tylko ten jest zdolny do uzyskania odpustu, kto został ochrzczony, nie jest ekskomunikowany i znajduje się w stanie łaski, przynajmniej pod koniec wypełniania przepisanych czynności1 (kan. 996 § 1). Aby zaś wierny zdolny do uzyskania odpustów rzeczywiście je uzyskał powinien mieć przynajmniej ogólną intencję zyskania odpustu oraz wypełnić w określonym czasie i we właściwy sposób nakazane czynności, zgodnie z brzmieniem udzielenia (kan. 996 § 2). Nadto wierny powinien wzbudzić sobie wewnętrzną postawę całkowitego oderwania od grzechu, również powszedniego2 (a więc także od nałogu).
Odpust uzyskuje się poprzez spełnienie odpowiednich warunków i wykonanie przypisanych odpustowi czynności. Warunkami koniecznymi i wspólnymi dla wszystkich odpustów są:
bycie ochrzczonym i nieekskomunikowanym bycie w stanie łaski uświęcającej posiadanie szczerej intencji uzyskania odpustu wykonanie w określonym czasie i w określonej formie czynności związanych z odpustem
tylko ten jest zdolny do uzyskania odpustu, kto został ochrzczony, nie jest ekskomunikowany i znajduje się w stanie łaski, przynajmniej pod koniec wypełniania przepisanych czynności1 (kan. 996 § 1). Aby zaś wierny zdolny do uzyskania odpustów rzeczywiście je uzyskał powinien mieć przynajmniej ogólną intencję zyskania odpustu oraz wypełnić w określonym czasie i we właściwy sposób nakazane czynności, zgodnie z brzmieniem udzielenia (kan. 996 § 2). Nadto wierny powinien wzbudzić sobie wewnętrzną postawę całkowitego oderwania od grzechu, również powszedniego2 (a więc także od nałogu).
Odpust uzyskuje się poprzez spełnienie odpowiednich warunków i wykonanie przypisanych odpustowi czynności. Warunkami koniecznymi i wspólnymi dla wszystkich odpustów są:
bycie ochrzczonym i nieekskomunikowanym bycie w stanie łaski uświęcającej posiadanie szczerej intencji uzyskania odpustu wykonanie w określonym czasie i w określonej formie czynności związanych z odpustem