Question

Dlaczego Stanislaw Streich czy jakos tak :P zostal uznany za wielkiego kaplana?

Answer 1

Dojrzała wiara, która jest warunkiem skutecznego dążenia do świętości, jest nierozerwalnie związana z uczestnictwem w życiu Kościoła. Tymczasem, do świadomości współczesnego chrześcijanina wkrada się przekonanie, iż można wierzyć w Boga, zachowując jednocześnie dystans do Kościoła. Takiemu przekonaniu sprzyjają niestety nastawione na poszukiwanie sensacji media, które dostrzegają jedynie wymiar socjologiczny Kościoła i akcentują negatywne postawy ludzi wierzących, zwłaszcza duchownych. W związku z tym wielu chrześcijan ma trudności ze zrozumieniem nauki o świętości Kościoła oraz przejawia obojętność wobec ataków kierowanych przeciwko wierze, moralności i wspólnocie Kościoła.

Źródłem i szczytem życia Kościoła jest Eucharystia. Tak też powinno być w życiu każdego chrześcijanina. Eucharystia uświęca Kościół i tych, którzy w niej uczestniczą. Tymczasem zauważalny jest spadek liczby osób uczestniczących w niedzielnej Mszy św. Są też i tacy, którzy przeżywają Eucharystię z niewielkim wewnętrznym zaangażowaniem. Ciągle jeszcze znaczną liczbę stanowią osoby, przystępujące do Komunii św. tylko z okazji wielkich świąt kościelnych, czy uroczystości rodzinnych. Jednak obok osób wykazujących obojętność w odniesieniu do Eucharystii wzrasta liczba tych, którzy uczestniczą we Mszy św. w dni powszednie oraz liczba tych, którzy częściej przyjmują Komunię św.

Answer 2

Stanisław Stretch przyszedł na świat 27 sierpnia 1902 roku w Bydgoszczy przy ul. Pomorskiej 53, jako syn Franciszka i Władysławy z domu Birzyńskiej. Święcenia kapłańskie przyjął 6 czerwca 1925 roku ukończywszy seminarium w Poznaniu. W latach 1925-1927 studiował filozofię klasyczną na Uniwersytecie Poznanskim. Był również kapelanem sióstr elżbietanek, uczył także religii w poznańskiej szkole handlowej. W roku 1927 został wikariuszem w parafii św. Floriana w Poznaniu. W 1928 roku wyjechał do Koźmina, aby nauczać religii w męskim seminarium nauczycielskim, a w 1929 r. został wikarym w parafii Bożego Ciała w Poznaniu. W 1932 roku został z kolei wikarym w parafii św. Marcina w Poznaniu. Proboszczem parafii w Żabikowie (pw. św. Barbary) został w 1933, po zdaniu egzaminu proboszczowskiego 1 lipca tego roku. Po objęciu tego stanowiska podjął starania o wzniesienie w okolicy nowego kościoła - we wsi Luboń. W 1935 roku powstaje parafia św. Jana Bosko (wyodrębniona z parafii św. Barbary), której proboszczem został 1 października 1935 roku.