Od 1894 roku Piłsudski redagował także tajne pismo PPS Robotnik. Ta działalność zmusiła go do emigracji do Londynu, gdzie związał się z rewolucjonistami polskimi na wygnaniu. Po powrocie do Polski w 1900 roku został jeszcze raz aresztowany jako redaktor "Robotnika" i osadzony w warszawskiej Cytadeli. Tym razem groziło mu zesłanie na Syberię na całe życie. Symulował jednak obłęd i dlatego został przywieziony do szpitala psychiatrycznego w Petersburgu, skąd uciekł w maju 1901 roku, by udać się na teren zaboru austriackiego. Piłsudski był przekonany, że walka o niepodległość nie ma szans powodzenia bez wsparcia z zewnątrz, toteż zabiegał o poparcie polskich aspiracji niepodległościowych za granicą. W lipcu 1904 roku, w czasie wojny rosyjsko-japońskiej, Piłsudski udał się do Tokio, by uzyskać pomoc Japonii i wsparcie dla antyrosyjskiego powstania na ziemiach polskich po zaborem rosyjskim. Niestety bez rezultatu.
Od 1894 roku Piłsudski redagował także tajne pismo PPS Robotnik. Ta działalność zmusiła go do emigracji do Londynu, gdzie związał się z rewolucjonistami polskimi na wygnaniu. Po powrocie do Polski w 1900 roku został jeszcze raz aresztowany jako redaktor "Robotnika" i osadzony w warszawskiej Cytadeli. Tym razem groziło mu zesłanie na Syberię na całe życie. Symulował jednak obłęd i dlatego został przywieziony do szpitala psychiatrycznego w Petersburgu, skąd uciekł w maju 1901 roku, by udać się na teren zaboru austriackiego. Piłsudski był przekonany, że walka o niepodległość nie ma szans powodzenia bez wsparcia z zewnątrz, toteż zabiegał o poparcie polskich aspiracji niepodległościowych za granicą. W lipcu 1904 roku, w czasie wojny rosyjsko-japońskiej, Piłsudski udał się do Tokio, by uzyskać pomoc Japonii i wsparcie dla antyrosyjskiego powstania na ziemiach polskich po zaborem rosyjskim. Niestety bez rezultatu.