Sakrament to widzialny znak niewidzialnej łaski.Łaska to dar,który otrzymujemy od Boga bez naszych zasług.Wszystkie 7 sakramentów ustanowił Pan Jezus.
Znak sakramentalny składa się z : materi (to jakaś rzecz lub czynność) oraz z formy (to słowo,
które się wypowiada).Sakrament jest modlitwą , czyli rozmową z Bogiem.
Sakramenty dzielimy m.in na powtarzalne(Eucharystia,Pokuta,Namaszczenie Chorych,Małżeństwo)i niepowtarzalne,ponieważ wyciskają na duszy niezatarty znak charakter chrześcijanina(Chrzest,Bierzmowanie,Kapłaństwo).Sakarmenty dzielą się również w innych kategoriach.Wszystkich jest ich siedem :
1. Chrzest
2. Bierzmowanie
3. Najświętszy sakrament
4. Pokuta
5. Namaszczenie chorych
6. Kapłaństwo
7. Małżeństwo
Bez nich nasze życie nie miało by sensu , ponieważ żylibyśmy bez celu i ze świadomością że nie możemy wstąpić do Królestwa Bozego.
Sakramenty święte są to znaki widzialne, przez które Jezus Chrystus daje łaskę jednoczącą każdego człowieka z Bogiem.
Prawdą jest, że ich działania nie widzimy na własne oczy: na przykład tego, że Bóg gładzi grzech pierworodny w człowieku przyjmującym chrzest. Widzimy natomiast znaki, a to one pomagają nam zrozumieć wewnętrzne działanie Boga w duszy człowieka i je oznaczają. Na przykład woda, w której zostaje zanurzony (lub też zostanie nią polany) kandydat do chrztu – ona obmywa nas z brudu, zaś grzech jest pewnym wewnętrznym „brudem” i skazą. Podobnie biała szata – symbol czystości oraz niewinności: ona naprawdę oznacza to, co w człowieku się dokonało: czystość duszy, wolnej od skażenia grzechem, którą trzeba podtrzymywać. Zatem łaska przyniesiona w sakramencie działa w sposób duchowy i odczuwalny. Nie wolno ponadto traktować sakramentów świętych tylko jako zewnętrznych czynności, alepotraktować je jako działanie Boga we mnie i w moim życiu. Bo nie jest tak, że kapłan spełnił jakąś formułkę i już jest po wszystkim. Ta łaska dalej ma działać we mnie, mieć swoje następstwa, konsekwencje. Trzeba rozumieć, że to sam Bóg dokonał dzieła zbawczego w mej duszy i dokonał go w sposób trwały, że była to Jego święta czynność.
Ich działanie ma służyć temu, bydoprowadzić wszystkich ludzi do zbawienia, ponieważtak Bóg umiłował świat, że Syna Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Przyjmując sakrament człowiek doświadcza, że Bóg go umiłował i troszczy się o niego. Co więcej, dana osoba odczuwa szczególnąłączność z całym ludem Bożym – Kościołem, który doświadczył tego rodzaju łaski (np. osoby ochrzczone) lub zgromadził się w świątyni, aby być świadkiem uświęcania człowieka przez Boga. Jest istotne, że także cały Kościół nazywamy sakramentem – ponieważ jest on znakiem Jezusa Chrystusa dla świata. Również osoba przyjmująca sakrament staje sięznakiem Chrystusa, bo w jej życiu działa łaska Boża.
W 240 roku n. e. starochrześcijański pisarz Tertulian terminem sakrament określił przysięgę rekruta wcielanego do wojska, a jednocześnie chrzest nazwał przyjęciem do wojska Chrystusa. Otrzymanie któregoś z siedmiu sakramentów zobowiązuje więc człowieka do wielkiej powagi, albowiem przyjmuje zaszczyt i pewien ciężar zobowiązań przed Bogiem i wobec Kościoła.
