Jan Paweł II wyniósł na ołtarze wiele świętych i błogosławionych. Byli to między innymi: św. Jan z Dukli, bł. Maria Karłowska i bł. Bernardyna Maria Jabłońska. Napisz szęść zdań o każdej z tych postaci.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Św. Jan z Dukli urodził się w Dukli w rodzinie mieszczańskiej. Uczył się w rodzinnym mieście, a później w Krakowie. W młodości przebywał w pustelni na wzgórzu Zaśpit w Trzcianie koło Dukli. Opuściwszy pustelnię (ok. 1434) wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych – franciszkanów. Studiował w Krakowie. W zakonie pełnił funkcję gwardiana klasztoru w Krośnie w l.1438-1440, gdzie rozbudował świątynię, oraz od r. 1444 we Lwowie i ze względu na swe predyspozycje kaznodziei (w klasztorach franciszkańskich, zgodnie z poleceniem założyciela św. Franciszka z Asyżu, kaznodziejami mogli być tylko wybitnie zdolni i urobieni wewnętrznie kapłani). Pełnił też urząd kustosza kustodii - przełożonego franciszkańskiego okręgu lwowskiego.
Maria Karłowska urodziła się w majątku Słupówka w Wielkopolsce (dziś Karłowo, w archidiecezji gnieźnieńskiej) jako jedenaste dziecko rodziny ziemiańskiej. Mając 17 lat, złożyła prywatnie ślub dozgonnej czystości. Jako instruktorka uczennic w pracowni hafciarskiej, była ceniona za swą ujmującą prostotę, pogodę ducha i pobożność. «Przy pani Marii człowiek chce być lepszym» — mówiono. W tym też czasie oddawała się z zapałem działalności dobroczynnej wśród chorych i ubogich, wśród wielodzietnych rodzin oraz rozbitych małżeństw w najnędzniejszych dzielnicach Poznania.
S. Bernardyna Maria Jabłońska urodziła się 5 sierpnia 1878 r. w Pizunach koło Narola na terenie obecnej diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Cechowała ją inteligencja, żywe usposobienie oraz wielkie umiłowanie modlitwy. W 18. roku życia wstąpiła do zgromadzenia założonego przez Brata Alberta, pociągnięta jego przykładem skrajnego ubóstwa i miłości najbiedniejszych.