W czasie kontrreformacji wzmogła się działalność instytucji, powołanej w 1542 roku, a działającej już od XIII wieku, która zajmowała się sądzeniem osób podejrzanych o herezję, czyli poglądy sprzeczne z założeniami wiary Kościoła, byłą to inkwizycja, nazywana także Świętym Oficjum. W jej skład wchodziło sześciu kardynałów upoważnionych do wyznaczania trybunału złożonego z dominikanów. Wśród nich najbardziej brutalnym był Tomas Torquemada, który skazał na śmierć ponad 9 tysięcy osób. Wcześniej terenami jej działań była tylko Hiszpania, a w XVI wieku rozszerzyła się na wszystkie kraje Europy. Od 1543 powierzono biskupom nadzór nad drukarniami. Tępiła wszelkie przejawy samodzielnej, oryginalnej myśli w tym także naukowej. Skazywano nie tylko osoby bezpośrednio podejrzewane o głoszenie herezji, ale także te, które broniły heretyków. Od jej wyroku nie było odwołania.
W czasie kontrreformacji wzmogła się działalność instytucji, powołanej w 1542 roku, a działającej już od XIII wieku, która zajmowała się sądzeniem osób podejrzanych o herezję, czyli poglądy sprzeczne z założeniami wiary Kościoła, byłą to inkwizycja, nazywana także Świętym Oficjum. W jej skład wchodziło sześciu kardynałów upoważnionych do wyznaczania trybunału złożonego z dominikanów. Wśród nich najbardziej brutalnym był Tomas Torquemada, który skazał na śmierć ponad 9 tysięcy osób. Wcześniej terenami jej działań była tylko Hiszpania, a w XVI wieku rozszerzyła się na wszystkie kraje Europy. Od 1543 powierzono biskupom nadzór nad drukarniami. Tępiła wszelkie przejawy samodzielnej, oryginalnej myśli w tym także naukowej. Skazywano nie tylko osoby bezpośrednio podejrzewane o głoszenie herezji, ale także te, które broniły heretyków. Od jej wyroku nie było odwołania.