Czynniki wpływające na kiełkowanie fasoli : proszę o jak najdłuższe opisanie przebiegu, rozwoju nasion fasoli znajdujących się w czterech słoikach ( w każdym po trzy nasiona) przez cztery tygodnie, po każdym podsumowanie. I słoik - nasiona na gazie są wilgotne i mają stały dostęp powietrza, ale słoik znajduje się pod przykrywką II słoik - Nalano do słoika tyle wody, aby nasiona były wilgotne - słoik stoi na parapecie tak jak wszystkie zresztą III słoik - wody nalano tylko na dno, nasiona nie mają do niej dostępu. IV słoik - Nasiona leżące na dnie słoika zostały zalane wodą. Dodano oleju, na powierzchni powstała jego cienka warstwa.
1. Otrzymywanie nasion z przeznaczeniem na kiełkowanie. Przechowywanie w pojemnikach zabezpieczających przed szkodnikami, pojemniki ustawione z daleka od ekstremalnych warunków termicznych (gorąco/zimno). Nasiona powinny mieć zdolność do jak najlepszego kiełkowania, wolne od dodatków chemicznych.
2. Podstawowa procedura kiełkowania to:
(i) pobrać odpowiednią ilość nasion, sprawdzić ich czystość, zawarte w nich kamyki, słomki, nasiona chwastów, kawałki nasion itd. usunąć
(ii) oczyszczone nasiona przepłukać (można to pominąć w przypadku bardzo małych lecz czystych nasion np. mak)
(iii) moczenie nasion na odpowiednio długi okres
(iv) płukanie namoczonych nasion, wstawienie nasion do ‘kiełkownika’
(v) kiełkujące nasiona również opłukać, częstotliwość płukania zależy od wymagań gatunkowych
(vi) podkiełkowane nasiona przed wstawieniem do lodówki opłukać. Przechowywanie w lodówce w odpowiednich pojemnikach aż do momentu kiedy będą gotowe do spożycia. Co najmniej raz na 24 godziny powinny być opłukane. Najlepsze do konsumpcji zaraz po podkiełkowaniu, świeżość kiełków jest rzeczą najważniejszą, im świeższe tym lepsze!
Słoiki i materiał
Dwie sugerowane metody do kiełkowania nasion
Słoikowa:
Słoiki z szerokimi otworami, weki, twist itp. do kupienia w sklepie. Jest również potrzeba nakrycia z materiału, lub specjalne plastykowe pokrywki z dziurkami, specjalne do kiełkowania. Kiełkowanie w słoikach jest zupełnie łatwe: wstawić nasiona do słoika, dodać czystej wody (moczenie) założenie gazy. Kiedy moczenie się skończyło odcedzić wodę, nasiona opłukać, słoik ustawić 45o aby usunąć wodę. Chronić od bezpośrednich promieni słonecznych. Opłukiwanie nasion 2-3 razy dziennie aż do momentu zbioru, nie zapominając po każdym opłukaniu odcedzić wody.
Materiał (gaza) (100% bawełna lub len)::
Moczenie nasion w płaskich kontenerach w płytkiej wodzie. Po skończeniu moczenia przesypać nasiona na sitko, spłukać pod bieżącą wodą. Następnie przełożyć do miski (miseczki) lub salaterki wyłożonej bawełnianą materią (100%) rozsypać namoczone, opłukane nasiona na wilgotną bawełnę. Drugim kawałkiem wilgotnej bawełny przykryć nasionka (lub jednym dużym kawałkiem bawełny, owinąć ww. nasiona). Można dodawać wody co ok. 12 godzin a) spryskać ręcznym opryskiwaczem lub b) kiedy nasiona są zbyt przesuszone przesypać do pojemnika, wypłukać i z powrotem zawinąć w wilgotny, bawełniany materiał. Powtarzam materiał musi być ze 100% bawełny lub lniany używany wyłączne do celów kiełkowania nasion, najlepiej niefarbowany (jak najmniej chemikaliów). Ww. materiał jest tani, po opłukaniu, suszeniu wystarczy na długo; to samo dotyczy ww. dziurkowanych plastikowych pokrywek.
Prównanie:
Metoda słoikowa versus materiałowa.
