Jakaś KRÓTKA notatka o dowolnym patronie (najlepiej św. Karolina)
Natala05
Karolina urodziła się w podtarnowskiej wsi Wał-Ruda 2 sierpnia 1898 r. jako czwarte z jedenasciorga dzieci. Pięć dni pózniej otrzymała chrzest w kosciele parafialnym w Radłowie. Jej rodzice posiadali niewielkie gospodarstwo. Pracowała z nimi na roli. Wzrastała w atmosferze żywej i autentycznej wiary, która wyrażała się we wspólnej rodzinnej modlitwie wieczorem i przy posiłkach, w codziennym spiewaniu Godzinek, częstym przystępowaniu do sakramentów i uczestniczeniu we Mszy także w dzień powszedni. Ich uboga chata była nazywana "kosciółkiem". Krewni i sasiedzi gromadzili się tam często na wspólne czytanie Pisma swiętego, żywotów swiętych i religijnych czasopism. W Wielkim Poscie spiewano tam Gorzkie Żale, a w okresie Bożego Narodzenia - kolędy. Od najmłodszych lat ukochała modlitwę i starała się wzrastać w miłosci Bożej. Nie rozstawała się z otrzymanym od matki różańcem - modliła się nie tylko w ciagu dnia, ale i w nocy. We wszystkim była posłuszna rodzicom, z miłoscia i troska opiekowała się licznym młodszym rodzeństwem. W 1906 roku rozpoczęła naukę w ludowej szkole podstawowej, która ukończyła w 1912 roku. Potem uczęszczała jeszcze na tzw. naukę dopełniajaca trzy razy w tygodniu. Uczyła się chętnie i bardzo dobrze, z religii otrzymywała zawsze wzorowe oceny, była pracowita i obowiazkowa. Duży wpływ na duchowy rozwój Karoliny miał jej wuj, Franciszek Borzęcki, bardzo religijny i zaangażowany w działalnosć apostolska i społeczna. Karolina pomagała mu w prowadzeniu swietlicy i biblioteki, do której przychodziły często osoby dorosłe i młodzież. Prowadzono tam kształcace rozmowy, spiewano piesni religijne i patriotyczne, deklamowano utwory wieszczów. Karolina była urodzona katechetka Nie poprzestawała na tym, że poznała jakas prawdę wiary lub usłyszała ważne słowo; zawsze spieszyła, by przekazać je innym. Katechizowała swoje rodzeństwo i okoliczne dzieci, spiewała z nimi piesni religijne, odmawiała różaniec i zachęcała do życia wg Bożych przykazań. Wrażliwa na potrzeby bliznich, chętnie zajmowała się chorymi i starszymi. Odwiedzała ich, oddajac im różne posługi i czytajac pisma religijne. Przygotowywała w razie potrzeby na przyjęcie Wiatyku.
Zginęła w wieku zaledwie 17 lat, na poczatku I wojny swiatowej, 18 listopada 1914 roku. Carski żołnierz uprowadził ja przemoca i bestialsko zamordował, gdy broniła się pragnac zachować dziewictwo. Po kilku dniach, 4 grudnia 1914 r., w pobliskim lesie znaleziono jej zmasakrowane zwłoki. Tragedia jej smierci nie miała ludzkich swiadków. Pogrzeb Karoliny był wielka manifestacja okolicznej ludnosci, która z wielkim przekonaniem mówiła, że uczestniczy w pogrzebie męczennicy. Pochowano ja w parafialnym kosciele we wsi Zabawa. W 1987 r. Jan Paweł II w Tarnowie beatyfikował Karolinę. Jest ona patronka Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży (KSM) i Ruchu Czystych Serc
Od najmłodszych lat ukochała modlitwę i starała się wzrastać w miłosci Bożej. Nie rozstawała się z otrzymanym od matki różańcem - modliła się nie tylko w ciagu dnia, ale i w nocy. We wszystkim była posłuszna rodzicom, z miłoscia i troska opiekowała się licznym młodszym rodzeństwem. W 1906 roku rozpoczęła naukę w ludowej szkole podstawowej, która ukończyła w 1912 roku. Potem uczęszczała jeszcze na tzw. naukę dopełniajaca trzy razy w tygodniu. Uczyła się chętnie i bardzo dobrze, z religii otrzymywała zawsze wzorowe oceny, była pracowita i obowiazkowa.
Duży wpływ na duchowy rozwój Karoliny miał jej wuj, Franciszek Borzęcki, bardzo religijny i zaangażowany w działalnosć apostolska i społeczna. Karolina pomagała mu w prowadzeniu swietlicy i biblioteki, do której przychodziły często osoby dorosłe i młodzież. Prowadzono tam kształcace rozmowy, spiewano piesni religijne i patriotyczne, deklamowano utwory wieszczów.
Karolina była urodzona katechetka Nie poprzestawała na tym, że poznała jakas prawdę wiary lub usłyszała ważne słowo; zawsze spieszyła, by przekazać je innym. Katechizowała swoje rodzeństwo i okoliczne dzieci, spiewała z nimi piesni religijne, odmawiała różaniec i zachęcała do życia wg Bożych przykazań. Wrażliwa na potrzeby bliznich, chętnie zajmowała się chorymi i starszymi. Odwiedzała ich, oddajac im różne posługi i czytajac pisma religijne. Przygotowywała w razie potrzeby na przyjęcie Wiatyku.
Zginęła w wieku zaledwie 17 lat, na poczatku I wojny swiatowej, 18 listopada 1914 roku. Carski żołnierz uprowadził ja przemoca i bestialsko zamordował, gdy broniła się pragnac zachować dziewictwo. Po kilku dniach, 4 grudnia 1914 r., w pobliskim lesie znaleziono jej zmasakrowane zwłoki. Tragedia jej smierci nie miała ludzkich swiadków. Pogrzeb Karoliny był wielka manifestacja okolicznej ludnosci, która z wielkim przekonaniem mówiła, że uczestniczy w pogrzebie męczennicy. Pochowano ja w parafialnym kosciele we wsi Zabawa. W 1987 r. Jan Paweł II w Tarnowie beatyfikował Karolinę. Jest ona patronka Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży (KSM) i Ruchu Czystych Serc