lucyferze, który zbuntował się gdyż chciał zająć miejsce Boga, jak zauważają teolodzy, uwłacza inteligencji diabła. On jako anioł, istota duchowa, doskonale wie, że jest tylko Bożym stworzeniem i nijak nie może równać się z Wszechmocnym Stwórcą.

Kim więc jest Szatan?

Stary testament mówi o Szatanie jako aniele będącym w bliskości Boga, ducha będącego rodzajem urzędnika w Niebie. Pełni tam rolę oskarżyciela ludzi przed Bogiem, co doskonale widać na przykładzie księgi Hioba. Szatan jest oskarżycielem człowieka, którego stara się Stwórcy przedstawić jako niegodnego jego miłości, dlatego domaga się doświadczenia Hioba, aby pokazać Bogu, że człowiek jest mu wierny tylko kiedy Pan go otacza dobrami i łaską. Zachowanie Hioba jednak obala twierdzenie Szatana. Diabeł to ten anioł, który jest zazdrosny o nowe Boże stworzenie – człowieka. Niektórzy demonolodzy twierdzą, że tak kochał Boga, że nie potrafił pogodzić się z tym, że ma dzielić się tą miłością z istotami cielesnymi, które nie znają Boga tak jak on. Stąd jego ciągłe próby nakłonienia ludzi do grzechu i oskarżenia przed Stwórcą, aby dowieść, że Wszechmocny nie powinien obdarzać miłością niegodnych i niewdzięcznych ludzi. Jak mówi demonolog Roman Zając, Szatan nie jest wrogiem Boga, jak sugerują popadający w drugą skrajność, ale wrogiem człowieka. Kres oskarżycielskiej funkcji Szatana przynosi misja Chrystusa. Zresztą księgi Nowego Testamentu już nie obchodzą się tak delikatnie z upadłym aniołem, Jezus nazywa go „ojcem kłamstwa” i „od początku zabójcą” (por. J 8, 44). Szatan bowiem nie tylko oskarża człowieka, ale aby ludzi przed Bogiem oczernić, ucieka się do kłamstwa i oszczerstwa, prowokuje do grzechu, aby udowodnić swoje tezy.

Jak anioł upadł?

Jak czytamy w Apokalipsie św. Jana: „I nastąpiła walka na niebie:Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie.” (Ap 12,7-9) Śmierć Chrystusa i jego Ofiara pozbawiła Szatana jego funkcji oskarżyciela człowieka, gdyż już nie była potrzebna, odtąd każdy kto zgrzeszy nie podlega oskarżeniu jeśli tylko powoła się na ciało i krew Jezusa oddaną na krzyżu zbawienia. Bardzo ciekawie opisuje tą sytuację zakonnik.bloog.pl:„Grzechy należą do szatana, nie są czymś za darmo od niego,trzeba za nie zapłacić. Ceną jesteśmy my sami. Płacimy naszym spokojem sumienia, naszym wewnętrznym pokojem, naszym zdrowiem!!!!!!(…) sprzedaliśmy mu swoją duszę. Ale, gdy my nieudacznicy przynosimy Bogu nasze grzechy w sakramencie pokuty i pojednania, wtedy to Jezus płaci za nas Swoją Krwią.” Bibliści właśnie moment śmierci Zbawiciela przedstawiają jako moment walki zastępów Szatana z zastępami Michała Archanioła. Wtedy Szatan został pokonany i pozbawiony swojej władzy.

Gdzie jest teraz?

Od tej pory jak podaje Apokalipsa, Szatan został strącony na Ziemię, to nadal jego królestwo i tutaj panuje. Nie przestał on zwodzić człowieka i tutaj nadal pała nienawiścią do ludzkiej rasy, która przywiodła go do upadku. Szatan w tym celu korzysta, z szerokiego arsenału środków i wykorzystuje swoją inteligencję, aby odciągnąć od Boga jak największą rzeszę ludzi. Wykorzystuje ten świat, wszystko to co w jego mocy: władzę, dobra materialne, zwodzi fałszywymi przyjemnościami, złudą bezpieczeństwa, kłamstwem i strachem, skrajnym racjonalizmem, magią i opętaniem – słowem wszystkim co akurat jest mu na rękę. Ale o tym trochę więcej w następnym wpisie.

