Czego uczy przypowieść o Bogu Łazarzu?? help!!!!!!!!!
multipaulinka
Istota przypowieści jako gatunku literackiego Słowo "parabola" pochodzi z języka greckiego "parabole" i oznacza zestawienie obok siebie. Gatunek znany był już w starożytności greckiej i rzymskiej (Sokrates, Arystoteles, Kwintylian). Biblijna, a zwłaszcza ewangeliczna przypowieść różni się nieco od antycznej. Jej istotą jest porównanie dwóch składników. Pierwszy z nich wzięty jest z życia codziennego, drugi zaś leży w sferze pojęciowej.
Przypowieść ewangeliczna jest opowiadaniem zmyślonym, opartym na podobieństwie lub w zasadniczych rysach prawdopodobne, które objaśnia w stopniu dostępnym dla człowieka tajemnice królestwa niebieskiego, jego istotę i wymagania stawiane człowiekowi.
Cechy charakterystyczne przypowieści ewangelicznych : - jest opowiadaniem prawdopodobnym, ale nie jest bajką (w bajce zdarzenia są nieprawdopodobne np. rośliny, zwierzęta rozmawiają)
- w przypowieści występują często alegorie, rozwinięte porównania, symbole, opowiadania przypowieściowe.
Wybrane przypowieści ewangeliczne - interpretacja
Przypowieść o siewcy Jest to opowieść o człowieku, który wyszedł w pole, aby zasiać na nim ziarno. Jedno ziarno padło na drogę i zostało wydziobane przez ptaki. Drugie padło na skałę i zostało wypalone przez słońce, trzecie zaś zagłuszyły wybujałe ciernie. Jednak te ziarna, które padły na żyzną glebę wydały plony. Siewcą jest Bóg, ziarno to słowo boże, a gleba to ludzie. Przypowieść ta mówi o tym, że tak jak te ziarna, które siał siewca tak Pan Jezus mówi do ludzi. Jednak nie zawsze jego słowa dotrą do właściwego człowieka i nie zawsze będą później spełniały jakąś rolę. Jednak na pewno - tak jak ziarna spadły na żyzną glebę i wydały plony - tak słowa Jezusa "wpadną" do właściwego serca i "wydadzą plon".
Przypowieść o synu marnotrawnym Jest opowieścią o ojcu i dwóch synach. Jeden z nich, młodszy postanowił opuścić dom rodzinny, zabrał więc swoją część majątku i wyruszył w świat. Kiedy po pewnym czasie wrócił biedny i skruszony, ojciec wyprawił na jego cześć ucztę. Gdy starszy posłuszny syn dziwił się decyzji ojca, ten wytłumaczył mu, że cieszy się z powrotu syna, który był jak umarły, a teraz znowu ożył. Tak samo jak ten człowiek przyjął marnotrawnego syna, tak Bóg przyjmuje każdego nawróconego i cieszy się z jego powrotu.
1 votes Thanks 0
meteo100
Bogacz to osoba bez żadnych uczuć , skropułuw z aswoje grzechy musiał cierpieć w piekle natomiast łazarz za życia był biedny żywił się odpadkami mimo tego nie skarżył się na swój los i otrzymał nagrodę w postaci życia wiecznego
Słowo "parabola" pochodzi z języka greckiego "parabole" i oznacza zestawienie obok siebie. Gatunek znany był już w starożytności greckiej i rzymskiej (Sokrates, Arystoteles, Kwintylian). Biblijna, a zwłaszcza ewangeliczna przypowieść różni się nieco od antycznej. Jej istotą jest porównanie dwóch składników. Pierwszy z nich wzięty jest z życia codziennego, drugi zaś leży w sferze pojęciowej.
Przypowieść ewangeliczna jest opowiadaniem zmyślonym, opartym na podobieństwie lub w zasadniczych rysach prawdopodobne, które objaśnia w stopniu dostępnym dla człowieka tajemnice królestwa niebieskiego, jego istotę i wymagania stawiane człowiekowi.
Cechy charakterystyczne przypowieści ewangelicznych :
- jest opowiadaniem prawdopodobnym, ale nie jest bajką (w bajce zdarzenia są nieprawdopodobne np. rośliny, zwierzęta rozmawiają)
- w przypowieści występują często alegorie, rozwinięte porównania, symbole, opowiadania przypowieściowe.
Wybrane przypowieści ewangeliczne - interpretacja
Przypowieść o siewcy
Jest to opowieść o człowieku, który wyszedł w pole, aby zasiać na nim ziarno. Jedno ziarno padło na drogę i zostało wydziobane przez ptaki. Drugie padło na skałę i zostało wypalone przez słońce, trzecie zaś zagłuszyły wybujałe ciernie. Jednak te ziarna, które padły na żyzną glebę wydały plony. Siewcą jest Bóg, ziarno to słowo boże, a gleba to ludzie. Przypowieść ta mówi o tym, że tak jak te ziarna, które siał siewca tak Pan Jezus mówi do ludzi. Jednak nie zawsze jego słowa dotrą do właściwego człowieka i nie zawsze będą później spełniały jakąś rolę. Jednak na pewno - tak jak ziarna spadły na żyzną glebę i wydały plony - tak słowa Jezusa "wpadną" do właściwego serca i "wydadzą plon".
Przypowieść o synu marnotrawnym
Jest opowieścią o ojcu i dwóch synach. Jeden z nich, młodszy postanowił opuścić dom rodzinny, zabrał więc swoją część majątku i wyruszył w świat. Kiedy po pewnym czasie wrócił biedny i skruszony, ojciec wyprawił na jego cześć ucztę. Gdy starszy posłuszny syn dziwił się decyzji ojca, ten wytłumaczył mu, że cieszy się z powrotu syna, który był jak umarły, a teraz znowu ożył. Tak samo jak ten człowiek przyjął marnotrawnego syna, tak Bóg przyjmuje każdego nawróconego i cieszy się z jego powrotu.