Help ! :p Zadanie dla kolegi lewusa.:D
" Człowiek nie jest stworzony do klęski . Człowieka można zniszczyć , ale nie pokonać "
Na podstawie tego cytatu napisz o innych postaciach którego dowodzą jego prawdziwosci. ^ ^
More Questions From This User See All
Oskar ( Oskar i pani Róża )
Rudy ( Kamienie na Szaniec )
W historii ludzkości bardzo łatwo jest znaleźć tysiące przykładów na to, że człowiek wielokrotnie znajdywał się w sytuacji dla niego ciężkiej, w której to był na przegranej pozycji. Wielu z nich jednak mimo to powstawała i z przegranych stawała się zwycięzcami. Mimo wielu prób złamania człowieka, może okazać się to wyjątkowo trudne do zrobienia, gdyż człowiek to nie jest istota, którą można tak po prostu zniszczyć. Uważam, że człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć ale nie pokonać. Tezę tą postaram się poprzec następującymi argumentami.
Pierwszym argumentem niech będą sytuacje, które miały miejsce w obozach koncentracyjnych podczas II wojny światowej. Primo Levi w swojej książce "Pogrążeni i oceleni" przedstawia nam różnych ludzi, z którymi zetknął się podczas swojego pobytu w obozie. Każdy na swój sposób przeżywało obozową rzeczywistość. Większość z więźniów po jakimś okresie czasu spędzonym w obozie przyzwyczajała się do sytuacji tam panujących. Mimo ciągłego poniżania i traktowania ich gorzej niż zwierzęta, osoby wymieniane w tej książce, w tym również sam autor nie poddawali się i nie utracili swojego człowieczeństwa. Jest to bardzo dobry dowód na to, że człowieka można w prawdzie wyniszczyć zabierając mu resztki nadzieji na lepszą przyszłość oraz trzymając w warunkach trudnych do przyżycia ale nie da się go do końca pokonać.
Kolejnym argumentem niech będzie sytuacja sterego człowieka z książki pt. "Stary człowiek i morze". Starzec żyjący w ogromnej nędzy, głodujący i wyśmiewany przez innych rybaków, z powodu brak w połowach nie poddawał się, a póki tego nie robił nie był człowiek skazanym na porażkę, mimo, że inni dawno już uważali go za przegranego codziennie wypływał w morze z nadzieją, że tym razem się uda coś wyłowić. Walcząc z morzem, wygłodniałymi rekinami oraz własnymi słabościami w końcu wyławia ogromną rybę. W prawdzie mięso z niej zostaje pożarte przez wygłodniałe rekiny ale do brzegu zostaje przywieziony szkielet, które wzbudza podziw wśród miejscowej ludności i turystów. Człowiek ten wygrał, mimo, że znajdował się na przegranej pozycji.
Trzecim argumentem niech będzie sytuacja Białego Kła, główego bohatera książki Jacka Lonodna pt. "Biały Kieł", który może być metaforą człowieka, którego dotykało mnóstwo przeciwieństw losu. Najpierw równieśnicy, którzy nie dawali mu spokoju z tego powodu, że był po porstu inny, oraz dorośli, którzy nawet nie próbowali mu pomagać. Brak miłości, a za mnóstwo chwil w których był poniżany i wyśmiewany. Wilk ten stał się samotnikiem stroniącym zarówno od ludzi jaki od zwierząt, który mimo to nie sprawiał wrażenia przegranego mimo ogormnej ilości przeciwieństw losu oraz braku jakichkolwiek pozytywnych uczuć ze strony innych, nie przegrywał, nie poddawał się, wręcz przeciwnie on zwyciężał. W prawdzie stał się istotą wypraną z wszelkich wyższych uczuć nienawiedzącą wszystkiego co żyje oraz uważając to za coś dla siebie groźnego i zwycięstwa te odnosił głównie przez pokazywanie swojej siły oraz prezentowanie nienawiści ale nigdy nie stał się istotą przegraną.
Podsumowując, każdy człowiek, a nawet każda istota, która znalazła się w sytuacji w której wielokrotnie jest poniżana, bita i traktowana jakby nic nie znaczyła nie jest osobą, która wszytsko przegrała. Istotę ludzką trudno złamać czy pokonać, gdyż każdy będzie bronił się przed tym ze wszystkich sił. W świetle przedstawionych argumentów pragnę z całą stanowczością powtórzyć swoją tezę: Człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć ale nie można go pokonać.