Jednorodny pręt AB o długości 4 m i ciężarze Q=100N opiera się w punkcje A o chropowatą ścianę, a w punkcje B o gładką powierzchnię. Koniec pręta B podtrzymywane jest za pomocą cięgna, które zostało przerzucone przez gładki nieruchomy krążek. Jaką minimalną siłę P należy przytrzymywać cięgna, aby pręt pozostał w równowadze, jeśli wiadomo, że kąt alfa =30 stopni, a współczynnik tarcia miA=0,2?
Zakładamy 100% sprawność krążka linowego, który służy nam tu do zmiany kierunku siły. Mamy wiec Fbt = Pmin (0)
Siły Far i Fbr - to siły reakcji ściany i podłogi na pręt
Siły Fat i Fbt - to siły tarcia lub podtrzymania przez cięgno. Te siły zapobiegają przesunięciu i upadku pręta na podłogę.
W punkcie A siła tarcia zależy od współczynnika mi oraz siły nacisku na ścianę Fat = miA * Far (1)
W punkcie B nie mamy tarcia a zastąpione jest ono siła przytrzymująca cięgna z ciężarkiem Pmin
W środku pręta AB w punkcie C mamy środek masy i siłę ciężaru pręta Q
Na podstawie tej analizy, możemy przyjąć układ odniesienia z osią y w kierunku pionowym (równolegle do ściany) i osi x w kierunku poziomym (równolegle do podłogi). W tym układzie odniesienia, każda siła ma składową poziomą lub pionową, ale nie obie na raz, co ułatwia rozwiązanie. Wybieramy oś obrotu w punkcie styku z podłogą.
Przy takim wyborze położenia osi obrotu, nie ma momentu siły dla Fbt i Fbr ponieważ obie siły są przyłożone na osi obrotu.
Z rysunku rozkładu sił wypadkowa siła w kierunku osi x to
+Fbt -Far = 0 (2)
siła wypadkowa w kierunku osi y to
+Fbr -Q -Fat = 0 (3)
oraz wypadkowy moment sił względem osi obrotu to momenty w punkcie C i A:
Mc + Ma = 0 (4)
Mc to moment siły ciężkości Q o ramieniu l/2 i kącie 180 + alfa = 210 stopni
Odpowiedź: ~ 32.64 [N]
Wyjaśnienie:
dlugość AB = l = 4m
ciężar Q = 100N
w punkcie A tarcie miA=0.2
w punkcie B brak tarcia (gładka powierzchnia)
Zakładamy 100% sprawność krążka linowego, który służy nam tu do zmiany kierunku siły. Mamy wiec Fbt = Pmin (0)
Siły Far i Fbr - to siły reakcji ściany i podłogi na pręt
Siły Fat i Fbt - to siły tarcia lub podtrzymania przez cięgno. Te siły zapobiegają przesunięciu i upadku pręta na podłogę.
W punkcie A siła tarcia zależy od współczynnika mi oraz siły nacisku na ścianę Fat = miA * Far (1)
W punkcie B nie mamy tarcia a zastąpione jest ono siła przytrzymująca cięgna z ciężarkiem Pmin
W środku pręta AB w punkcie C mamy środek masy i siłę ciężaru pręta Q
Na podstawie tej analizy, możemy przyjąć układ odniesienia z osią y w kierunku pionowym (równolegle do ściany) i osi x w kierunku poziomym (równolegle do podłogi). W tym układzie odniesienia, każda siła ma składową poziomą lub pionową, ale nie obie na raz, co ułatwia rozwiązanie. Wybieramy oś obrotu w punkcie styku z podłogą.
Przy takim wyborze położenia osi obrotu, nie ma momentu siły dla Fbt i Fbr ponieważ obie siły są przyłożone na osi obrotu.
Z rysunku rozkładu sił wypadkowa siła w kierunku osi x to
+Fbt -Far = 0 (2)
siła wypadkowa w kierunku osi y to
+Fbr -Q -Fat = 0 (3)
oraz wypadkowy moment sił względem osi obrotu to momenty w punkcie C i A:
Mc + Ma = 0 (4)
Mc to moment siły ciężkości Q o ramieniu l/2 i kącie 180 + alfa = 210 stopni
Mc = l/2 * Q * sin(210) = 4/2 * 100 * -0,5 = -100 [Nm] (5)
Ma to moment sił Far i Fbt o ramieniu l o kątach odpowiednio 90 + alfa = 120 stopni, 180 + alfa = 210 stopni
Ma = l * Far * sin(120) + l * Fat * sin(210)
podstawiajac wartości oraz rownanie (1)
Ma = l * Far * sin(120) + l * miA * Far * sin(210) = l * Far * ( sin(120) + miA * sin(210)) = 4 * Far * ( √3/2 + 0,2 * - 0,5) = (2√3 - 0,4) * Far (6)
podstawiając obliczenia (5) i (6) do równania (4) mamy
Mc + Ma = -100 + (2√3 - 0,4) * Far = 0
(2√3 - 0,4) =~ 3,064
Far = 100 / 3,064 =~ 32.64 [N]
z (2) i następnie z (0) mamy
+Fbt -Far = 0
Fbt = Far =~ 32.64 [N]