Konflikt rozpoczął się zaatakowaniem sprzymierzonych państw w roku następnym na Estonię i Inflanty. Władca Szwecji, Karol XII, zaatakowałDźwinę, zajął Inflanty i Kurlandię oraz wkroczył do Polski, która zachowała się w stosunku do nich neutralnie. W 1702 r, Szwecja podążała ze swą armią przez ziemie Rzeczypospolitej, doszli do Warszawy bez oporu. Po zajęciu Warszawy Szwedzi ruszyli na południe, pokonując armię polską i saską razem połączoną w bitwie pod Kliszowem. Szwedzi zajęli Kraków oraz Saksonię. Chociaż uzyskali poparcie polskiej szlachty, która zawiązała konfederację warszawską nie udało im się zająć całego kraju. W tym samym roku zwolennicy króla Augusta II Mocnego zawiązali w Sandomierzu antyszwedzką konfederację sandomierską, która miała służyć walce z kandydatem Karola XII do tronu polskiego, Stanisławem Leszczyńskim. Kolejnym obiektem ataków stała się Saksonia, która musiała w 1706 r. podpisać pokój bez korzyści dla jednej z stron, prawie że upokarzający w Altranstädt. Ponadto, po klęsce sił Augusta II w bitwie pod Wschową zrzekł się on praw do korony polskiej.
Bardziej chodzi tutaj o Wojnę Północną.
Konflikt rozpoczął się zaatakowaniem sprzymierzonych państw w roku następnym na Estonię i Inflanty. Władca Szwecji, Karol XII, zaatakował Dźwinę, zajął Inflanty i Kurlandię oraz wkroczył do Polski, która zachowała się w stosunku do nich neutralnie. W 1702 r, Szwecja podążała ze swą armią przez ziemie Rzeczypospolitej, doszli do Warszawy bez oporu. Po zajęciu Warszawy Szwedzi ruszyli na południe, pokonując armię polską i saską razem połączoną w bitwie pod Kliszowem. Szwedzi zajęli Kraków oraz Saksonię. Chociaż uzyskali poparcie polskiej szlachty, która zawiązała konfederację warszawską nie udało im się zająć całego kraju. W tym samym roku zwolennicy króla Augusta II Mocnego zawiązali w Sandomierzu antyszwedzką konfederację sandomierską, która miała służyć walce z kandydatem Karola XII do tronu polskiego, Stanisławem Leszczyńskim. Kolejnym obiektem ataków stała się Saksonia, która musiała w 1706 r. podpisać pokój bez korzyści dla jednej z stron, prawie że upokarzający w Altranstädt. Ponadto, po klęsce sił Augusta II w bitwie pod Wschową zrzekł się on praw do korony polskiej.