Poprzez błogossławieństwa CHRYSTUS potwierdza dekalog dany Mojżeszowi na górze SYNAJ,ale także nadaje całemu prawu moralnemu nowe,ewangeliczne znaczenie.W tych radach ewangelicznych, które uzupełniają dekalog, zostaje jakgdyby położony nacisk do uświęcania się, czy też dążenia do doskonałości.Życie według tych rad ewangelicznych jest błogosławieństwem, czyli jest darem i od nas zależy czy ten dar przyjmiemy.Pan Bóg nie mówi nam że droga którą nam wyznacza będzie łatwa- wręcz przeciwnie mówi, że będziemy się nie raz smucić, że będziemy prześladowani,będą nam urągać. ALe Pan Bóg zostawił nam tyle pomocy poprzez łaski, eucharystię, pokutę czy Kościół, dzięki którym damy radę przejść przez to zycie według wskazówek.Droga będzie trudna, ale możliwa.W kazaniu na Górze JEZUS zachęca do takiego postępowania, którego wszyscy unikają.
Błogosławieni ubodzy w duchu -czyli po prostu ci których duch jest "u Boga", Ci któzy są pokorni, i starają nie pozwlić, aby pycha wkradła się d ich ser.
Błogosławieni którzy się smucą- chodzi tu o smutek Bozy, czyli taki który zakłada że jesteśmy grzeszni i z tego wyciągamy wniosek o naszej poprawie, chcemy być lepsi, smucimy się że jesteśmy grzeszni, ale dzieki temu, że to widzimy, ten smutek prowadzi nad do nawrócenia.
Błógosławieni cisi czyli ludzie którzy rozumieją że droga według ewangelii, to przede wszystkich droga która rozpoczyna się w cichości serca. Przyjęcie ewngeli dokuje się przede wszystkim przez wybór serca, a potem to po prostu widać.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, Bóg błogosławi tym którzy nioną pokój, którzy chcieli by sie podzielić z innymi, tymi któzy nie mają nawet wdowim groszem.
Błogosławieni czystego serca- to ludzie których celem jest dążenie do świętości. Czysty znaczy pokorny, cichy, kochający.Kto jest czysty , to przede wszystkim jest czysty od swoich dążeń, pragnień i zatapia swoją wolę w woli Boga, który jest święty.
Błogosławieństwa ewngeliczne pokazują nam, że Boże błogosławieństwo jest nad nami. Bóg błogosławi swoim dzieciom. A czymże jest błogosławieństwo, jak nie szczególnym znakiem opieki Boga nad dziećmi, zapewnieniem o miłości, radością rozpierającą serce obdarowanego tymże błogosławieństwem, pokojem ducha, jest zapewnieniem błogosławionego życia.
Poprzez błogossławieństwa CHRYSTUS potwierdza dekalog dany Mojżeszowi na górze SYNAJ,ale także nadaje całemu prawu moralnemu nowe,ewangeliczne znaczenie.W tych radach ewangelicznych, które uzupełniają dekalog, zostaje jakgdyby położony nacisk do uświęcania się, czy też dążenia do doskonałości.Życie według tych rad ewangelicznych jest błogosławieństwem, czyli jest darem i od nas zależy czy ten dar przyjmiemy.Pan Bóg nie mówi nam że droga którą nam wyznacza będzie łatwa- wręcz przeciwnie mówi, że będziemy się nie raz smucić, że będziemy prześladowani,będą nam urągać. ALe Pan Bóg zostawił nam tyle pomocy poprzez łaski, eucharystię, pokutę czy Kościół, dzięki którym damy radę przejść przez to zycie według wskazówek.Droga będzie trudna, ale możliwa.W kazaniu na Górze JEZUS zachęca do takiego postępowania, którego wszyscy unikają.
Błogosławieni ubodzy w duchu -czyli po prostu ci których duch jest "u Boga", Ci któzy są pokorni, i starają nie pozwlić, aby pycha wkradła się d ich ser.
Błogosławieni którzy się smucą- chodzi tu o smutek Bozy, czyli taki który zakłada że jesteśmy grzeszni i z tego wyciągamy wniosek o naszej poprawie, chcemy być lepsi, smucimy się że jesteśmy grzeszni, ale dzieki temu, że to widzimy, ten smutek prowadzi nad do nawrócenia.
Błógosławieni cisi czyli ludzie którzy rozumieją że droga według ewangelii, to przede wszystkich droga która rozpoczyna się w cichości serca. Przyjęcie ewngeli dokuje się przede wszystkim przez wybór serca, a potem to po prostu widać.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, Bóg błogosławi tym którzy nioną pokój, którzy chcieli by sie podzielić z innymi, tymi któzy nie mają nawet wdowim groszem.
Błogosławieni czystego serca- to ludzie których celem jest dążenie do świętości. Czysty znaczy pokorny, cichy, kochający.Kto jest czysty , to przede wszystkim jest czysty od swoich dążeń, pragnień i zatapia swoją wolę w woli Boga, który jest święty.
Błogosławieństwa ewngeliczne pokazują nam, że Boże błogosławieństwo jest nad nami. Bóg błogosławi swoim dzieciom. A czymże jest błogosławieństwo, jak nie szczególnym znakiem opieki Boga nad dziećmi, zapewnieniem o miłości, radością rozpierającą serce obdarowanego tymże błogosławieństwem, pokojem ducha, jest zapewnieniem błogosławionego życia.