Armia Antycznego Rzymu podlegała od początku swojego istnienia wielu przeobrażeniom. Wraz z ukształtowaniem się państwa rzymskiego, wojsko tworzone było przez najbogatszych obywateli. Z czasem zaczęło się to zmieniać, bowiem w armii dominować zaczęły najbiedniejsze wartswy Rzymu. Ostatecznie armia ukształtowała się w II wieku p.n.e., kiedy to powołana została armia zawodowa. Obywatele zaczęli traktować służbę wojskową jako zawód.
W I wieku p.n.e. armia stała się jedynym czynnikiem siły w państwie rzymskim. Ambitni wodzowie tacy jak: Sulla, Pompejusz Wielki, Juliusz Cezar, czy Oktawian August przy pomoc legionów zdecydowanie poszerzyli granice państwa rzymskiego. Morze Śródziemne stało się morzem wewnętrznym Imperium.
Nowoczesna armia rzymska w dużym stopniu także zadecydowała o wybuchu wojny domowej w I wieku p.n.e. Profesjonalna armia z czasem zaczęła być uważana przez konsulów za ich gwardię przyboczną. Żołnierze związani ze swoim wodzem zaczęli dostrzegać w nim prawdziwego przywódcę (Pompejusz Wielki, Gajusz Juliusz Cezar). W efekcie doszło do rywalizacji o miano najsilniejszego człowieka w państwie, który będzie decydował o przysżłości "nieudolnej republiki". Ponadto w pewnym sensie armia zawodowa doprowadziła do wykształcenia się nowej formy rządów, pryncypatu. W okresie cesarstwa całe wojsko rzymskie było w dyspozycji tylko i wyłącznie cesarza.
Armia Antycznego Rzymu podlegała od początku swojego istnienia wielu przeobrażeniom. Wraz z ukształtowaniem się państwa rzymskiego, wojsko tworzone było przez najbogatszych obywateli. Z czasem zaczęło się to zmieniać, bowiem w armii dominować zaczęły najbiedniejsze wartswy Rzymu. Ostatecznie armia ukształtowała się w II wieku p.n.e., kiedy to powołana została armia zawodowa. Obywatele zaczęli traktować służbę wojskową jako zawód.
W I wieku p.n.e. armia stała się jedynym czynnikiem siły w państwie rzymskim. Ambitni wodzowie tacy jak: Sulla, Pompejusz Wielki, Juliusz Cezar, czy Oktawian August przy pomoc legionów zdecydowanie poszerzyli granice państwa rzymskiego. Morze Śródziemne stało się morzem wewnętrznym Imperium.
Nowoczesna armia rzymska w dużym stopniu także zadecydowała o wybuchu wojny domowej w I wieku p.n.e. Profesjonalna armia z czasem zaczęła być uważana przez konsulów za ich gwardię przyboczną. Żołnierze związani ze swoim wodzem zaczęli dostrzegać w nim prawdziwego przywódcę (Pompejusz Wielki, Gajusz Juliusz Cezar). W efekcie doszło do rywalizacji o miano najsilniejszego człowieka w państwie, który będzie decydował o przysżłości "nieudolnej republiki". Ponadto w pewnym sensie armia zawodowa doprowadziła do wykształcenia się nowej formy rządów, pryncypatu. W okresie cesarstwa całe wojsko rzymskie było w dyspozycji tylko i wyłącznie cesarza.