Wstawiennictwo świętych – doktryna występująca w części wyznań chrześcijańskich, przede wszystkim katolickich i prawosławnych oraz w innych religiach, zakładająca możliwość wstawiennictwa zbawionych zmarłych w modlitwach zanoszonych do Boga oraz uznająca zanoszenie próśb przez wiernych w formie modlitwy skierowanej do świętego o wstawiennictwo u Boga[1]. W pobożności katolickiej i prawosławnej występują tzw. patroni, uchodzący za posiadających szczególną skuteczność wstawienniczą w danych problemach.
Praktyka wzywania świętych w modlitwie jest odrzucana przez Kościoły protestanckie.
Obecny w kościele katolickim kult świętych to nie tylko wiara w ich cudowne życie, ale także czerpanie pomysłu na życie i a nawet przede wszystkim, orędownictwo. Oznacza to w praktyce że można zwrócić do Swietęgo i wyprosić w ten sposób łaski u Boga.
Wstawiennictwo świętych – doktryna występująca w części wyznań chrześcijańskich, przede wszystkim katolickich i prawosławnych oraz w innych religiach, zakładająca możliwość wstawiennictwa zbawionych zmarłych w modlitwach zanoszonych do Boga oraz uznająca zanoszenie próśb przez wiernych w formie modlitwy skierowanej do świętego o wstawiennictwo u Boga[1]. W pobożności katolickiej i prawosławnej występują tzw. patroni, uchodzący za posiadających szczególną skuteczność wstawienniczą w danych problemach.
Praktyka wzywania świętych w modlitwie jest odrzucana przez Kościoły protestanckie.
Odpowiedź:
Obecny w kościele katolickim kult świętych to nie tylko wiara w ich cudowne życie, ale także czerpanie pomysłu na życie i a nawet przede wszystkim, orędownictwo. Oznacza to w praktyce że można zwrócić do Swietęgo i wyprosić w ten sposób łaski u Boga.
Wyjaśnienie: