Gosiulka998
►▶▷ 16 listopada 1946 - Karol Wojtyła mianowany subdiakonem, a już tydzień później diakonem. ►▶▷ 1 listopada 1946 - wyświęcenie Karola Wojtyłę na księdza przez kardynała Adama Stefana Sapiehę. ►▶▷ 2 listopada 1946 - odprawienie prymicyjnej Mszy św. w krypcie św. Leonarda w katedrze na Wawelu. ►▶▷ 15 listopada 1946 - ks. Wojtyła wraz z klerykiem Stanisławem Starowieyskim udają się do Rzymu w celu kontynuowania studiów na uczelni Instituto Internazionale Angelicum (obecnie Papieski Uniwersytet w Rzymie). Okres ten zaowocował znajomościami z duchownymi pochodzącymi z krajów frankofońskich i USA. ►▶▷ rok 1948 - ukończenie studiów z dyplomem summa cum laude. Pozwoliło to na rozpoczęcie pracy doktorskiej pt. „ Zagadnienia wiary u świętego Jana od Krzyża ”. Brak funduszy nie pozwolił jednak na jej wydanie. Karol Wojtyła stopień doktorski otrzymał dopiero w Polsce. ►▶▷ lipiec 1948 - luty 1949 - praca Karola Wojtyły w parafii Niegowić jako wikariusz i katecheta. Rozpoczyna się tu początek okresu wycieczek i podróży z młodzieżą po Polsce spędzany na łonie natury. ►▶▷ marzec 1949 - początek pracy w parafii św. Floriana w Krakowie. W celu zmylenia milicji na organizowanych przez siebie wycieczkach zdejmował sutannę i kazał nazywać się towarzyszącej mu młodzieży „wujkiem”. ►▶▷ rok 1951 - w związku ze śmiercią kardynała Sapiehy, Karol Wojtyła otrzymał urlop w celu ukończenia pracy habilitacyjnej. Jest to okres wytężonej pracy m. in. na temat chrześcijańskiej etyki seksualizmu. ►▶▷ 12 grudnia 1953 - praca Karola Wojtyły „Ocena możliwości oparcia etyki chrześcijańskiej na założeniach systemu Maxa Schelera” została przyjęta jednogłośnie przez Radę Wydziału Teologicznego UJ, jednak nie otrzymał habilitacji z powody braku aprobaty dla swojego dzieła Ministerstwa Oświaty. Przyczyniło się to do wznowienia wykładów w seminariach diecezji: krakowskiej, katowickiej i częstochowskiej oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Ich tematem była przede wszystkim teologia moralna i etyka małżeńska.
Z pewnością największymi i najbardziej owocnymi podróżami Jana Pawła II są jego pielgrzymki do Polski. Polska jest krajem najczęściej odwiedzanym przez Jana Pawła II i wyprzedza pod tym względem Francję, którą papież odwiedził siedem razy. W czasie swego prawie 27- letniego pontyfikatu Jan Paweł II odwiedził swoją ojczyznę dziewięć razy w latach: 1979, 1983, 1987, w roku 1991 - dwukrotnie (w czerwcu i sierpniu), następnie w latach 1995, 1997, 1999 i w roku 2002.
Jan Paweł II szczególnie zainteresował się Orędziem fatimskim dopiero po zamachu na jego życie. Siedem lat temu zwierzył się z tego dziennikarzowi V. Messoriemu, podczas redakcji wywiadu-rzeki „Przekroczyć próg nadziei”. Wspominając pierwsze lata pontyfikatu, Papież wyznał: „Wówczas jeszcze bardzo mało wiedziałem o Fatimie. I oto przyszedł 13 maja 1981 r. Kiedy zostałem ugodzony kulą zamachowca na Placu św. Piotra, także nie uświadamiałem sobie tego, że jest to właśnie ów dzień, w którym Maryja objawiła się trójce dzieci w portugalskiej Fatimie i miała wypowiedzieć do nich słowa, które z końcem stulecia zdają się przybliżać do swego wypełnienia.
