Dokonaj analizy i interpretacji wierszy [2] .
Do Deliusza
Opanowany w godzinie klęski
i obcy szałom radości
takimpamiętaj być zawsze
na zgon skazany Deliuszu
Pamiętaj o tym czy smutnie mija
każdy dzień życia czy w święto
leżąc na trawie w ustroniu
pijesz starego falerna ¹
Sosna ogromna i biała topól
na cóż gałęzie splatają
w gościnnym cieniu i na cóż
pędzi wijący się potok ?
Tu wina wonne olejki róże
szybko więdnące każ znosić
dopóki starczy dobytku
i czarnej nici trzech Parek
Ustąpisz z wszystkich gruntów nabytych
i z willi nad płowym Tybrem
ustąpisz i górę złota
zgarnie po tobie kto inny
Czyś potentatem z rodu Inacha²
czyś z dołów nędzarz bezdomny
na jedno wyjdzie to w oczach
bezlitosnego Orkusa³
Los na każdego z podziemnej urny
wypadnie prędzej czy później
wyrok na wieczne wygnanie
miejsca wyznaczy nam w barce
(przełożył Adam Ważyk)
______________________
¹falern - sławne w starożytności wino z regionu Kampanii ( obecnie południowe Włochy ) ²Inach - przodek królów Argos; ³Orkus - bóg śmierci, którego imieniem nazwano też świat podziemny
I jeszcze jeden wiersz:
Wybudowałem pomnik
_____________________
Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu
strzelający nad ogrom królewskich piramid
nie naruszą go deszcze gryzące nie zburzy
oszalały Akwilon¹ oszczędzi go nawet
łańcuch lat niezliczonych i mijanie wieków
Nie wszystek umrę wiem że uniknie pogrzebu
cząstka niebyle jaka i rosnący w sławę
potąd będę wciąż młody pokąd na Kapitol²
ma wstępować z milczącą westalką pontifeks ³
I niech mówią że stamtąd gdzie Aufidus⁴ huczy
z tego kraju gdzie gruntom brak wody gdzie Daunus⁵
rządził ludem rubasznym ja z nizin wyrosły⁶
pierwszy doprowadziłem nurt eolskiej pieśni⁷
do Italów⁸ przebiwszy najpewniejszą drogę
Bądź dumna z moich zasług i delfickim laurem⁹
Melpomeno¹⁰ łaskawie opleć moje włosy
(przełozył Adam Ważyk)
__________________________________
¹Akwilon - porywisty wiatr północny; ²Kapitol - wzgórze w Rzymie z najsarszą świątynią Jowisza; ³z milczącą westalką pontyfikes - przy składaniu ofiary na Kapitolu Wielkiemu Kapłanowi(pontifeksowi) towarzyszyła, milcząc podczas ceremonii, Wielka Westalka, czli Kapłanka bogini Westy ; ⁴Aufidus - rzeka Italii, wpadająca do Adriatyku, nad którą leżało rodzinne miasto poety Wenuzja; ⁵Daunus - legendarny król Apulii, krainy, na której pograniczu leżała Wenuzja; ⁶z nizin wyrosły - Horacy był synem wyzwoleńca ; ⁷eolska pieśń - tzn. grecka poezja liryczna ; ⁸Italiowie - tj. Rzymianie ; ⁹delfickilaur - w Delfach rósł gaj laurowy poświęcony Apollinowi, patronowi poezji ; ¹⁰Melpomena - muza tragedii ; bywała także uważana na patronkę liryki .
SŁOWNICZEK SENTENCJI I ZWROTÓW HORACJAŃSKICH 1. Aurea mediocritas [złoty umiar] 2.Carpe diem [korzystaj z dnia] 3.In medias res [do sedna rzeczy, w sensie: przystąpić do sedna rzeczy] 4.Mors ultima linea rerum [śmierć kresem ostatnim wszystkiego] 5.Non omnis moriar [nie wszystek umrę] 6.Odi profanum vulgus et arceo [pogardzam nieoświeconym tłumem i trzymam się z dala] 7.Pulvis et umbra sumus [prochem jesteśmy i cieniem] 8.Sapere aude [odważ się być mądrym] 9.Ut pictura poesis [poezja jest jak obraz] To ma być tak w granicach 5 stron w zeszycie . : ) Jest to na ocene więc na was licze.! daje naj.! POMÓŻCIE.!! I klasa technikum ! [organizacja reklamy]
TYTUŁ : "Do Deliusza"
TEMAT WIERSZA: najwłaściwsza postawa życiowa.
