1. Papież wzywa do krucjaty. 2. "Zbrojna pielgrzymka". 3. I wyprawa krzyżowa : dwie krucjaty w jednej.
Ad. 1 Od czterdziestu lat Kościół wschodzi był oddzielony od Kościoła zachodniego, papież nie odmówił władcy Bizancjum. Na synodzie we francuskim mieście Clermont w 1095 r. wezwał rycerstwo Zachodu do niesienia pomocy chrześcijanom na Wschodzie i wyzwolenia z rąk muzułmanów grobu Chrystusa w Jerozolimie. Apel papieża został przyjęty entuzjastycznie. Tak rozpoczął się trwający dwa wieki okres krucjat. Dziś krucjatą nazywa się czasami walkę, której uczestnicy traktują ją jako wystąpienie w obronie przeciw złu. Entuzjazm towarzyszący wezwaniu Urbana II miał swoje korzenie nie tylko w chęci niesienia pomocy chrześcijańskiemu państwu Bizancjum. Jerozolima z grobem Chrystusa była bowiem, obok Rzymu, jedynym z najczęściej odwiedzanych miejsc pielgrzymek. Ruch pielgrzymkowy z zachodniej Europy do Jerozolimy zyskiwał coraz bardziej na popularności w X i XI w., do czasu, gdy inwazja Seldżuków znacznie utrudniła pielgrzymom z Zachodu przybywanie do Ziemi Świętej, a kościoły w Jerozolimie zostały zniszczone.
Ad. 2 Dwoma podstawowymi celami I wyprawy krzyżowej ogłoszonej przez Urbana II było więc oswobodzenie wschodnich chrześcijan od islamskiego zagrożenia oraz zdobycie Jerozolimy z najcenniejszą dla wszystkich chrześcijan relikwią - grobem Chrystusa. Ten ścisły związek istniejący między krucjatami a ruchem pielgrzymkowym do Ziemi Świętej znajdował swoje odzwierciedlenie w nazywaniu wypraw krzyżowym mianem "zbrojnym pielgrzymek". Krzyżowcy bynajmniej nie mieli zamiaru nawracać nikogo mieczem, jak się to im dzisiaj mylnie zarzuca. Chcieli natomiast odzyskać miejsca święte w Jerozolimie i otoczyć je kultem.
Ad. 3 W 1096 r. wyruszyły właściwie dwie wyprawy krzyżowe. Pierwsza z nich, tzw. wyprawa ludowa, skupiająca głównie chłopstwo i biedotę, po dotarciu do Konstantynopola i przeprawie przez Bosfor do Azji została bez trudu rozbita przed Turków. Zupełnie inaczej potoczyły się losy wyprawy rycerskiej, która również w 1096r.. wyruszyła w kierunku Ziemi Świętej. W ciągu trwającej kilka lat kampanii wojskom pierwszej krucjaty udało się w kilku bitwach pokonać Turków i wyzwolić wiele miast. W lipcu 1099 r. krzyżowcy, stanęli pod murami Jerozolima, którą zdobyto szturmem z 13 na 14 lipca.
1. Papież wzywa do krucjaty.
2. "Zbrojna pielgrzymka".
3. I wyprawa krzyżowa : dwie krucjaty w jednej.
Ad. 1
Od czterdziestu lat Kościół wschodzi był oddzielony od Kościoła zachodniego, papież nie odmówił władcy Bizancjum. Na synodzie we francuskim mieście Clermont w 1095 r. wezwał rycerstwo Zachodu do niesienia pomocy chrześcijanom na Wschodzie i wyzwolenia z rąk muzułmanów grobu Chrystusa w Jerozolimie. Apel papieża został przyjęty entuzjastycznie. Tak rozpoczął się trwający dwa wieki okres krucjat. Dziś krucjatą nazywa się czasami walkę, której uczestnicy traktują ją jako wystąpienie w obronie przeciw złu. Entuzjazm towarzyszący wezwaniu Urbana II miał swoje korzenie nie tylko w chęci niesienia pomocy chrześcijańskiemu państwu Bizancjum. Jerozolima z grobem Chrystusa była bowiem, obok Rzymu, jedynym z najczęściej odwiedzanych miejsc pielgrzymek. Ruch pielgrzymkowy z zachodniej Europy do Jerozolimy zyskiwał coraz bardziej na popularności w X i XI w., do czasu, gdy inwazja Seldżuków znacznie utrudniła pielgrzymom z Zachodu przybywanie do Ziemi Świętej, a kościoły w Jerozolimie zostały zniszczone.
Ad. 2
Dwoma podstawowymi celami I wyprawy krzyżowej ogłoszonej przez Urbana II było więc oswobodzenie wschodnich chrześcijan od islamskiego zagrożenia oraz zdobycie Jerozolimy z najcenniejszą dla wszystkich chrześcijan relikwią - grobem Chrystusa. Ten ścisły związek istniejący między krucjatami a ruchem pielgrzymkowym do Ziemi Świętej znajdował swoje odzwierciedlenie w nazywaniu wypraw krzyżowym mianem "zbrojnym pielgrzymek". Krzyżowcy bynajmniej nie mieli zamiaru nawracać nikogo mieczem, jak się to im dzisiaj mylnie zarzuca. Chcieli natomiast odzyskać miejsca święte w Jerozolimie i otoczyć je kultem.
Ad. 3
W 1096 r. wyruszyły właściwie dwie wyprawy krzyżowe. Pierwsza z nich, tzw. wyprawa ludowa, skupiająca głównie chłopstwo i biedotę, po dotarciu do Konstantynopola i przeprawie przez Bosfor do Azji została bez trudu rozbita przed Turków. Zupełnie inaczej potoczyły się losy wyprawy rycerskiej, która również w 1096r.. wyruszyła w kierunku Ziemi Świętej. W ciągu trwającej kilka lat kampanii wojskom pierwszej krucjaty udało się w kilku bitwach pokonać Turków i wyzwolić wiele miast. W lipcu 1099 r. krzyżowcy, stanęli pod murami Jerozolima, którą zdobyto szturmem z 13 na 14 lipca.