stawał wysoko nade mną na długich rozstawionych nogach widziałem złoty łańcuszek popielaty surdut i chudą szyję do której przyszpilony był nieżywy krawat
on pierwszy pokazał nam nogę zdechłej żaby która dotykana igłą gwałtownie się kurczy
on nas wprowadził przez złoty binokular w intymne życie naszego pradziadka pantofelka
on przyniósł ciemne ziarno i powiedział: sporysz z jego namowy
w dziesiątym roku życia zostałem ojcem gdy po napiętym oczekiwaniu z kasztana zanurzonego w wodzie ukazał się żółty kiełek i wszystko rozśpiewało się wokoło
w drugim roku wojny zabili pana od przyrody łobuzy od historii
jeśli poszedł do nieba -
może chodzi teraz na długich promieniach odzianych w szare pończochy z ogromną siatką i zieloną skrzynią wesoło dyndającą z tyłu
ale jeśli nie poszedł do góry -
kiedy na leśnej ścieżce spotykam żuka który gramoli się na kopiec piasku podchodzę szastam nogami i mówię: - dzień dobry panie profesorze pozwoli pan że panu pomogę
przenoszę go delikatnie i długo za nim patrzę aż ginie w ciemnym pokoju profesorskim na końcu korytarza liści
Pytania: 1. Dlaczego osoba mówiąca w wierszu nie pamięta twarzy nauczyciela ? 2.Scharakteryzuj nauczyciela przyrody. 3. Czego nauczyciel nauczył swojego ucznia? 4. Objaśnij refleksje podmiotu lirycznego w dwóch ostatnich zwrotkach. Proszę o pomoc ! Te odpowiedzi na te pytania są potrzebne mi na jutro ! :) Z góry dziękuję.:) Wybiorę najlepszą odp.;]
Warka
1) Nie pamięta go, bo dawno go nie widział i zabito go podczas wojny. 2) Nauczyciel miał długie nogi, na szyi nosił złoty łańcuszek, popielaty surdut. Miał chudą szyję na której przyszpilony był nieżywy krawat ( krawat o zimnych kolorach ) . 3) Nauczyciel pokazał im jako pierwszy zdechłą żabę, wprowadził w życie pantofelka. 4) Podmiotu lirycznemu brakuje tego nauczyciela, bardzo go lubił, aczkolwiek nie pomógłby jakiemuś owadowi.
4 votes Thanks 4
czokapik111
1. Dlaczego osoba mówiąca w wierszu nie pamięta twarzy nauczyciela ? Osoba mówiąca w wierszu jest uczniem nauczyciela od przyrody. Była mała i niska nie zwracała uwagi na jego twarz bardziej w pamięci utkwił tylko obraz wyglądu.Po za tym było to dawno i minął długi okres czasu 2.Scharakteryzuj nauczyciela przyrody CYTAT:stawał wysoko nade mną na długich rozstawionych nogach widziałem złoty łańcuszek popielaty surdut i chudą szyję do której przyszpilony był nieżywy krawat 3. Czego nauczyciel nauczył swojego ucznia? wrażliwości,uczciwości, dobrych manier, zachęcił do nauki poprzez doświadczenia i sposoby prowadzenia lekcji. 4.Objaśnij refleksje podmiotu lirycznego w dwóch ostatnich zwrotkach. Dwie ostatnie zwrotki opowiadają między innymi o tym jak uczeń wyobraża sobie życie profesora w zaświatach, nie wiedząc tak na prawde gdzie on jest zauważa go jako żuka, który mógłby się wcielić w jego postać lub wyobraża sobie tego żuka jako profesora w jego otoczeniu który ginie w korytarzu liści
2) Nauczyciel miał długie nogi, na szyi nosił złoty łańcuszek, popielaty surdut. Miał chudą szyję na której przyszpilony był nieżywy krawat ( krawat o zimnych kolorach ) .
3) Nauczyciel pokazał im jako pierwszy zdechłą żabę, wprowadził w życie pantofelka.
4) Podmiotu lirycznemu brakuje tego nauczyciela, bardzo go lubił, aczkolwiek nie pomógłby jakiemuś owadowi.
Osoba mówiąca w wierszu jest uczniem nauczyciela od przyrody. Była mała i niska nie zwracała uwagi na jego twarz bardziej w pamięci utkwił tylko obraz wyglądu.Po za tym było to dawno i minął długi okres czasu
2.Scharakteryzuj nauczyciela przyrody
CYTAT:stawał wysoko nade mną
na długich rozstawionych nogach
widziałem
złoty łańcuszek
popielaty surdut
i chudą szyję
do której przyszpilony był
nieżywy krawat
3. Czego nauczyciel nauczył swojego ucznia?
wrażliwości,uczciwości, dobrych manier, zachęcił do nauki poprzez doświadczenia i sposoby prowadzenia lekcji.
4.Objaśnij refleksje podmiotu lirycznego w dwóch ostatnich zwrotkach.
Dwie ostatnie zwrotki opowiadają między innymi o tym jak uczeń wyobraża sobie życie profesora w zaświatach, nie wiedząc tak na prawde gdzie on jest zauważa go jako żuka, który mógłby się wcielić w jego postać lub wyobraża sobie tego żuka jako profesora w jego otoczeniu który ginie w korytarzu liści