Czym jest łaskawość? Podaj znane Ci przyłkady łaskawośći.
ikaangelika
W obiegowym tego słowa znaczeniu łaska to wyraz życzliwości, a także zaufania do człowieka, który jej doznaje. “Wyświadczyć komuś łaskę”, to udzielić dobra, które obdarowanemu się nie należy, natomiast “ułaskawić” kogoś, to okazać mu miłosierdzie z nadzieją, że nie wróci na drogę zła, które ściągnęło na niego sprawiedliwą karę. Ten sposób myślenia i język nie mogą być zwyczajnie przeniesione na relacje z Bogiem. Przeciwnie, to religijne przeżywanie Bożej łaskawości oraz doświadczenie korzystania z Bożej łaski stanowi podstawę regulacji pomiędzy ludźmi. Właśnie w tej dziedzinie dobrze widać, jak przeżywanie Boga i Jego miłosierdzia rzutuje na kształt więzi społecznych. Moralność biblijnego Izraela była z gruntu teomorficzna, czyli naśladująca Boga. To ona legła u podstaw moralności chrześcijańskiej, a w jej następstwie moralności i etyki europejskiej – nawet wtedy, gdy jej pewne nurty buntowały się przeciw związkom z religią. Na kartach Pisma św. łaska jest określana za pomocą dwóch hebrajskich słów: chen oraz chesed. Obydwa wyrażają przychylność, niezwykłą dobroć, która może być przejawem uznania czy upodobania w kimś, kto jest nią obdarowany, ale częściej świadczy o trwałej postawie miłosierdzia Dobrem, jest Miłością i Miłosierdziem. Wyświadczanie przez Niego łaski ludziom to owoc Jego natury. Wyzwanie, jakie staje przed człowiekiem, to gotowość na przyjęcie łaski Bożej, stałe otwarcie się na nią i podatność, która umożliwia jak najczęstsze korzystanie z zasobów Bożej hojności. Język grecki, na który pod koniec ery przedchrześcijańskiej przetłumaczono Biblię Hebrajską, dodając do tego zbioru kilka ksiąg napisanych po grecku, w którym również został napisany Nowy Testament, na opisanie łaski używa słowa charis. To określenie zawiera w sobie ideę wdzięku, uroku i piękna, co rozpoznajemy też w jego łacińskim odpowiedniku - gratia. Izraelici wiedzieli, że wyświadczać łaskę, to czynić dobro; Grecy i Rzymianie dodali nowy wymiar: wyświadczać łaskę, to postępować pięknie, czyli w sposób, który się podoba oraz wyzwala szczery podziw i wzbudza najwznioślejsze uczucia.
Łaskawość oznacza tyle co: Dobroć, wielkoduszność, łagodność wspaniałomyślność i zaufanie (wobec bliźniego). “Łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom” (Tt 2,11), ukazała się najpełniej w Jezusie Chrystusie. Wcielenie Syna Bożego oraz Jego męka i śmierć to najwyższe przejawy Bożej łaskawości. W Piśmie świętym łaska jest określana za pomocą dwóch hebrajskich słów: chen oraz chesed oraz jednego greckiego: charis.
Łaskawość oznacza tyle co: Dobroć, wielkoduszność, łagodność wspaniałomyślność i zaufanie (wobec bliźniego). “Łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom” (Tt 2,11), ukazała się najpełniej w Jezusie Chrystusie. Wcielenie Syna Bożego oraz Jego męka i śmierć to najwyższe przejawy Bożej łaskawości. W Piśmie świętym łaska jest określana za pomocą dwóch hebrajskich słów: chen oraz chesed oraz jednego greckiego: charis.