1. Jezus dawcą nowego życia (Mk 3,1-6) Od początku publicznej działalności Jezus okazywał wielką troskę o ludzkie życie i szacunek do niego. Szczególnym przejawem tego była Jego „nowa nauka z mocą” (Mk 1,27) wyzwalająca ludzi z niewoli złego ducha, grzechu, chorób i śmierci. Wszelkie uzdrowienia Jezus włączał w realizację mesjańskiego planu ogłoszenia i zainicjowania nadejścia królestwa Bożego jako Dobrej Nowiny dla ubogich (por. Mk 1,14-15; Łk 4,16-21). Czynił to, by budzić wiarę w obecność zbawiającego Boga i doprowadzić ludzi do nowego życia i postępowania, czego najlepszym przykładem był On sam. Dla Jezusa żadne, nawet najbardziej tragiczne zdarzenie, jakie może przynieść codzienne życie, nie było aż tak banalne i beznadziejne, by nie stać się oknem dla objawienia się mocy i nowości królestwa Bożego. Przywracając ludziom zdrowie i życie, Jezus wprowadzał ich również w sieć społecznych i religijnych relacji, do pełnej życiowej komunii z innymi, tak by mogli żyć w sposób godny i wolny. O cudotwórczej działalności Jezusa szczególnie wiele do powiedzenia ma Ewangelia według św. Marka, w której opisy cudów zajmują około jednej czwartej całego dzieła. Dla ilustracji Jezusowej troski o życie wybieramy opowiadanie o uzdrowieniu człowieka o „uschłej ręce” (3,1-6).
1. Jezus dawcą nowego życia (Mk 3,1-6) Od początku publicznej działalności Jezus okazywał wielką troskę o ludzkie życie i szacunek do niego. Szczególnym przejawem tego była Jego „nowa nauka z mocą” (Mk 1,27) wyzwalająca ludzi z niewoli złego ducha, grzechu, chorób i śmierci. Wszelkie uzdrowienia Jezus włączał w realizację mesjańskiego planu ogłoszenia i zainicjowania nadejścia królestwa Bożego jako Dobrej Nowiny dla ubogich (por. Mk 1,14-15; Łk 4,16-21). Czynił to, by budzić wiarę w obecność zbawiającego Boga i doprowadzić ludzi do nowego życia i postępowania, czego najlepszym przykładem był On sam. Dla Jezusa żadne, nawet najbardziej tragiczne zdarzenie, jakie może przynieść codzienne życie, nie było aż tak banalne i beznadziejne, by nie stać się oknem dla objawienia się mocy i nowości królestwa Bożego. Przywracając ludziom zdrowie i życie, Jezus wprowadzał ich również w sieć społecznych i religijnych relacji, do pełnej życiowej komunii z innymi, tak by mogli żyć w sposób godny i wolny. O cudotwórczej działalności Jezusa szczególnie wiele do powiedzenia ma Ewangelia według św. Marka, w której opisy cudów zajmują około jednej czwartej całego dzieła. Dla ilustracji Jezusowej troski o życie wybieramy opowiadanie o uzdrowieniu człowieka o „uschłej ręce” (3,1-6).