 

 

Albo:

 

Biblijny punkt widzenia Kim jest Szatan? Czy naprawdę istnieje? 
OBECNIE wiele autorytetów twierdzi, że Szatana w rzeczywistości nie ma — że jest po prostu wytworem ludzkiej wyobraźni. Spór o jego istnienie trwa zresztą od dawien dawna. „Najcelniejszym z forteli diabła jest dowieść wam, że diabeł nie istnieje" — napisał dziewiętnastowieczny poeta Charles Pierre Baudelaire (tłum. Joanna Guze). 
Czy Szatan jest postacią realną? Jeżeli tak, to skąd się wziął? Czy właśnie on jest niewidzialnym sprawcą udręk trapiących ludzkość? Jak się chronić przed jego zgubnym wpływem? 
Czego dowiadujemy się z Biblii? Biblia przedstawia Szatana jako konkretną osobę przebywającą w niewidzialnej sferze duchowej (Hioba 1:6). Mówi także o jego bezwzględnej, okrutnej naturze oraz nikczemnym postępowaniu (Hioba 1:13-19; 2:7, 8; 2 Tymoteusza 2:26). Zapisano w niej nawet jego rozmowy z Bogiem i Jezusem (Hioba 1:7-12; Mateusza 4:1-11). Skąd wziął się ktoś tak niegodziwy? 
Na długo przed stworzeniem człowieka Bóg powołał do istnienia swego pierworodnego Syna, któremu później nadano imię Jezus (Kolosan 1:15). Po nim zostali stworzeni inni „synowie Boży", zwani aniołami (Hioba 38:4-7). Wszyscy byli doskonali i prawi. Mimo to jeden z nich po jakimś czasie stał się Szatanem. Imienia „Szatan" nie otrzymał on w chwili powołania go do życia. Jest to imię opisujące, które znaczy „przeciwnik; wróg; oskarżyciel". Pasuje do niego, bo wystąpił przeciw Bogu. Anioł ten wzniecił w sobie pychę i chęć rywalizowania ze Stwórcą. Zapragnął być obiektem uwielbienia. Gdy pierworodny Syn Boży, Jezus, przebywał na ziemi, nawet od niego Szatan chciał odebrać hołd (Mateusza 4:9). Szatan „nie stał mocno w prawdzie" (Jana 8:44). Sugerował, że Bóg kłamie, choć w rzeczywistości sam był kłamcą. Powiedział Ewie, że może być podobna do Boga, tymczasem to właśnie jemu zależało na zrównaniu się z Jehową. Posłużył się podstępem i w końcu zrealizował swe egoistyczne pragnienie, gdyż Ewa uznała go za kogoś górującego nad Stwórcą. Usłuchała Szatana i w rezultacie stał się on jej bogiem (Rodzaju 3:1-7). Przez podżeganie do buntu ten cieszący się niegdyś zaufaniem anioł sam siebie uczynił Szatanem — przeciwnikiem Boga i ludzi. Przylgnęło do niego jeszcze jedno trafne miano: „Diabeł", czyli „oszczerca". Ten główny krzewiciel grzechu zwiódł także inne stworzenia duchowe, które w konsekwencji przeszły na jego stronę, wypowiadając posłuszeństwo Bogu (Rodzaju 6:1, 2; 1 Piotra 3:19, 20). Aniołowie ci w niczym nie poprawili sytuacji ludzkości. Przeciwnie — wzorowali się na samolubnym postępowaniu Szatana, toteż „ziemia została napełniona przemocą" (Rodzaju 6:11; Mateusza 12:24). 
W jakiej mierze Szatan zawładnął ludźmi? Przestępca usuwa odciski palców, żeby nie dać się zidentyfikować. Ale kiedy na miejscu zjawiają się policjanci, nie wątpią w istnienie sprawcy — widzą przecież skutki jego działania. Szatan, pierwszy zabójca, stara się nie ujawniać swej tożsamości (Jana 8:44; Hebrajczyków 2:14). Rozmawiając w Edenie z Ewą, podszył się pod węża. I w dalszym ciągu się ukrywa — „zaślepił umysły niewierzących", żeby ludzie nie zdawali sobie sprawy z potęgi jego oddziaływania (2 Koryntian 4:4). Ale Jezus zdemaskował Szatana. Nazywając go „władcą tego świata", przypisał mu główną odpowiedzialność za wszechobecne zło (Jana 12:31; 16:11). Jak wyjaśnił apostoł Jan, „cały świat podlega mocy niegodziwca" (1 Jana 5:19). Skutecznie wykorzystując „pragnienie ciała i pragnienie oczu, i popisywanie się swymi środkami do życia", Szat

