Zgłoś nadużycie!
Tomek Sawyer jest jedenastoletnim bohaterem książki Marka Twaina. To jedenastoletni chłopiec, który był sierotą wychowywanym przez ciotkę Polly. Mieszkał w miasteczku St. Petersburg nad rzeka Missisipi. Miał wysportowaną, zwinną sylwetkę, o czym świadczyło pokonanie parkanu jednym skokiem. Na co dzień chodził boso i w zniszczonym stroju, zaś w niedzielę zakładał buty i odświętny strój. Tomek był psotnikiem- bardzo lubił płatać figle. Przekonał się o tym także jego nauczyciel, któremu spragnieni zemsty chłopcy opuścili na głowę zdechłego kota na sznurku. Kot zaczepił się pazurami o perukę, a uczniowie uradowani wciągnęli swoja zdobycz na górę. Bohater charakteryzował się również szlachetnością, którą ocalił od bicia swoją przyjaciółkę Becky, gdy podarła książkę nauczyciela. Powiedział: "Ja podarłem tę książkę!" i wziął całą karę na siebie. Chłopiec wyróżniał się inteligencją i mądrością, bo wiedział jak w odpowiedni sposób zachęcić kolegów do malowania parkanu. Innym przykładem pomysłowości Tomka, była wymiana kilku drobiazgów na karteczki ze szkółki niedzielnej. Te małe kwadraciki miały dużą wartość, ponieważ za ich komplet otrzymywało się Biblię. Cechowała go impulsywność oraz zaczepność. Z błahego powodu wyzwał do walki nowego przybysza w mieście: "Jedną rękę przywiążę sobie na plecach, a drugą będę tłukł ile wlezie". Tomek był leniwy i nie lubił szkoły. Udawał chorego przed ciotką i bratem, tylko po to, aby wymigać się od lekcji. To także opiekuńczy chłopiec, który mimo swoich wybryków bardzo kochał swoją rodzinę. Podnosił na duchu Becky- swoją koleżankę, gdy zgubili się w pieczarach. Gdy dziewczynka nie miała już siły powiedział "Głowa do góry, Becky!" i pomógł jej odzyskać wiarę, że wyjdą z tego cało. Wrażliwość była jego charakterystyczną cechą. Kiedy zakradł się do domu, pocałował ciotkę w usta. Chciał również zostawić wiadomość z zapewnieniem, że jest bezpieczny, lecz powstrzymał się od tego. Uważam, że Tomek to bardzo inteligentny, wartościowy chłopiec i mógłby być moim przyjacielem. Nie był złym dzieckiem, lecz czasem powinien zastanowić się nad swoim postępowaniem.
Miał wysportowaną, zwinną sylwetkę, o czym świadczyło pokonanie parkanu jednym skokiem. Na co dzień chodził boso i w zniszczonym stroju, zaś w niedzielę zakładał buty i odświętny strój.
Tomek był psotnikiem- bardzo lubił płatać figle. Przekonał się o tym także jego nauczyciel, któremu spragnieni zemsty chłopcy opuścili na głowę zdechłego kota na sznurku. Kot zaczepił się pazurami o perukę, a uczniowie uradowani wciągnęli swoja zdobycz na górę.
Bohater charakteryzował się również szlachetnością, którą ocalił od bicia swoją przyjaciółkę Becky, gdy podarła książkę nauczyciela. Powiedział: "Ja podarłem tę książkę!" i wziął całą karę na siebie.
Chłopiec wyróżniał się inteligencją i mądrością, bo wiedział jak w odpowiedni sposób zachęcić kolegów do malowania parkanu.
Innym przykładem pomysłowości Tomka, była wymiana kilku drobiazgów na karteczki ze szkółki niedzielnej. Te małe kwadraciki miały dużą wartość, ponieważ za ich komplet otrzymywało się Biblię.
Cechowała go impulsywność oraz zaczepność. Z błahego powodu wyzwał do walki nowego przybysza w mieście: "Jedną rękę przywiążę sobie na plecach, a drugą będę tłukł ile wlezie".
Tomek był leniwy i nie lubił szkoły. Udawał chorego przed ciotką i bratem, tylko po to, aby wymigać się od lekcji.
To także opiekuńczy chłopiec, który mimo swoich wybryków bardzo kochał swoją rodzinę. Podnosił na duchu Becky- swoją koleżankę, gdy zgubili się w pieczarach. Gdy dziewczynka nie miała już siły powiedział "Głowa do góry, Becky!" i pomógł jej odzyskać wiarę, że wyjdą z tego cało.
Wrażliwość była jego charakterystyczną cechą. Kiedy zakradł się do domu, pocałował ciotkę w usta. Chciał również zostawić wiadomość z zapewnieniem, że jest bezpieczny, lecz powstrzymał się od tego.
Uważam, że Tomek to bardzo inteligentny, wartościowy chłopiec i mógłby być moim przyjacielem. Nie był złym dzieckiem, lecz czasem powinien zastanowić się nad swoim postępowaniem.