Barwy rozróżniamy dzięki siatkówce, a konkretnie dzięki umieszczonym na niej fotoreceptorom: czopkom oraz pręcikom. Czopki są aktywne przy widzeniu dziennym (inaczej fotopowym albo czopkowym). Istnieją trzy rodzaje czopków, każdy z nich ma inną charakterystykę widmową, czyli reaguje na światło z innego zakresu barw. Pierwszy z nich reaguje na światło czerwone, czyli fale długie (ok 720 nm), drugi reaguje na światło zielone, czyli fale o średniej długości (530 nm), zaś trzeci na światło niebieskie czyli fale krótkie (ok. 420 nm). Jak widać odpowiada to barwom podstawowym w powszechnie wykorzystywanym modelu RGB. Czopki powalają widzieć w dobrych warunkach oświetleniowych i w takich warunkach najbardziej czułe są na promieniowanie o długości 555 nm (czyli światło o barwie żółtozielonej).
W przypadku gdy jest ciemno, uaktywnia się widzenie zmierzchowe (inaczej skotopowe lub pręcikowe), podczas którego aktywne są pręciki. Są one wysoce światłoczułe, pozwalają na wykrywanie kształtu i ruchu oraz rozpoznawanie drobnych szczegółów. Są dużo bardziej czułe niż czopki i pozwalają dostrzeganie konturów w złych waunkach. Potrafią oddawać różne stopnie szarości, nie potrafią jednak rozróżniać barw. W pręcikach znajduje się barwnik zwany rodopsyną, która jest bardziej czuła na kolor niebieski i zielony a mało czuła na czerwony, który w nocy wydaje się prawie czarny.
Barwy rozróżniamy dzięki siatkówce, a konkretnie dzięki umieszczonym na niej fotoreceptorom: czopkom oraz pręcikom. Czopki są aktywne przy widzeniu dziennym (inaczej fotopowym albo czopkowym). Istnieją trzy rodzaje czopków, każdy z nich ma inną charakterystykę widmową, czyli reaguje na światło z innego zakresu barw. Pierwszy z nich reaguje na światło czerwone, czyli fale długie (ok 720 nm), drugi reaguje na światło zielone, czyli fale o średniej długości (530 nm), zaś trzeci na światło niebieskie czyli fale krótkie (ok. 420 nm). Jak widać odpowiada to barwom podstawowym w powszechnie wykorzystywanym modelu RGB. Czopki powalają widzieć w dobrych warunkach oświetleniowych i w takich warunkach najbardziej czułe są na promieniowanie o długości 555 nm (czyli światło o barwie żółtozielonej).
W przypadku gdy jest ciemno, uaktywnia się widzenie zmierzchowe (inaczej skotopowe lub pręcikowe), podczas którego aktywne są pręciki. Są one wysoce światłoczułe, pozwalają na wykrywanie kształtu i ruchu oraz rozpoznawanie drobnych szczegółów. Są dużo bardziej czułe niż czopki i pozwalają dostrzeganie konturów w złych waunkach. Potrafią oddawać różne stopnie szarości, nie potrafią jednak rozróżniać barw. W pręcikach znajduje się barwnik zwany rodopsyną, która jest bardziej czuła na kolor niebieski i zielony a mało czuła na czerwony, który w nocy wydaje się prawie czarny.