Siłę wypadkową można wyznaczyć graficznie stosując zasadę równoległoboku.
W tym celu należy wykreślić równoległobok, którego bokami są siły składowe F₁ i F₂. Przekątna tego równoległoboku stanowi wektor siły wypadkowej Fw, którego punkt przyłożenia jest wspólny z punktem przyłożenia wektorów sił składowych F₁ i F₂.
W naszym przypadku siły działają pod kątem prostym, więc siłę wypadkową stanowi przeciwprostokątna trójkata prostokątnego o bokach F₁ = 10 N oraz F₂ = 20 N.
Korzystamy więc z tw. Pitagorasa:
(F₁)² + (F₂)² = (Fw)²
10² + 20² = (Fw)²
100 + 400 = (Fw)²
(Fw)² = 500
Fw = √500
Fw = 22,36 N
Rysunek:
Rysujemy w przyjętej skali trójkąt prostokątny o przyprostokątnych F₁ = 10 N i F₂ = 20 N oraz przeciwprostokątną (siłę wypadkową) Fw = 22,36 N.
Verified answer
Siłę wypadkową można wyznaczyć graficznie stosując zasadę równoległoboku.
W tym celu należy wykreślić równoległobok, którego bokami są siły składowe F₁ i F₂. Przekątna tego równoległoboku stanowi wektor siły wypadkowej Fw, którego punkt przyłożenia jest wspólny z punktem przyłożenia wektorów sił składowych F₁ i F₂.
W naszym przypadku siły działają pod kątem prostym, więc siłę wypadkową stanowi przeciwprostokątna trójkata prostokątnego o bokach F₁ = 10 N oraz F₂ = 20 N.
Korzystamy więc z tw. Pitagorasa:
(F₁)² + (F₂)² = (Fw)²
10² + 20² = (Fw)²
100 + 400 = (Fw)²
(Fw)² = 500
Fw = √500
Fw = 22,36 N
Rysunek:
Rysujemy w przyjętej skali trójkąt prostokątny o przyprostokątnych F₁ = 10 N i F₂ = 20 N oraz przeciwprostokątną (siłę wypadkową) Fw = 22,36 N.