Bł. Ojciec ....................... Beyzym urodził się 15 maja 1850 roku w ....................................................... na Wołyniu. Był najstarszym z ............................... dzieci Olgi i Jana Beyzymów. Po powstaniu styczniowym, gdy ojciec musiał uciekać przed wykonaniem wyroku śmierci, pomagał matce w opiece nad rodzeństwem i w prowadzeniu domu, udzielał korepetycji, przepisywał ............................ ............................. i pracował w polu. W wieku 22 lat wstąpił do zakonu ................................... w Starej Wsi koło Brzozowa. W 1881 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Albina ............................... Jako młody ksiądz nauczał języka ................................. i ....................... w szkole prowadzonej przez jezuitów w Tarnopolu a potem w Chyrowie. 2 grudnia 1898 roku przybył na ..................................., gdzie zamieszkał z trędowatymi w Ambahivoraka, a potem w wybudowanym dla nich szpitalu w .......................... Tam leczył ich dusze i ciała, opatrywał rany zniekształconych trądem ciał, ale przede wszystkim przywracał chorym godność i nadzieję. Zmarł z niedożywienia, osłabienia i wyczerpania organizmu częstymi atakami ........................... 2 października 1912 roku. Beatyfikowany na Błoniach krakowskich, 18 sierpnia ..................... roku przez papieża Jana Pawła II.
Słowa do uzupełnienia tekstu:
Maranie/ Beyzymach Wielkich / Dunajewskiego/ francuskiego i rosyjskiego / 2002/ pięciorga /urzędowe dokumenty / Madagaskar / Jan / febry / jezuitów
Słowa do uzupełnienia tekstu:
Maranie/ Beyzymach Wielkich / Dunajewskiego/ francuskiego i rosyjskiego / 2002/ pięciorga /urzędowe dokumenty / Madagaskar / Jan / febry / jezuitów
Odpowiedź:
Bł. Ojciec (Jan Beyzym) urodził się 15 maja 1850 roku w (beyzymach) wielkich na Wołyniu. Był najstarszym z (pięciorga) dzieci Olgi i Jana Beyzymów. Po powstaniu styczniowym, gdy ojciec musiał uciekać przed wykonaniem wyroku śmierci, pomagał matce w opiece nad rodzeństwem i w prowadzeniu domu, udzielał korepetycji, przepisywał (urzędowe dokumenty) i pracował w polu. W wieku 22 lat wstąpił do zakonu jezuitów w Starej Wsi koło Brzozowa. W 1881 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa (Albina Dunajewskiego) Jako młody ksiądz nauczał języka (francuskiego i rosyjskiego) w szkole prowadzonej przez jezuitów w Tarnopolu a potem w Chyrowie. 2 grudnia 1898 roku przybył na (Madagaskar)gdzie zamieszkał z trędowatymi w Ambahivoraka, a potem w wybudowanym dla nich szpitalu w (maranie) Tam leczył ich dusze i ciała, opatrywał rany zniekształconych trądem ciał, ale przede wszystkim przywracał chorym godność i nadzieję. Zmarł z niedożywienia, osłabienia i wyczerpania organizmu częstymi atakami (febry) 2 października 1912 roku. Beatyfikowany na Błoniach krakowskich, 18 sierpnia (2002) roku przez papieża Jana Pawła II.
Wyjaśnienie: