Question

Jak wyglądała świątynia Salomona i do czego służyły poszczególne elementy świątyni?

Proszę o pomoc !!!!!!!

Answer 1

Ze wszystkich budowli starożytnego Jeruzalem świątynia Salomona była perłą oraz centrum religijnym Izraela. Świątynia jerozolimska była przez Żydów uważana za miejsce święte, za mieszkanie Boga. Świątynia Salomona została zbudowana tysiąc lat przed narodzeniem Chrystusa Pana.  Kamienie odpowiednich wymiarów przygotowywano w kamieniołomach. Świątynię tę uważano za jeden z siedmiu cudów ówczesnego świata. Poświęcenie jej trwało siedem dni. Po uroczystej modlitwie króla zstąpił z nieba tajemniczy ogień, który spalił ofiary przygotowane na kamiennym ołtarzu. Tajemnicza mgła napełniła świątynię, a do Salomona Bóg powiedział: "Poświęciłem ten dom, aby w nim zawsze czczone było moje imię" .Odtąd każdego rana i wieczora składano tutaj Bogu ofiary ze zwierząt. W miejscu najświętszym wszystko było ze złota. Złotą blachą obita była Arka Przymierza, jak również dwie figury cherubów zdobiące Arkę. Złoty był siedmioramienny świecznik, ołtarz pokładny, a nawet podłoga. Było tam także niemało drogich kamieni. Wszystkie bogactwa, które Salomon w tej świątyni nagromadził, są figurą, obrazem doskonałości Bożego Serca. Czym jednak jest złoto, srebro i drogie kamienie w porównaniu z darami, którymi Boskie Osoby napełniły Najświętsze Serce Jezusa? Ono jest świątynią ozdobioną wszelkimi doskonałościami naturalnymi i nadnaturalnymi. W tej świątyni odbiera Bóg hołdy godne Jego Boskiego majestatu. Najświętsze Serce Pana Jezusa poświęcone zostało w sposób daleko doskonalszy niż świątynia Salomona. Nie przez ogień, zstępujący z nieba, ani przez tajemniczą mgłę (por. 2 Km 7, 1-3), ale przez samą Boskość, która je wypełnia i przenika. Poświęcone zostało nie obrzędem, choćby najświętszym, lecz głosem Boga Ojca: "Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie" (Mt 3, 17). Wszystkie ofiary składane w świątyni Salomona były tylko figurą ofiary nieskończonej, która się spełniła w Sercu Jezusa - ofiary, jaką wcielony Syn złożył za nas Ojcu niebieskiemu. Świątynia Salomona była jedynym miejscem kultu narodu żydowskiego. Najświętsze Serce Jezusa jest też jedyną doskonalą świątynią Boga. Chrystus sam nazwał je świątynią. Gdy Żydzi domagali się od Niego znaku, dowodu, iż ma prawo troszczyć się o świątynię w Jerozolimie, Jezus wskazując na siebie, powiedział: "Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach ją odbuduję" 
Około 1500 lat przed przyjściem na świat Chrystusa, kiedy lud Jego wyszedł z niewoli egipskiej, gdzie zapomniał Bożych praw, Bóg ogłosił na Górze Synaj Swój wielki Dekalog. Izrael zgromadzony u podnóża Góry słyszał dokładnie każde słowo, a potem Dziesięć Przykazań wyryte na dwóch kamiennych tablicach Pan wręczył Mojżeszowi, który miał umieścić je w arce (patrz 2 Mojż. 25,16-21).Arka ta, pokryta szczerym złotem skrzynia, była umieszczona w miejscu najświętszym w świątyni izraelskiej pod rozpościerającymi się nad nią skrzydłami złotych cherubów. Tutaj Bóg objawiał Swą obecność ludziom. 
Zburzona przez Nabuchodonozora w 587 przed Chr. W 70 lat później na mocy dekretu Cyrusa w 538 wrócili Żydzi z niewoli babilońskiej do Jerozolimy i podjęli odbudowę świątyni pod kierunkiem Zorobabela Nie była tak piękna jak Salomona, nie było także Arki Przymierza. Miejsce Najświętsze było odtąd puste. Ta druga świątynia została zbezczeszczona w 167 r. przed Chr. przez króla syryjskiego Antiocha Epifanesa IV, który wystawił w niej posąg Zeusa. Odpowiedzią ze strony Żydów było powstanie machabejskie (165) i oczyszczenie świątyni. W 63 r. przed Chr. kraj dostaje się pod okupację rzymską (Pompejusz). W 37 r. Herod zdobywa Jerozolimę. Między 20 a 19 r. przed Chr. rozpoczął przebudowę świątyni przez l0 lat. Prace ukończono około 63 r. po Chr., czyli na 7 lat przed ponownym zburzeniem. W sierpniu 70 r. Jerozolima została zdobyta przez wojska Tytusa, a 6 sierpnia spalono świątynię. Data ta przeszła do historii Izraela jako symbol wszystkich nieszczęść, cierpień. Wszelkie łzy przyjmuje Mur Płaczu, który jest pozostałością części muru zachodniego świątyni. Stanowi dla Żydów szczególną świętość, zastępuje poniekąd samą świątynię. Tradycja rabinacka mówi, że święta "Shekinah" - obecność ,nie oddali się nigdy od Muru Zachodniego. W każdy szabat i nie tylko przychodzą Żydzi pod mur i modlą się całym ciałem kiwając się, bo trzeba czcić Boga całym sercem, umysłem, ze wszystkich sił. (Por. Pwt 6,4-7), odmawiając i śpiewając Torę opłakują rok 70, zburzenie świątyni oraz czekają na przyjście Mesjasza. Rok 638 - Palestyna pod władzą muzułmanów. Kalif Omar okupuje Jerozolimę i szuka śladów Mahometa, o którym mówiło się, że w ciągu jednej nocy przybył do Jerozolimy na koniu.( W rzeczywistości nigdy nie był w Jerozolimie). Na miejscu świątyni Jerozolimskiej została wybudowana świątynia muzułmańska zwana Kopułą Skały, późniejsza nazwa Meczet Omara (budowano od 687 - 691 ).Wewnątrz meczetu znajduje się skała 17,5x13,5 m, która według tradycji żydowskiej i chrześcijańskiej utożsamiana jest ze szczytem góry Moria, na której Abraham zamierzał złożyć Bogu w ofierze swego syna Izaaka (Rdz 22). Później po wybudowaniu świątyni Salomona, na niej miał się wznosić ołtarz całopalenia ( 2 Km 3,2). Według podania muzułmańskiego na skale są wyciśnięte ślady stóp Mahometa i Eliasza oraz ręki Gabriela. Przy wewnętrznym filarze pół wsch. schody prowadzą do groty ,w której nocował Abraham z Izaakiem. Dla Mahometa grota jest wspomnieniem ostatniego noclegu Proroka przed wstąpieniem do nieba. Przez otwór, który można zobaczyć wewnątrz Mahomet miał wznieść się w górę. Zwiedzać meczet można tylko bez obuwia. Mur płaczu tylko z nakryciem głowy. Południową część placu świątynnego zajmuje meczet el-Aqsa (705-715). Opierając się na tekście XVII sury Koranu tradycja muzułmańska zlokalizowała w Jerozolimie cel pielgrzymki Mahometa. Stąd nazwa meczetu el-Aqsa (oddalony). Tu Mahomet modlił się jest to najdalsze miejsce od Mekki. W bezpośrednim sąsiedztwie Bazyliki Zaśnięcia NMP znajduje się Wieczernik. Niepozorną uliczką wchodzimy na podwórko szkoły Talmudu, skąd schody prowadzą do sali na górze, czyli Wieczernika. Rozmiary jej 9,5 x 15 m, w stylu późnego gotyku, której strop wspiera się na dwóch kolumnach. Wewnątrz wzbudza przygnębienie widokiem opuszczenia i zaniedbania. Wieczernik, tu Jezus spożył z uczniami Ostatnią Wieczerzę. (Mt 26,17.., J 6,51-58),tu Zmartwychwstały ukazał się uczniom (Mk 16,14-18) i zesłał Ducha Świętego (Dz 2, l-l 3). Tu gromadzono się w pierwszy dzień tygodnia w niedzielę, aby sprawować Eucharystię. W 1335 r. Franciszkanie odrestaurowali zdewastowany przez wojska Saladyna Wieczernik. W tym stanie zachował się do dziś. Obecność grobu Dawida pod salą Wieczernika przyczyniła się do odebrania go franciszkanom w 1551 r. Muzułmanie czczą Dawida jako jednego z Proroków. Do 1948 r. muzułmanie mieli wyłączną kontrolę nad Wieczernikiem, do którego wpuszczali chrześcijan za wysoką opłatą. Od 1948 r. Wieczemik pozostaje pod kontrolą władz izraelskich, które nie przejawiają troski o jego stan, chrześcijanom nie pozwalają na renowację. Stąd obraz opuszczenia. Szkoda, że miejsce, gdzie została ustanowiona Eucharystia i Kapłaństwo pozostaje nadal niedostępne dla kultu. Cieszy fakt, że władze pozwoliły Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II, gdy był w Ziemi Świętej w roku 2000 na odprawienie Eucharystii w Wieczerniku. 
Dodatkową ciekawostką jest fakt, iż rozmiary świątyni porównywalne są z ... Wielką Piramidą.