Co odróżnia chrześcijaństwo od innych religii świata? Na czym polega jego oryginalność? Która religia zawiera całą prawdę o Bogu i człowieku, życiu, śmierci i przeznaczeniu? Czy religie poza-chrześcijańskie zawierają twierdzenia wyłącznie błędne lub fałszywe? Dlaczego religie głoszą twierdzenia wzajemnie sprzeczne? Na te pytania trzeba odpowiedzieć, aby mieć świadomość istoty chrześcijaństwa. Bezsporny jest fakt, że w zasadzie systemy religijne mają swoich założycieli (wyjątkiem jest hinduizm powstały 15 wieków przed narodzeniem Chrystusa), jednakże żaden założyciel poza-chrześcijańskich religii nie był tym, kim był Jezus Chrystus. Zaratustra, Budda, Konficjusz, Mahomet, Abraham byli tylko ludźmi; narodzili się i umarli. Tylko Chrystus zmartwychwstał mocą swojego bóstwa. Tylko chrystianizm naucza, że Bóg stał się człowiekiem. Nikt oprócz Chrystusa z wielkich założycieli religii nie mówił o sobie, że jest drogą, prawdą, życiem i zmartwychwstaniem. Nikt z nich nie obiecywał, że każdego z nas wskrzesi w dniu ostatecznym. Nikt też nie dokonywał cudów, bo do tego jest potrzebna moc przekraczająca prawa i siły natury, Chrystus takie znaki czynił. Tylko chrześcijaństwo naucza, że Bóg jest jeden. I jedynie w tej religii twierdzi się, że druga osoba Trójcy Przenajświętszej, Syn Boży, objawił samego siebie w Chrystusie dla zbawienia człowieka. Otóż to właśnie najbardziej różni chrześcijaństwo od innych religii. Jest wielką tajemnicą Boga, dlaczego spośród tylu sposobów i dróg zbawienia człowieka wybrał ten właśnie - przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, Syna swego. Czy inaczej można było bardziej przekonać człowieka, że jest kochany przez swego Stwórcę? Chrystus jako Syn Boży objawił nam nieomylną prawdę o Bogu i życiu wiecznym. Islam, podobnie jak judaizm, naucza o Bogu jedynym, Stworzycielu Świata, ale nie o Bogu w Trójcy jedynym. W hinduizmie występuje politeizm, zaś w buddyzmie nie ma pojęcia Boga osobowego. Jest to religia odwołująca się do idei Absolutu, to znaczy utożsamiającego bóstwo z Wszechświatem. Trzeba jednak zaznaczyć, że odrzucenie przez buddyzm idei Boga Stwórcy nie oznacza, że religia ta jest ateistyczna, bowiem naucza o istnieniu bogów zamieszkujących sferę niebiańską oraz bóstw zamieszkujących Czyste Krainy. Królem świata bogów i bóstw jest Brahma. Chrześcijaństwo odrzuca reinkarnację głoszoną w buddyzmie, gdyż nie ma żadnych podstaw biblijnych, a ponadto sprzeczna jest ze zdrowym rozsądkiem.. Natomiast wszystkie religie łączy: wiara w istnienie Absolutu, jakaś forma życia po śmierci, pierwiastek duchowy w człowieku, system norm i zasad moralnych oraz idea Sacrum, obrzędowości i kultu. Różnice pojawiają się w szczegółach pojmowania oraz interpretacji wartości sakralno-religijnych. Religia jest faktem uniwersalnym. Pierwotne Objawienie było dane pierwszej rodzinie ludzkiej. W miarę upływu czasu uległo deformacji a potem zanikowi. Nie zniknęła jednak intuicja religijna, którą człowiek epoki prehistorycznej wyrażał w różnorodnych formach kultu zjawisk przyrody. Podświadomie bowiem wyczuwał, że jest jakaś wyższa istota, niewidzialny świat, życie pośmiertne. Człowiek zaczął tworzyć religię własną na miarę swoich możliwości naturalnych i tak narodziły się mitologie, legendy, wierzenia, ceremonie, obyczaje religijne. W epoce przedchrześcijańskiej ludzie musieli tworzyć własny obraz Boga. W związku z tym, można oceniać religie poza-chrześcijańskie z wyjątkiem judaizmu, jako naturalny przejaw dążenia ludzkiej natury ku poznaniu rzeczywistości nadprzyrodzonej o własnych siłach rozumu. Stąd wiele błędnych sformułowań w tych systemach religijnych. Trzeba religie poza-chrześcijańskie szanować, ale też oceniać obiektywnie i krytycznie. Tolerancyjną postawę wobec nich zajął Sobór Watykański II w Deklaracji Nostra aetate: „ Ludzie oczekują od różnych religii odpowiedzi na głębokie tajemnice ludzkiej egzystencji, które jak niegdyś, tak i teraz do głębi poruszają ludzkie serca i cel naszego życia, co jest dobrem a co grzechem, jakie jest źródło i cel cierpienia, na jakiej drodze można osiągnąć prawdziwą szczęśliwość, czym jest śmierć, sąd i wymiar sprawiedliwości po śmierci, czym wreszcie owa ostateczna