malinka0000
W Biblii błogosławieństwo oznacza życzenie lub powinszowanie z powodu otrzymanych darów, cnót czy jakiejś korzystnej sytuacji. Najbardziej znanymi błogosławieństwami są te ogłoszone przez Jezusa, z których osiem odnotował św. Mateusz (Mt 5,3n), a cztery św. Łukasz (Łk 6,20n). Wiążą się one głównie z proroctwami mesjańskimi. Po błogosławieństwach u św. Łukasza następuje lista czterech gróźb, które nadają wypowiedzi ton bardzo radykalny. Łukasz nie odnosi się tu do cnót czy zachowań, ale do sytuacji. Nieco inne spojrzenie prezentuje Mateusz, który obejmuje Jezusowym błogosławieństwem głównie postawy religijne.
Błogosławieństwa nie są obietnicą cudownych interwencji, mających zmienić stan rzeczy doczesnych. Proponują one raczej nowy sposób życia. Błogosławieństwa tworzą pewien system, ukazując, kim jest Jezus i kim mają być Jego uczniowie.
Błogosławieństwo – w Biblii oznacza życzenie lub powinszowanie z powodu otrzymanych darów, cnót czy korzystnej sytuacji. Najbardziej znanymi błogosławieństwami są te ogłoszone przezJezusa, z których osiem odnotował św. Mateusz , a cztery św. Łukasz . Wiążą się one głównie z proroctwami mesjańskimi. Po błogosławieństwach u św. Łukasza następuje lista czterech gróźb. Nie odnosi się on do cnót czy zachowań, ale do sytuacji. Mateusz natomiast obejmuje Jezusowym błogosławieństwem głównie postawy religijne.
Terminem błogosławieństwo końcowe (lub skrótowo: błogosławieństwo; łac. Benedicto) określa się błogosławieństwo udzielane przez celebransa na koniec Mszy Św. (przed rozesłaniem w formie zwyczajnej, a po -- w formie nadzwyczajnej rytu rzymskiego).
Błogosławieństwa nie są obietnicą cudownych interwencji, mających zmienić stan rzeczy doczesnych. Proponują one raczej nowy sposób życia. Błogosławieństwa tworzą pewien system, ukazując, kim jest Jezus i kim mają być Jego uczniowie.
Błogosławieństwo – w Biblii oznacza życzenie lub powinszowanie z powodu otrzymanych darów, cnót czy korzystnej sytuacji. Najbardziej znanymi błogosławieństwami są te ogłoszone przezJezusa, z których osiem odnotował św. Mateusz , a cztery św. Łukasz . Wiążą się one głównie z proroctwami mesjańskimi. Po błogosławieństwach u św. Łukasza następuje lista czterech gróźb. Nie odnosi się on do cnót czy zachowań, ale do sytuacji. Mateusz natomiast obejmuje Jezusowym błogosławieństwem głównie postawy religijne.
Terminem błogosławieństwo końcowe (lub skrótowo: błogosławieństwo; łac. Benedicto) określa się błogosławieństwo udzielane przez celebransa na koniec Mszy Św. (przed rozesłaniem w formie zwyczajnej, a po -- w formie nadzwyczajnej rytu rzymskiego).