TREŚĆ I INTERPRETACJA : Utwór jesy zbiorem zaleceń kierowanych do odbiorcy przez poetę, który pełni funkcję podmiotu lirycznego. Jego napomnienia i wskazówki mają swe źródło w antycznej filozofii.
Stąd i rada w pierwszej strofie. Poeta zna jednak dobrze naturę ludzką i wie, że człowiekowi najtrudniej zachować spokój wewnętrzny w nieszczęściu.
W drugiej zwrotce mamy apostrofę do konkretnego adresata, współczesnego Horacemu polityka rzymskiego Deliusza Kwintusa. Poeta zwraca mu uwagę, że powinien zawsze pamiętać o śmierci, która go czeka.
Trzecia strofa ukazuje drzewa, które łączy cień oraz umykajaćy prędko strumień Poprzez ten obraz Horacy sugeruje, że powinniśmy żyć w zgodzie z prawami natury, według których unicestwienie jest wpisane w cykl życia. Te zagadnienia zostały w wierzu przekazane za pomocą pytania retorycznego, wzmacniajacego wagę zagadnienia.
W pieśni tej, szczególnie w czwartej strofie, znajdujemy wpływ epikureizmu. W poetyckim obrazie naczyń pełnych wina, różanego olejku oraz kwiatów zawarty został postulat korzystania z uroków życia dopóki jest taka możliwość.
W ostatnich trzech strofach poeta wraca do zagadnienia śmierci. W poszczególnych obrazach ukazuje prawdy, dotyczące kresu ludzkiego życia.Po pierwsze, nie warto gromadzić bogactwa, gdyz trzeba je będzie porzucić. Po drugie, śmierć nie zważa na pochodzenie człowieka i to czy był królem czy nędzarzem. Na koniec koniec Horacy przywołuje metaforyczny obraz zaczerpnięty z antycznych wierze, określający los człowieka. Nie da się go uniknąć, każdego czeka kres.
ANALIZA:
NAZWA - CYTAT - OMÓWIENIE
pytanie retoryczne - "... na cóż gałęzie splatają/ w gościnnym cieniu i na cóż/ pędzi wijący się potok?..." - postulat życia w zgodzie z naturą.
apostrofa - "...Deliuszu..." - wskazanie na adresata wypowiedzi lirycznej
przenośnia - "...Los na każdego z podziemnej urny /wypadnie prędzej czy później.." - mowa o smierci i jej nieuchronnym przyjściu
TYTUŁ : "Wybudowałem pomnik"
TEMAT I INTERPRETACJA WIERSZA: Twórczośc artystyczna i poeta jako twórca. Horacy wypowiada się tu bezpośrednio: "Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu..". Jest to pomnik trwalszy od piramid. Nie mogą go zniszczyć deszcze ani wiatry, czyli jest trwalszy od kamiennnego czy spiżowego. Pomnik ten wystawił sobie poeta swoją twórczością, dlatego w drugiej zwrotce może powiedzieć: "...Nie wszystek umrę...".
Wiersze pozostaną i zapewnią poecie niesmiertelność. Będą żyć, zawsze młode i żywe. Horacy precyzyjnie określa, dokąd trwać będzie jego sława - dopóki trwać będzie potęga Rzymu. Poeta ma świadomość, iż oddziaływanie jego poezjiobejmuje wszystkie kraje, do których dotarła kultura rzymska. Czuje się dumny, że wzbił się na wyżyny i przeniósł do Itali zdobycze poezji greckiej. Dlatego na końcu wiersza zwraca się do Melpomeny (muzy tragedii), by uwieczniła mu skronie laurem, symbolem sławy.
Utwór jest wyrazem poczucia wartości, które poeta osiągnął swym wysiłkiem twórczym. Ma prawo do takich słów, bo poświadczają je pozostawione przez niego wiersza.
ANALIZA:
NAZWA - CYTAT - OMÓWIENIE
epitety - "królewskich piramid" , "deszcze gryzące" , "milczącą westalką" - służą wartościowaniu, dookreślaniu rzeczowników.
przenośnia - "łancuch lat niezliczonych i mijanie wieków" - upływające lata
przenośnia - " stamtąd gdzie Aufidus huczy " , "gdzie Daunus rządził ludem rubasznym" - chodzi o Apulię, rodzinny kraj poety
przenośnia - " nurt eolskiej pieśni" - wzory poezji greckiej
przenośnia - "delfickim laurem" - symbolem sławy, pochodzącym z gaju laurowego
to tyle co byłam w stanie napisać, uprzedzam, że moga pojawić się jakieś błedy
pzdr ;3