i niewysłowiona tajemnica ogarniająca nasz byt, z której bierzemy początek i ku której dążymy (...) Religie zaś związane z rozwojem kultury starają się odpowiedzieć na te same pytania za pomocą coraz subtelniejszych pojęć i bardziej wykształconego języka. Tak więc w hinduizmie ludzie badają i wyrażają boską tajemnicę poprzez niezmierną obfitość mitów i wnikliwe koncepcje filozoficzne, a wyzwolenia z udręk naszego losu albo w różnych formach życia ascetycznego, albo w głębokiej medytacji, albo w uciekaniu się do Boga z miłości i ufności. Buddyzm, w różnych swych formach, uznaje całkowitą niewystarczalność tego zmiennego świata i naucza sposobów, którymi ludzie w duchu pobożności i ufności mogliby albo osiągnąć stan doskonałego wyzwolenia i oświecenia. Podobnie też inne religie istniejące na całym świecie, różnymi sposobami starają się wyjść naprzeciw niepokojowi ludzkiego serca, wskazując drogi, to znaczy doktryny oraz nakazy praktyczne, jak również sakralne obrzędy. Kościół katolicki nic nie odrzuca z tego, co w religiach owych prawdziwe jest i święte. Ze szczerym szacunkiem odnosi się do owych nakazów i doktryn, które chociaż w wielu wypadkach różnią się od zasad przez niego wyznawanych i głoszonych, nierzadko jednak odbijają promień owej Prawdy, która oświeca wszystkich ludzi (...) Kościół spogląda z szacunkiem również na mahometan oddających cześć jedynemu Bogu, żywemu i samoistnemu, miłosiernemu i wszechmocnemu. Stwórcy nieba i ziemi, temu, który przemówił do ludzi.
slam _ wyznanie wiary w jednego Boga, pięciokrotna modlitwa ciągu dnie, post w miesiącu, pielgrzynka do Mekki która chociaż każda osoba musi chociaż raz w życiu ją przeżyć. Chrześcijaństwo - księga jest Biblia, zakłada wiarę w jednego Boga który został stwórcą. Bóg istnieje w trzech osobach : Bóg Ojciec; Syn Boży i Duch Święty. Chrześcijanie wierzą w jeden kościół powszechny.
Co odróżnia chrześcijaństwo od innych religii świata? Na czym polega jego oryginalność? Która religia zawiera całą prawdę o Bogu i człowieku, życiu, śmierci i przeznaczeniu? Czy religie poza-chrześcijańskie zawierają twierdzenia wyłącznie błędne lub fałszywe? Dlaczego religie głoszą twierdzenia wzajemnie sprzeczne? Na te pytania trzeba odpowiedzieć, aby mieć świadomość istoty chrześcijaństwa. Bezsporny jest fakt, że w zasadzie systemy religijne mają swoich założycieli (wyjątkiem jest hinduizm powstały 15 wieków przed narodzeniem Chrystusa), jednakże żaden założyciel poza-chrześcijańskich religii nie był tym, kim był Jezus Chrystus. Zaratustra, Budda, Konficjusz, Mahomet, Abraham byli tylko ludźmi; narodzili się i umarli. Tylko Chrystus zmartwychwstał mocą swojego bóstwa. Tylko chrystianizm naucza, że Bóg stał się człowiekiem. Nikt oprócz Chrystusa z wielkich założycieli religii nie mówił o sobie, że jest drogą, prawdą, życiem i zmartwychwstaniem. Nikt z nich nie obiecywał, że każdego z nas wskrzesi w dniu ostatecznym. Nikt też nie dokonywał cudów, bo do tego jest potrzebna moc przekraczająca prawa i siły natury, Chrystus takie znaki czynił. Tylko chrześcijaństwo naucza, że Bóg jest jeden. I jedynie w tej religii twierdzi się, że druga osoba Trójcy Przenajświętszej, Syn Boży, objawił samego siebie w Chrystusie dla zbawienia człowieka. Otóż to właśnie najbardziej różni chrześcijaństwo od innych religii. Jest wielką tajemnicą Boga, dlaczego spośród tylu sposobów i dróg zbawienia człowieka wybrał ten właśnie - przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, Syna swego.
Czy inaczej można było bardziej przekonać człowieka, że jest kochany przez swego Stwórcę? Chrystus jako Syn Boży objawił nam nieomylną prawdę o Bogu i życiu wiecznym. Islam, podobnie jak judaizm, naucza o Bogu jedynym, Stworzycielu Świata, ale nie o Bogu w Trójcy jedynym. W hinduizmie występuje politeizm, zaś w buddyzmie nie ma pojęcia Boga osobowego. Jest to religia odwołująca się do idei Absolutu, to znaczy utożsamiającego bóstwo z Wszechświatem. Trzeba jednak zaznaczyć, że odrzucenie przez buddyzm idei Boga Stwórcy nie oznacza, że religia ta jest ateistyczna, bowiem naucza o istnieniu bogów zamieszkujących sferę niebiańską oraz bóstw zamieszkujących Czyste Krainy. Królem świata bogów i bóstw jest Brahma.