 

 

Lub:

 

Pytanie: Kim jest szatan?

Odpowiedź: Ludzkie wierzenia co do osoby szatana mieszczą go w różnych kategoriach, od groteski do abstrakcyjności: od małego czerwonego faceta z rogami, który siedzi na Twoim ramieniu i kusi do grzechu, do wyrażenia używanego do opisu uosobienia zła. Jednak Biblia daje nam jasny portret szatana, i tego, jak on wpływa na nasze życie. Mówiąc po prostu, Biblia definiuje szatana jako anioła, który został strącony ze swojego miejsca w niebie, ponieważ zgrzeszył, i jest teraz w całkowitej opozycji Boga, robiąc wszystko, co w jego mocy, by odmienić Boży cel dla ludzkości.

Szatan został stworzony jako święty anioł. Księga Izajasza 14:12 nazywa go tak, jak nazywał się przed upadkiem: Lucyfer. Księga Ezechiela 28:12-14 opisuje szatana jako tego, który został stworzony jako cherubin, i był najważniejszym w hierarchii aniołów. Stal się pyszny widząc swoje piękno i pozycję, i postanowił, że zasiądzie na tronie wyższym, niż tron Boga, Księga Izajasza 14:13-14; Księga Ezechiela 28:15; 1 List św. Pawła do Tymoteusza 3:6). Duma szatana doprowadziła do jego upadku. Zauważ, jak wiele słów: „będę” pada w Księdze Izajasza 14:12-15. Dlatego, że zgrzeszył, Bóg wyrzucił szatana z nieba.

Szatan stal się władcą tego świata, który funkcjonuje bez Boga, i księciem mocy powietrznych (Ewangelia wg św. Jana 12:31; 2 List św. Pawła do Koryntian 4:4; List św. Pawła do Efezjan 2:2). Jest on oskarżycielem (Apokalipsa 12:10), kusicielem (Ewangelia wg św. Mateusza 4:3; 1 List św. Pawła do Tesaloniczan 3:5), i oszustem (Księga Rodzaju 3; 2 List św. Pawła do Koryntian 4:4; Apokalipsa 20:3). Jedno z jego imion brzmi oznacza przeciwnik: „ten, który się sprzeciwia”. Inne imię szatana, diabeł, oznacza „oszczerca.”

Choć został on wyrzucony z nieba, dalej chce wywyższyć swój tron ponad tron Boga. Stara się zwalczyć każde Boże dzieło, i ma nadzieję, że otrzyma uwielbienie składane temu światu i stworzy opozycję dla Bożego Królestwa. Szatan jest za każdym fałszywym kultem i religią. Zrobi on wszystko, co w jego mocy, by sprzeciwić się Bogu, i tym, którzy służą Bogu. Jednak przeznaczenie szatana jest jasne: to wieczność w jeziorze ognia

Answer 2

hej:)

SZATAN- w judaizmie, chrześcijaństwie i w islamie jest to anioł ktoy zbuntował się przeciwko Bogu, główny sprawca zła na świecie,upadły anioł ,demon,diabeł.Niekiedy słowo szatan tłumaczy sie tylko jako symbol,peronifikacje zła.Szatana niekiedy utozsamia sie z Lucyferem.