Czy morzliwość klonowania ludzi budzi twoje wątpliwości ? Wypowiedz się w formie rozprawki.
Proszę o napisanie rozprawki czyli 3 długawych argumentów rozwiniętych tezy i potwierdzenia tezy na koniec .
Za karzdą sensowną rozwiniętą odpowiedź daje najlepsze rozwiązanie głupie odpowiedzi banuje.
Z góry dziękuje :D
More Questions From This User See All
Współczesna nauka daje nam wiele możliwości, które kiedyś wydawały się ludziom jedynie nierealnymi marzeniami. Jednym z nich jest klonowanie, czyli powielanie istniejących już, żywych organizmów. W teorii klon powinien być nie do odróżnienia od pierwowzoru. Myśl o czymś takim budzi we mnie jednak wiele kontrowersji.
Każdy człowiek jest unikalny, niepowtarzalny. Nawet bliźnięta jednojajowe różnią się od siebie pod wieloma względami. Na tym polega piękno świata. Nie znajdzie się na nim dwojga identycznych ludzi, mimo że jest ich na świecie już ponad 7 miliardów ludzi. Jest to niewyobrażalne i niesamowite. Daje nam poczucie własnej wartości i wyjątkowości. Gdyby natomiast ktoś posiadał klona, nie byłby on już osobą niepowtarzalną. Nie czułby swojej unikatowości i mniej ceniłby własną wartość i umiejętności.
Osoby wierzące są przeciwne klonowaniu, ponieważ jest ono wbrew nakazom Boskim. Niektórzy zwolennicy Kościoła uważają, że zabieg ten jest „zabawą w Stwórcę”, a przecież w dekalogu jasno jest zaznaczone „Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną”, co znaczy, że człowiek również nie powinien stawiać się na równi z Nim. Nie można więc dążyć do tego, aby mieć podobne możliwość, co Bóg. Jest to grzechem. Stwórca jest tylko jeden i każdy człowiek powinien o tym pamiętać.
Klonowanie mogłoby również doprowadzić do zachwiania równowagą na świecie. Przykład tego możemy zobaczyć w filmie „Aeon Flux” w reżyserii Karyn Kusama. Był to głośny hollywoodzki hit. Przedstawia on futurystyczną wizję świata, w której w wyniku opanowującej ludzi choroby, nie mogą oni mieć dzieci. Nauka jest już jednak na tyle zaawansowana, że umożliwia ona klonowanie. Każda osoba po swojej śmierci, odradza się więc na nowo, jako swoja kopia. Społeczeństwo nie jest jednak szczęśliwe. Ludzi nękają koszmary związane z poprzednimi życiami. Odczuwają oni niczym nieuzasadniony lęk, nie mogą normalnie funkcjonować. W końcu jednak zaprzestaje się klonowania ludzi i postanawiają oni żyć „raz, ale naprawdę”, jak brzmi puenta filmu. Nie jest wykluczone, że klonowanie zostanie wykorzystane właśnie do tego, aby żyć wiecznie, a to przecież właśnie ulotność naszego istnienia czyni je tak pięknym. Cały czas poznajemy coś nowego, uczymy się. Wieczne życie odebrało by całkowicie jego sens.
To, że człowiek potrafi dokonać różnych rzeczy, nie oznacza, że musi je robić. Przykładem na to jest moim zdaniem klonowanie. Nie należy igrać z siłami natury, ponieważ może się to obrócić przeciwko nam. Konsekwencje tego mogą być niespodziewane i bardzo negatywne. Jeśli człowiek jest chrześcijaninem, klonowanie powinien uważać za grzech.