►▶▷ 1 listopada 1946 - wyświęcenie Karola Wojtyłę na księdza przez kardynała Adama Stefana Sapiehę.
►▶▷ 2 listopada 1946 - odprawienie prymicyjnej Mszy św. w krypcie św. Leonarda w katedrze na Wawelu.
►▶▷ 15 listopada 1946 - ks. Wojtyła wraz z klerykiem Stanisławem Starowieyskim udają się do Rzymu w celu kontynuowania studiów na uczelni Instituto Internazionale Angelicum (obecnie Papieski Uniwersytet w Rzymie). Okres ten zaowocował znajomościami z duchownymi pochodzącymi z krajów frankofońskich i USA.
►▶▷ rok 1948 - ukończenie studiów z dyplomem summa cum laude. Pozwoliło to na rozpoczęcie pracy doktorskiej pt. „ Zagadnienia wiary u świętego Jana od Krzyża ”. Brak funduszy nie pozwolił jednak na jej wydanie. Karol Wojtyła stopień doktorski otrzymał dopiero w Polsce.
►▶▷ lipiec 1948 - luty 1949 - praca Karola Wojtyły w parafii Niegowić jako wikariusz i katecheta. Rozpoczyna się tu początek okresu wycieczek i podróży z młodzieżą po Polsce spędzany na łonie natury.
►▶▷ marzec 1949 - początek pracy w parafii św. Floriana w Krakowie. W celu zmylenia milicji na organizowanych przez siebie wycieczkach zdejmował sutannę i kazał nazywać się towarzyszącej mu młodzieży „wujkiem”.
►▶▷ rok 1951 - w związku ze śmiercią kardynała Sapiehy, Karol Wojtyła otrzymał urlop w celu ukończenia pracy habilitacyjnej. Jest to okres wytężonej pracy m. in. na temat chrześcijańskiej etyki seksualizmu.
►▶▷ 12 grudnia 1953 - praca Karola Wojtyły „Ocena możliwości oparcia etyki chrześcijańskiej na założeniach systemu Maxa Schelera” została przyjęta jednogłośnie przez Radę Wydziału Teologicznego UJ, jednak nie otrzymał habilitacji z powody braku aprobaty dla swojego dzieła Ministerstwa Oświaty. Przyczyniło się to do wznowienia wykładów w seminariach diecezji: krakowskiej, katowickiej i częstochowskiej oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Ich tematem była przede wszystkim teologia moralna i etyka małżeńska.
Z pewnością największymi i najbardziej owocnymi podróżami Jana Pawła II są jego pielgrzymki do Polski.
Polska jest krajem najczęściej odwiedzanym przez Jana Pawła II i wyprzedza pod tym względem Francję, którą papież odwiedził siedem razy.
W czasie swego prawie 27- letniego pontyfikatu Jan Paweł II odwiedził swoją ojczyznę dziewięć razy w latach: 1979, 1983, 1987, w roku 1991 - dwukrotnie (w czerwcu i sierpniu), następnie w latach 1995, 1997, 1999 i w roku 2002.
Jan Paweł II szczególnie zainteresował się Orędziem fatimskim dopiero po zamachu na jego życie. Siedem lat temu zwierzył się z tego dziennikarzowi V. Messoriemu, podczas redakcji wywiadu-rzeki „Przekroczyć próg nadziei”. Wspominając pierwsze lata pontyfikatu, Papież wyznał: „Wówczas jeszcze bardzo mało wiedziałem o Fatimie. I oto przyszedł 13 maja 1981 r. Kiedy zostałem ugodzony kulą zamachowca na Placu św. Piotra, także nie uświadamiałem sobie tego, że jest to właśnie ów dzień, w którym Maryja objawiła się trójce dzieci w portugalskiej Fatimie i miała wypowiedzieć do nich słowa, które z końcem stulecia zdają się przybliżać do swego wypełnienia.