Zwroty, używane w Biblii dla określenia grzechu, można ująć w trzech kategoriach: pierwsza mówi o zejściu z właściwej drogi, nietrafieniu w cel. Dla oddania tego sensu pojęcia grzechu w Septuagincie jest używane greckie słowo hamartia - interesujące, że jest to słówko używanym współcześnie terminem medycznym, oznaczającym niewłaściwy rozwój zarodkowy jakiegoś narządu ciała ludzkiego... Taki jest sens biblijnego pojęcia grzechu: zboczenie z drogi, która jest prawidłowa. Dodajmy, że czasownik hamartano "grzeszyć" oznacza podążanie niewłaściwą drogą - to ważna uwaga!
Druga kategoria to stan bezbożności, uniemożliwiający przebywanie przed obliczem Boga i powodujący gniew Boga. Człowiek bezbożny, czyli dopuszczający się czegoś, co nie jest w oczach Boga miłe, jest winny nawet wtedy, gdy działa nieświadomie (obiektywność jest jedną z cech grzechu).
Trzecią kategorią jest niewierność, niedotrzymanie umowy, zwrócenie się przeciw przymierzu, bunt wobec Boga.
Te trzy kategorie, ściśle związane ze sobą, określają biblijną koncepcję grzechu jako osobistego i dobrowolnego odejścia od Bożych norm.
Grzech człowieka w ujęciu Starego Testamentu ma charakter teologiczny - odnosi się do świętych zamierzeń Boga. Jest obiektywny (nawet popełniony nieświadomie pozostaje grzechem). Jest też osobisty (gdyż serce człowieka znajduje się w stanie buntu przeciw Bogu). Przez fakt, że grzech dotyka całej ludzkiej natury i wszystkich ludzi na świecie jest on uniwersalny. Jest wreszcie stały w tym sensie, że należy nieodłącznie do upadłego porządku rzeczy.
1 votes Thanks 1
kuban726
Grzech jest świadomym i dobrowolnym przekroczeniem Prawa Bożego
Zwroty, używane w Biblii dla określenia grzechu, można ująć w trzech kategoriach: pierwsza mówi o zejściu z właściwej drogi, nietrafieniu w cel. Dla oddania tego sensu pojęcia grzechu w Septuagincie jest używane greckie słowo hamartia - interesujące, że jest to słówko używanym współcześnie terminem medycznym, oznaczającym niewłaściwy rozwój zarodkowy jakiegoś narządu ciała ludzkiego... Taki jest sens biblijnego pojęcia grzechu: zboczenie z drogi, która jest prawidłowa. Dodajmy, że czasownik hamartano "grzeszyć" oznacza podążanie niewłaściwą drogą - to ważna uwaga!
Druga kategoria to stan bezbożności, uniemożliwiający przebywanie przed obliczem Boga i powodujący gniew Boga. Człowiek bezbożny, czyli dopuszczający się czegoś, co nie jest w oczach Boga miłe, jest winny nawet wtedy, gdy działa nieświadomie (obiektywność jest jedną z cech grzechu).
Trzecią kategorią jest niewierność, niedotrzymanie umowy, zwrócenie się przeciw przymierzu, bunt wobec Boga.
Te trzy kategorie, ściśle związane ze sobą, określają biblijną koncepcję grzechu jako osobistego i dobrowolnego odejścia od Bożych norm.
Grzech człowieka w ujęciu Starego Testamentu ma charakter teologiczny - odnosi się do świętych zamierzeń Boga. Jest obiektywny (nawet popełniony nieświadomie pozostaje grzechem). Jest też osobisty (gdyż serce człowieka znajduje się w stanie buntu przeciw Bogu). Przez fakt, że grzech dotyka całej ludzkiej natury i wszystkich ludzi na świecie jest on uniwersalny. Jest wreszcie stały w tym sensie, że należy nieodłącznie do upadłego porządku rzeczy.