Wprowadzenie ścieków do rzeki (lub jeziora) stanowi ostry stres dla biocenozy, a jego skutkiem jest eliminacja wrażliwych gatunków, najczęściej foto- i chemautotrofów, równocześnie następuje dynamiczny rozwój bakterii heterotroficznych i grzybów. W tych warunkach nasila się proces biodegradacji związków organicznych i wyczerpywanie tlenu rozpuszczonego w wodzie oraz silnie ograniczony jest proces fotosyntezy. Z drugiej strony świadomy proces biodegradacji ścieków, jest często jednym z etapów ich utylizacji w oczyszczalniach.
Wprowadzenie ścieków do rzeki (lub jeziora) stanowi ostry stres dla biocenozy, a jego skutkiem jest eliminacja wrażliwych gatunków, najczęściej foto- i chemautotrofów, równocześnie następuje dynamiczny rozwój bakterii heterotroficznych i grzybów. W tych warunkach nasila się proces biodegradacji związków organicznych i wyczerpywanie tlenu rozpuszczonego w wodzie oraz silnie ograniczony jest proces fotosyntezy. Z drugiej strony świadomy proces biodegradacji ścieków, jest często jednym z etapów ich utylizacji w oczyszczalniach.
Aby przyspieszyć proces biodegradacji dodaje się węgiel i cynk