Sakrament to widzialny znak niewidzialnej łaski.Łaska to dar,który otrzymujemy od Boga bez naszych zasług.Wszystkie 7 sakramentów ustanowił Pan Jezus.
Znak sakramentalny składa się z : materi (to jakaś rzecz lub czynność) oraz z formy (to słowo,
które się wypowiada).Sakrament jest modlitwą , czyli rozmową z Bogiem.
Sakramenty dzielimy m.in na powtarzalne(Eucharystia,Pokuta,Namaszczenie Chorych,Małżeństwo)i niepowtarzalne,ponieważ wyciskają na duszy niezatarty znak charakter chrześcijanina(Chrzest,Bierzmowanie,Kapłaństwo).Sakarmenty dzielą się również w innych kategoriach.Wszystkich jest ich siedem :
1. Chrzest
2. Bierzmowanie
3. Najświętszy sakrament
4. Pokuta
5. Namaszczenie chorych
6. Kapłaństwo
7. Małżeństwo
Bez nich nasze życie nie miało by sensu , ponieważ żylibyśmy bez celu i ze świadomością że nie możemy wstąpić do Królestwa Bozego.
90%zeszyt do religi
10%z głowy
liczę na naj ;)
Sakramenty święte są to znaki widzialne, przez które Jezus Chrystus daje łaskę jednoczącą każdego człowieka z Bogiem.
Prawdą jest, że ich działania nie widzimy na własne oczy: na przykład tego, że Bóg gładzi grzech pierworodny w człowieku przyjmującym chrzest. Widzimy natomiast znaki, a to one pomagają nam zrozumieć wewnętrzne działanie Boga w duszy człowieka i je oznaczają. Na przykład woda, w której zostaje zanurzony (lub też zostanie nią polany) kandydat do chrztu – ona obmywa nas z brudu, zaś grzech jest pewnym wewnętrznym „brudem” i skazą. Podobnie biała szata – symbol czystości oraz niewinności: ona naprawdę oznacza to, co w człowieku się dokonało: czystość duszy, wolnej od skażenia grzechem, którą trzeba podtrzymywać. Zatem łaska przyniesiona w sakramencie działa w sposób duchowy i odczuwalny. Nie wolno ponadto traktować sakramentów świętych tylko jako zewnętrznych czynności, ale potraktować je jako działanie Boga we mnie i w moim życiu. Bo nie jest tak, że kapłan spełnił jakąś formułkę i już jest po wszystkim. Ta łaska dalej ma działać we mnie, mieć swoje następstwa, konsekwencje. Trzeba rozumieć, że to sam Bóg dokonał dzieła zbawczego w mej duszy i dokonał go w sposób trwały, że była to Jego święta czynność.
Ich działanie ma służyć temu, by doprowadzić wszystkich ludzi do zbawienia, ponieważ tak Bóg umiłował świat, że Syna Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Przyjmując sakrament człowiek doświadcza, że Bóg go umiłował i troszczy się o niego. Co więcej, dana osoba odczuwa szczególną łączność z całym ludem Bożym – Kościołem, który doświadczył tego rodzaju łaski (np. osoby ochrzczone) lub zgromadził się w świątyni, aby być świadkiem uświęcania człowieka przez Boga. Jest istotne, że także cały Kościół nazywamy sakramentem – ponieważ jest on znakiem Jezusa Chrystusa dla świata. Również osoba przyjmująca sakrament staje się znakiem Chrystusa, bo w jej życiu działa łaska Boża.
W 240 roku n. e. starochrześcijański pisarz Tertulian terminem sakrament określił przysięgę rekruta wcielanego do wojska, a jednocześnie chrzest nazwał przyjęciem do wojska Chrystusa. Otrzymanie któregoś z siedmiu sakramentów zobowiązuje więc człowieka do wielkiej powagi, albowiem przyjmuje zaszczyt i pewien ciężar zobowiązań przed Bogiem i wobec Kościoła.