Jak zrobic prace domowa z jezyka polskiego ? Niebo
Od tego trzeba było zacząć: niebo.
Okno bez parapetu, bez futryn, bez szyb.
Otwór i nic poza nim,
Ale otwarty szeroko.
Nie muszę czekać na pogodną noc,
ani zadzierać głowy,
żeby przyjrzeć się niebu.
Niebo mam za plecami, pod ręką i na powiekach.
Niebo owija mnie szczelnie
i unosi od spodu.
Nawet najwyższe góry
nie są bliżej nieba
niż najgłębsze doliny.
Na żadnym miejscu nie ma go więcej
niż w innym.
Obłok równie bezwzględnie
przywalony jest niebem co grób.
Kret równie wniebowzięty
jak sowa chwiejąca skrzydłami.
Rzecz, która spada w przepaść,
spada z nieba w niebo.
Sypkie, płynne, skaliste,
rozpłomienione i lotne
połacie nieba, okruszyny nieba,
podmuchy nieba i sterty.
Niebo jest wszechobecne
nawet w ciemnościach pod skórą.
Zjadam niebo, wydalam niebo.
Jestem pułapką w pułapce,
zamieszkiwanym mieszkańcem,
obejmowanym objęciem,
pytaniem w odpowiedzi na pytanie.
Podzial na ziemię i niebo
to nie jest właściwy sposób
myślenia o tej całości.
Pozwala tylko przeżyć
pod dokładniejszym adresem,
szybszym do znalezienia do znalezienia,
jeślibym była szukana.
Moje znaki szczególne
to zachwyt i rozpacz
5.Jaki wizerunek postaci mowiacej wylania sie z jej wypowiedzi? Sprobuj rozpoznac jak najwiecej cech ,,ja,, lirycznego. Mozesz wykorzystac kategorie z ramki i dodac swoje propozycje
* optymistka, pesymistka, osoba religijna, osoba niereligijna, wrazliwa, groboskorna, ciekawa swiata, skomplikowana, jednowymiarowa, prostolinijna, pogodzona z zyciem, bontownicza
Postać mówiąca w wierszu dostrzega piękno w czymś, co mamy na co dzień. Zachwyca się niebem i uważa, że za mało je doceniamy. Twierdzi, że niebo jest wszędzie, dookoła nas otacza. Możemy uznać, że podmiot liryczny jest nastawiony optymistycznie do świata, ma wrażliwą naturę, jest ciekawy/a świata. Dostrzega niebo w całym Wszeświecie.