stojąca: to najczęście śpiewy , które opisują Boga
Podstawa stojąca jest wyrazem uszanowania.Wszędzie na widok osoby wyżej podstawionej przybiera się podstawę stojącą.Podczas liturgii postawa stojąca jest zewnętrznym znakiem głębokiego uszanowania dla Boga jako najwyższego Pana.
Postawa klęcząca zarówno jako dłuższa postawa modlitewna, jak również chwilowy gest, w liturgii chrześcijańskiej oznaczała wielbienie Boga i była postawą typowo chrześcijańską.
Postawa siedząca według starożytnego zwyczaju przysługiwała urzędnikom, nauczycielom i sędziom jako znak władzy i godności.
Pozycja stojąca: To najczęście śpiewy,które opisują Boga.
Jest wyrazem uszanowania.Postawę stojącą przybierają także osoby pośredniczące między dwiema stronami.Stanie jest także znakiem radości z odkupienia, dlatego szczególnie wymowne staje się w liturgii Nocy Paschalnej i w okresie wielkanocnym. Na postawę stojącą składają się: wyprostowane ciało i głowa, ręce złożone na wysokości piersi.Stanie jest znakiem radości z odkupienia.Większość z głowy wzięłam .. Mam nadzieje,że trochę pomogłam . A tu masz:
Kiedy zachowujesz postawę stojącą?
- od początku Mszy Świętej aż do oracji włącznie. - od wersetu "Alleluja" przed Ewangelią aż do zakończenia Ewangelii. - podczas wyznania wiary i modlitwy powszechnej. - podczas procesji z darami ofiarnymi. - od wezwania kapłana "Módlcie się, aby moją i waszą ofiarę...". - podczas prefacji aż do "Święty, Święty ..." włącznie. - po aklamacji "Oto wielka tajemnica wiary" aż do "Baranku Boży" włącznie. - podczas Modlitwy po Komunii św. oraz obrzędów zakończenia.
klęczące : oddanie czci Bogu i hołdu ;)
stojąca: to najczęście śpiewy , które opisują Boga
Podstawa stojąca jest wyrazem uszanowania.Wszędzie na widok osoby wyżej podstawionej przybiera się podstawę stojącą.Podczas liturgii postawa stojąca jest zewnętrznym znakiem głębokiego uszanowania dla Boga jako najwyższego Pana.
Postawa klęcząca zarówno jako dłuższa postawa modlitewna, jak również chwilowy gest, w liturgii chrześcijańskiej oznaczała wielbienie Boga i była postawą typowo chrześcijańską.
Postawa siedząca według starożytnego zwyczaju przysługiwała urzędnikom, nauczycielom i sędziom jako znak władzy i godności.
Pozycja stojąca: To najczęście śpiewy,które opisują Boga.
Jest wyrazem uszanowania.Postawę stojącą przybierają także osoby pośredniczące między dwiema stronami.Stanie jest także znakiem radości z odkupienia, dlatego szczególnie wymowne staje się w liturgii Nocy Paschalnej i w okresie wielkanocnym. Na postawę stojącą składają się: wyprostowane ciało i głowa, ręce złożone na wysokości piersi.Stanie jest znakiem radości z odkupienia.Większość z głowy wzięłam .. Mam nadzieje,że trochę pomogłam . A tu masz:
Kiedy zachowujesz postawę stojącą?
- od początku Mszy Świętej aż do oracji włącznie.
- od wersetu "Alleluja" przed Ewangelią aż do zakończenia Ewangelii.
- podczas wyznania wiary i modlitwy powszechnej.
- podczas procesji z darami ofiarnymi.
- od wezwania kapłana "Módlcie się, aby moją i waszą ofiarę...".
- podczas prefacji aż do "Święty, Święty ..." włącznie.
- po aklamacji "Oto wielka tajemnica wiary" aż do "Baranku Boży" włącznie.
- podczas Modlitwy po Komunii św. oraz obrzędów zakończenia.
Mam nadzieje,że trochę pomogłam :)