Chrześcijaństwo odrzuca reinkarnację głoszoną w buddyzmie, gdyż nie ma żadnych podstaw biblijnych, a ponadto sprzeczna jest ze zdrowym rozsądkiem..
Natomiast wszystkie religie łączy: wiara w istnienie Absolutu, jakaś forma życia po śmierci, pierwiastek duchowy w człowieku, system norm i zasad moralnych oraz idea Sacrum, obrzędowości i kultu. Różnice pojawiają się w szczegółach pojmowania oraz interpretacji wartości sakralno-religijnych.
Religia jest faktem uniwersalnym. Pierwotne Objawienie było dane pierwszej rodzinie ludzkiej. W miarę upływu czasu uległo deformacji a potem zanikowi. Nie zniknęła jednak intuicja religijna, którą człowiek epoki prehistorycznej wyrażał w różnorodnych formach kultu zjawisk przyrody. Podświadomie bowiem wyczuwał, że jest jakaś wyższa istota, niewidzialny świat, życie pośmiertne. Człowiek zaczął tworzyć religię własną na miarę swoich możliwości naturalnych i tak narodziły się mitologie, legendy, wierzenia, ceremonie, obyczaje religijne. W epoce przedchrześcijańskiej ludzie musieli tworzyć własny obraz Boga.
W związku z tym, można oceniać religie poza-chrześcijańskie z wyjątkiem judaizmu, jako naturalny przejaw dążenia ludzkiej natury ku poznaniu rzeczywistości nadprzyrodzonej o własnych siłach rozumu. Stąd wiele błędnych sformułowań w tych systemach religijnych. Trzeba religie poza-chrześcijańskie szanować, ale też oceniać obiektywnie i krytycznie. Tolerancyjną postawę wobec nich zajął Sobór Watykański II w Deklaracji Nostra aetate: „ Ludzie oczekują od różnych religii odpowiedzi na głębokie tajemnice ludzkiej egzystencji, które jak niegdyś, tak i teraz do głębi poruszają ludzkie serca i cel naszego życia, co jest dobrem a co grzechem, jakie jest źródło i cel cierpienia, na jakiej drodze można osiągnąć prawdziwą szczęśliwość, czym jest śmierć, sąd i wymiar sprawiedliwości po śmierci, czym wreszcie owa ostateczna i niewysłowiona tajemnica ogarniająca nasz byt, z której bierzemy początek i ku której dążymy (...) Religie zaś związane z rozwojem kultury starają się odpowiedzieć na te same pytania za pomocą coraz subtelniejszych pojęć i bardziej wykształconego języka. Tak więc w hinduizmie ludzie badają i wyrażają boską tajemnicę poprzez niezmierną obfitość mitów i wnikliwe koncepcje filozoficzne, a wyzwolenia z udręk naszego losu albo w różnych formach życia ascetycznego, albo w głębokiej medytacji, albo w uciekaniu się do Boga z miłości i ufności. Buddyzm, w różnych swych formach, uznaje całkowitą niewystarczalność tego zmiennego świata i naucza sposobów, którymi ludzie w duchu pobożności i ufności mogliby albo osiągnąć stan doskonałego wyzwolenia i oświecenia. Podobnie też inne religie istniejące na całym świecie, różnymi sposobami starają się wyjść naprzeciw niepokojowi ludzkiego serca, wskazując drogi, to znaczy doktryny oraz nakazy praktyczne, jak również sakralne obrzędy. Kościół katolicki nic nie odrzuca z tego, co w religiach owych prawdziwe jest i święte. Ze szczerym szacunkiem odnosi się do owych nakazów i doktryn, które chociaż w wielu wypadkach różnią się od zasad przez niego wyznawanych i głoszonych, nierzadko jednak odbijają promień owej Prawdy, która oświeca wszystkich ludzi (...) Kościół spogląda z szacunkiem również na mahometan oddających cześć jedynemu Bogu, żywemu i samoistnemu, miłosiernemu i wszechmocnemu. Stwórcy nieba i ziemi, temu, który przemówił do ludzi.
S
slam _ wyznanie wiary w jednego Boga, pięciokrotna modlitwa ciągu dnie, post w miesiącu, pielgrzynka do Mekki która chociaż każda osoba musi chociaż raz w życiu ją przeżyć.
Chrześcijaństwo - księga jest Biblia, zakłada wiarę w jednego Boga który został stwórcą. Bóg istnieje w trzech osobach : Bóg Ojciec; Syn Boży i Duch Święty. Chrześcijanie wierzą w jeden kościół powszechny.