Metoda słoikowa jest bardziej poręczna, można uprawiać nawet zieleninę (np. 6-8 dni dla lucerny) mniej problemów z pleśniami w porównaniu do materiału zwłasza dla nasion wymagających więcej niż dwa dni na kiełkowanie. Ale uwaga: metoda słoikowa wymaga odpowiedniego systemu drenażowego (pod tym wzgędem materiał przewyższa metodę słoikową) bo w przeciwnym razie pojawi się pleśń. Metoda materiałowa jest bardziej odporna na nasłonecznienie, zwłaszcza w początkowym stadium kiełkowania, w słoikach może dochodzić do przegrzania nasion. Czas kiełkowania jest taki sam w obu metodach, jedna z nich wymaga zamiany materiału (zabezpieczenie przeciw pleśniom). Migdały, gryka (tatarka) dają lepsze wyniki metodą materiałową.
Inne metody kiełkowania:
I plastikowe rurki – odmiana metody opartej na słoikach, ww. obustronnie otwarte, co pozwala na łatwiejsze wybieranie dłuższych kiełków (zieleniny) w porównaniu do metody słoikowej.
II torebki do kiełkowania – z bawełny lub lnu; czasami siateczki plastikowe. Moczenie nasion w ww. torebkach, następnie powieszenie ww. torebki coś w rodzaju namiotu foliowego.
III tace do kiełkowania: bardzo dobre do uprawy zieleniny. Wymagają drenażu.
IV porcelanowe półmiski: używane do nasion wydzielających śluz np. siemie lniane, nasiona babki płesznik (Plantago psylium) itp.
V komercyjne kiełkowniki: szeroki wybór. Często dość drogie; większość nie pracuje tak dobrze jak metoda oparta na bawełnianym materiale lub słoikach!
Kiedy kiełki są najlepsze do spożycia (czas kiełkowania oraz długość kiełków)?
Ostateczna odpowiedź na ww. pytanie to praktyka, własna uprawa kiełków oraz spożywanie w różnych stadiach rozwoju (wiek oraz ich długość). Osobiście wolę spożywanie kiełków, wtedy kiedy długość korzonków jest w przybliżeniu równa długości nasion (za wyjątkiem migdałów, nasion dyni, orzechów). W dalszej części tekstu omówię nasiona migdałów oraz nasiona dyni.
Zaznaczam że: czasy kiełkowania podane w dalszej części tekstu dotyczą metody słoikowej oraz materiałowej (bawełna, len); podano przeciętny czas. Czas moczenia nasion może być dłuższy lub krótszy do pewnych granic (wyjątek stanowi gryka inna nazwa gryki: tatarka) co nie ma lub ma niewielki wpływ na wynik końcowy. Używając różnych metod, szczególnie gdy chodzi o używanie komercyjnych kiełkowników, ww. czasy kiełkowania będą inne, należy sprawdzać proces kiełkowania, aby zadecydować czy kiełki są już dobre.
Podstawy o kiełkowaniu
1. Otrzymywanie nasion z przeznaczeniem na kiełkowanie. Przechowywanie w pojemnikach zabezpieczających przed szkodnikami, pojemniki ustawione z daleka od ekstremalnych warunków termicznych (gorąco/zimno). Nasiona powinny mieć zdolność do jak najlepszego kiełkowania, wolne od dodatków chemicznych.
2. Podstawowa procedura kiełkowania to:
(i) pobrać odpowiednią ilość nasion, sprawdzić ich czystość, zawarte w nich kamyki, słomki, nasiona chwastów, kawałki nasion itd. usunąć
(ii) oczyszczone nasiona przepłukać (można to pominąć w przypadku bardzo małych lecz czystych nasion np. mak)
(iii) moczenie nasion na odpowiednio długi okres
(iv) płukanie namoczonych nasion, wstawienie nasion do ‘kiełkownika’
(v) kiełkujące nasiona również opłukać, częstotliwość płukania zależy od wymagań gatunkowych
(vi) podkiełkowane nasiona przed wstawieniem do lodówki opłukać. Przechowywanie w lodówce w odpowiednich pojemnikach aż do momentu kiedy będą gotowe do spożycia. Co najmniej raz na 24 godziny powinny być opłukane. Najlepsze do konsumpcji zaraz po podkiełkowaniu, świeżość kiełków jest rzeczą najważniejszą, im świeższe tym lepsze!
Słoiki i materiał
Dwie sugerowane metody do kiełkowania nasion
Słoikowa:
Słoiki z szerokimi otworami, weki, twist itp. do kupienia w sklepie. Jest również potrzeba nakrycia z materiału, lub specjalne plastykowe pokrywki z dziurkami, specjalne do kiełkowania. Kiełkowanie w słoikach jest zupełnie łatwe: wstawić nasiona do słoika, dodać czystej wody (moczenie) założenie gazy. Kiedy moczenie się skończyło odcedzić wodę, nasiona opłukać, słoik ustawić 45o aby usunąć wodę. Chronić od bezpośrednich promieni słonecznych. Opłukiwanie nasion 2-3 razy dziennie aż do momentu zbioru, nie zapominając po każdym opłukaniu odcedzić wody.
