Nowy Testament jest jednym z najczęściej tłumaczonych dzieł literatury światowej. Zagadnienia związane z przekładem tej części Biblii zajmują mnie od wielu lat, a w szczególności translacje Nowego Testamentu na język polski.
Inspiracją do powstania niniejszego opracowania były niewątpliwie:„Chrześcijańskie Pisma Greckie” wydane przez Towarzystwo "Strażnica"1, książka Zygmunta Poniatowskiego pt. „Wprowadzenie w ewangelie”2, rozmowy z przedstawicielami różnych odłamów chrześcijaństwa w Polsce, pewne forum dyskusyjne3, traktujące o Biblii świadków Jehowy tzw. Przekładzie Nowego Świata oraz książka M. Pieli „ Grzech dosłowności we współczesnych polskich przekładach Starego Testamentu”4.
W moim serwisie zestawiłem i porównałem kilkadziesiąt fragmentów polskich tłumaczeń Nowego Testamentu, które ukazały się drukiem po II wojnie światowej oraz kilka opublikowanych w Internecie. Omówiłem ponadto podstawowe zmagania i kłopoty z jakimi borykają się tłumacze (ostatecznie przecież polegamy na ich wiedzy, kompetencjach i doświadczeniu). Przy okazji chciałem pokazać pewne kluczowe, być może kontrowersyjne teksty oraz ich rolę w kształtowaniu się niektórych doktryn chrześcijańskich. Pragnąłem także pełniej ukazać bogactwo Słowa Bożego. Niektóre fragmenty skomentowałem, opatrując je krótką analizą gramatyczną i słownikiem.
W swojej burzliwej historii chrześcijaństwo często przeżywało rozłamy. Wielokrotnie jednym z powodów była m.in. rozmaita - czasem kontrowersyjna - interpretacja Pisma Świętego oraz różnorodne odczytanie oryginalnego tekstu. Bardzo dużą rolę w kreowaniu doktryn odgrywa zrozumienie Biblii, a tu przekład ma istotne znaczenie. Szczególnie dotyczy to Nowego Testamentu. Porównując tłumaczenia, nietrudno zauważyć, że przełożony tekst może wpływać w istotny sposób na kształtowanie się doktryn lub je „tworzyć” (dotyczy to prawie wszystkich kościołów), ale może wręcz z danej doktryny wypływać.
NT powstał w krótszym czasie niż pierwsza część Biblii, całość była gotowa w ciągu około siedemdziesięciu lat. Większość ksiąg została napisana w drugiej połowie I wieku naszej ery. Największym z pisarzy nowotestamentalnych jest św. Paweł, chrześcijanin wywodzący się z judaizmu. Księgi Nowego Testamentu powstawały w różnych częściach świata śródziemnomorskiego: w Palestynie, Grecji, Italii, Azji Mniejszej, może nawet w Egipcie lub Syrii.
Nowy Testament jest jednym z najczęściej tłumaczonych dzieł literatury światowej. Zagadnienia związane z przekładem tej części Biblii zajmują mnie od wielu lat, a w szczególności translacje Nowego Testamentu na język polski.
Inspiracją do powstania niniejszego opracowania były niewątpliwie:„Chrześcijańskie Pisma Greckie” wydane przez Towarzystwo "Strażnica"1, książka Zygmunta Poniatowskiego pt. „Wprowadzenie w ewangelie”2, rozmowy z przedstawicielami różnych odłamów chrześcijaństwa w Polsce, pewne forum dyskusyjne3, traktujące o Biblii świadków Jehowy tzw. Przekładzie Nowego Świata oraz książka M. Pieli „ Grzech dosłowności we współczesnych polskich przekładach Starego Testamentu”4.
W moim serwisie zestawiłem i porównałem kilkadziesiąt fragmentów polskich tłumaczeń Nowego Testamentu, które ukazały się drukiem po II wojnie światowej oraz kilka opublikowanych w Internecie. Omówiłem ponadto podstawowe zmagania i kłopoty z jakimi borykają się tłumacze (ostatecznie przecież polegamy na ich wiedzy, kompetencjach i doświadczeniu). Przy okazji chciałem pokazać pewne kluczowe, być może kontrowersyjne teksty oraz ich rolę w kształtowaniu się niektórych doktryn chrześcijańskich. Pragnąłem także pełniej ukazać bogactwo Słowa Bożego. Niektóre fragmenty skomentowałem, opatrując je krótką analizą gramatyczną i słownikiem.
W swojej burzliwej historii chrześcijaństwo często przeżywało rozłamy. Wielokrotnie jednym z powodów była m.in. rozmaita - czasem kontrowersyjna - interpretacja Pisma Świętego oraz różnorodne odczytanie oryginalnego tekstu. Bardzo dużą rolę w kreowaniu doktryn odgrywa zrozumienie Biblii, a tu przekład ma istotne znaczenie. Szczególnie dotyczy to Nowego Testamentu. Porównując tłumaczenia, nietrudno zauważyć, że przełożony tekst może wpływać w istotny sposób na kształtowanie się doktryn lub je „tworzyć” (dotyczy to prawie wszystkich kościołów), ale może wręcz z danej doktryny wypływać.
NT powstał w krótszym czasie niż pierwsza część Biblii, całość była gotowa w ciągu około siedemdziesięciu lat. Większość ksiąg została napisana w drugiej połowie I wieku naszej ery. Największym z pisarzy nowotestamentalnych jest św. Paweł, chrześcijanin wywodzący się z judaizmu. Księgi Nowego Testamentu powstawały w różnych częściach świata śródziemnomorskiego: w Palestynie, Grecji, Italii, Azji Mniejszej, może nawet w Egipcie lub Syrii.