Question

Dlaczego Puszcza Bieniszewska jest objęta ochroną NATURA 2000 i co ten obszar ma w sobie szczególnego ? :)

Answer 1

Puszcza Bieniaszewska to zwarty kompleks żyznych lasów liściastych, w większości dobrze zachowanych i mocno zróżnicowanych. Spotkamy tu lasy grądowe oraz łęgi, jak też acidofilne i świetliste dąbrowy. Puszcza Bieniaszewska stanowi specjalny obszar ochrony siedlisk, to cenna ostoja florystyczna - rośnie tu populacja rzadkiego storczyka lipiennika Loesela. To także cenny jako rezerwuar genów w krajobrazie podlegającym silnym wpływom działalności człowieka.
Położenie:
Puszcza Bieniaszewska leży około 7 km na zachód od Konina i obejmuje obszar o powierzchni 952,5 ha, leżący na wysokości 83 m npm.
Ekosystem kompleksu leśnego Puszczy Bieniaszewskiej  kryje w sobie niezwykłe bogactwo świata roślinnego. Rośnie tu aż pięć gatunków polskich storczyków, w tym gatunek wymieniony w europejskich dyrektywach Lipiennik Loesella (Liparis loeselii). Pozostałe storczyki, jakie możemy spotkać w Puszczy Bieniaszewskiej to:
•    kukułka krwista (Dactylorhiza incarnata)
•    kruszczyk szerokolistny (Epipactis helleborine)
•    kruszczyk błotny (Epipactis palustris)
•    listera jajowata (Listera opata).
Na terenie Puszczy znajdują się trzy eutroficzne zbiorniki wodne, nad brzegami których rozwijają się rozległe połacie eutroficznych szuwarów i mechowisk.
Spośród cennych i rzadkich gatunków roślin na terenie ostoi wystepuje: czosnek wężowy (Allium scorodoprasum), turzyca bagienna (Carex limosa), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), goździk pyszny (Dianthus superbus), Lilia złotogłów (Lilium martagon), gnieźnik leśny (Neottia nidus-avis).
Świat płazów reprezentuje kumak nizinny (Bombina bombina).
Ważne dla Europy typy siedlisk przyrodniczych wymienione w Załączniku I Dyrektywy Siedliskowej występujące na terenie ostoi:
•    twardowodne oligo- i mezotroficzne zbiorniki wodne z podwodnymi łąkami ramienic Charetea,
•    starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion,
•    zmiennowilgotne łąki trzęślicowe,
•    górskie i nizinne torfowiska zasadowe o charakterze młak, turzycowisk i mechowisk,
•    grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny,
•    pomorski kwaśny las brzozowo-dębowy,
•    łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe.
Zagrożenia i ochrona przyrody
Największym zagrożeniem dla ostoi jest zmiana sposobu użytkowania terenu, zanieczyszczenie powietrza wynikające z bezpośredniego sąsiedztwa kopalni odkrywkowych węgla brunatnego i osadników popiołów elektrowni.
Na terenie ostoi istnieją rezerwaty przyrody: Rezerwaty: Bieniszew, Mielno, Pustelnik, Sokółki  oraz Powidzko-Bienieszewski obszar chronionego krajobrazu.