Materiał (gaza) (100% bawełna lub len)::
Moczenie nasion w płaskich kontenerach w płytkiej wodzie. Po skończeniu moczenia przesypać nasiona na sitko, spłukać pod bieżącą wodą. Następnie przełożyć do miski (miseczki) lub salaterki wyłożonej bawełnianą materią (100%) rozsypać namoczone, opłukane nasiona na wilgotną bawełnę. Drugim kawałkiem wilgotnej bawełny przykryć nasionka (lub jednym dużym kawałkiem bawełny, owinąć ww. nasiona). Można dodawać wody co ok. 12 godzin a) spryskać ręcznym opryskiwaczem lub b) kiedy nasiona są zbyt przesuszone przesypać do pojemnika, wypłukać i z powrotem zawinąć w wilgotny, bawełniany materiał. Powtarzam materiał musi być ze 100% bawełny lub lniany używany wyłączne do celów kiełkowania nasion, najlepiej niefarbowany (jak najmniej chemikaliów). Ww. materiał jest tani, po opłukaniu, suszeniu wystarczy na długo; to samo dotyczy ww. dziurkowanych plastikowych pokrywek.
Prównanie:
Metoda słoikowa versus materiałowa.
Metoda słoikowa jest bardziej poręczna, można uprawiać nawet zieleninę (np. 6-8 dni dla lucerny) mniej problemów z pleśniami w porównaniu do materiału zwłasza dla nasion wymagających więcej niż dwa dni na kiełkowanie. Ale uwaga: metoda słoikowa wymaga odpowiedniego systemu drenażowego (pod tym wzgędem materiał przewyższa metodę słoikową) bo w przeciwnym razie pojawi się pleśń. Metoda materiałowa jest bardziej odporna na nasłonecznienie, zwłaszcza w początkowym stadium kiełkowania, w słoikach może dochodzić do przegrzania nasion. Czas kiełkowania jest taki sam w obu metodach, jedna z nich wymaga zamiany materiału (zabezpieczenie przeciw pleśniom). Migdały, gryka (tatarka) dają lepsze wyniki metodą materiałową.
Inne metody kiełkowania:
I plastikowe rurki – odmiana metody opartej na słoikach, ww. obustronnie otwarte, co pozwala na łatwiejsze wybieranie dłuższych kiełków (zieleniny) w porównaniu do metody słoikowej.
II torebki do kiełkowania – z bawełny lub lnu; czasami siateczki plastikowe. Moczenie nasion w ww. torebkach, następnie powieszenie ww. torebki coś w rodzaju namiotu foliowego.
III tace do kiełkowania: bardzo dobre do uprawy zieleniny. Wymagają drenażu.
IV porcelanowe półmiski: używane do nasion wydzielających śluz np. siemie lniane, nasiona babki płesznik (Plantago psylium) itp.
V komercyjne kiełkowniki: szeroki wybór. Często dość drogie; większość nie pracuje tak dobrze jak metoda oparta na bawełnianym materiale lub słoikach!
Kiedy kiełki są najlepsze do spożycia (czas kiełkowania oraz długość kiełków)?
Ostateczna odpowiedź na ww. pytanie to praktyka, własna uprawa kiełków oraz spożywanie w różnych stadiach rozwoju (wiek oraz ich długość). Osobiście wolę spożywanie kiełków, wtedy kiedy długość korzonków jest w przybliżeniu równa długości nasion (za wyjątkiem migdałów, nasion dyni, orzechów). W dalszej części tekstu omówię nasiona migdałów oraz nasiona dyni.
Zaznaczam że: czasy kiełkowania podane w dalszej części tekstu dotyczą metody słoikowej oraz materiałowej (bawełna, len); podano przeciętny czas. Czas moczenia nasion może być dłuższy lub krótszy do pewnych granic (wyjątek stanowi gryka inna nazwa gryki: tatarka) co nie ma lub ma niewielki wpływ na wynik końcowy. Używając różnych metod, szczególnie gdy chodzi o używanie komercyjnych kiełkowników, ww. czasy kiełkowania będą inne, należy sprawdzać proces kiełkowania, aby zadecydować czy kiełki są już dobre.