Interpretacja słów Piotra Wysockiego (III cz. Dzidadów, scena VII)
"Nasz naród jak lawa
Z wierzchu zimna i twarda, sucha i plugawa
Lecz wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi
Plwajmy na tę skorupę i zstąpmy do głębi..."
Uwagi:
Interpretacja ma być krótka lecz w pełni wykorzystany temat, ok jednej strony a5,
Młodzi gardzą grupą zasiadającą przy stoliku. Zastanawia ich przysżłość narodu. Ci ludzie mają świadomość jaki jest stan obecny, naród jest podzielony.
W wypowiedzi Wysockiego naród porównany jest do lawy. Na wierzchu elity skorupa jest sucha twarda, zimna i plugawa. Jest godna pogardy, pożałowania, ograniczona, konserwatywna, bez skrupółów tak bohater określa elitę. Młodych porównuje do ognia (żywioł, energia, moc ognia, miłość, zapał, żar). Przyszłość jest oczywista- lawa wypłynie, młodzi będą walczyć i zwyciężą. Ogień to żywioł i na pewno nastąpi przemiana. Ocena polskiego społeczeństwa jest bardzo krytyczna, zwraca uwagę na dbałość o prywatę i brak zainteresowania sprawami narodu.
Według młodych siła poezji tkwi w historii narodu, jego tradycji, jego cierpieniu. Ale głęboko wierzą w przyszłe odrodzenie Polski, tę nadzieję obrazuje wypowiedź Piotra Wysockiego.
Mam nadzieję, że się przyda :)