!!!!!!! Choć mijają wieki, mijają lata, to i tak na całym świecie i dzieci, i młodzież, i dorośli mają te same problemy! Odwołaj się do poznanych utworów i uzasadnij trafność powyższego stwierdzenia. Pracę zakończ zdaniem : "Stąd wniosek, że zawsze istniał konflikt pokoleń!" Proszę o podanie chociaż gołych argumentów odnoszących się do lektur, jeśli np. brakuje wam czasu na pisanie całej rozprawki ;) Z góry dzia :):) !!!!!!!
Awonleay
Okay :-) Kiedyś pisałam podobną pracę, myślę, że w trochę zmienionej wersji dam Ci jej „kawałek”.
Dorośli nie potrafią zrozumieć dzieci. Nasi pradziadkowie nie byli (nie są) w stanie do końca pojąć swoich dzieci i wnuków. Na to w jaki sposób ukształtują się umysły współcześnie żyjącej młodzieży, współczesnych ludzi, miało tylko i wyłącznie wpływ pokolenie poprzednie. To ono „stworzyło” dzisiejszą młodzież. Czy nastolatkowie mogą być źli? Tak, mogą. Ale z pewnością nie są w stanie być gorsi niż ci, którzy ich wychowali. Ich (i mój) świat to ten, który poznali obcując z ludźmi znającymi go już w pewnym skrzywieniu. Pozytywnym bądź negatywnym. To w jakim środowisku, w jakim domu dorastali zadecydowało o tym kim dziś są.
MOŻESZ ZACYTOWAĆ: 1. Johann'a Wolfganga Goethe: „Mielibyśmy doskonale wychowane dzieci, gdyby ich rodzice byli dobrze wychowani.”
2. Sir Ronalda Stanleya Russella: „Dzisiejsze nieśmiałe dziecko, to to, z którego wczoraj się śmialiśmy. Dzisiejsze okrutne dziecko, to to, które wczoraj biliśmy. Dzisiejsze dziecko, które oszukuje, to to, w które wczoraj nie wierzyliśmy. Dzisiejsze zbuntowane dziecko, to to, nad którym się wczoraj znęcaliśmy. Dzisiejsze zakochane dziecko, to to, które wczoraj pieściliśmy. Dzisiejsze roztropne dziecko, to to, któremu wczoraj dodawaliśmy otuchy. Dzisiejsze serdeczne dziecko, to to, któremu wczoraj okazywaliśmy miłość. Dzisiejsze mądre dziecko, to to, które wczoraj wychowaliśmy. Dzisiejsze wyrozumiałe dziecko, to to, któremu wczoraj przebaczyliśmy.
Dzisiejszy człowiek, który żyje miłością i pięknem, to dziecko, które wczoraj żyło radością.”
3. T.Love - To wychowanie Cześć gdzie uciekasz, skryj się pod mój parasol Tak strasznie leje i mokro wszędzie Ty dziwnie oburzona odpowiadasz nie trzeba Odchodzisz w swoją stronę, bo tak cię wychowali (…) Wydaje mi się, że jesteś gdzieś daleko Tak się tylko wydaje, bo właściwie ciebie nie ma Tak bardzo chciałbym, abyśmy zwariowali Tak bardzo chciałbym, lecz tak nas wychowali
Czyli zataczamy wciąż to samo koło - my jesteśmy tacy, bo tak nas wychowali, a ci, którzy nas wychowali byli wychowani w taki sposób przez tych, którzy ich wychowali itd...
Dorośli nie potrafią zrozumieć dzieci. Nasi pradziadkowie nie byli (nie są) w stanie do końca pojąć swoich dzieci i wnuków. Na to w jaki sposób ukształtują się umysły współcześnie żyjącej młodzieży, współczesnych ludzi, miało tylko i wyłącznie wpływ pokolenie poprzednie. To ono „stworzyło” dzisiejszą młodzież. Czy nastolatkowie mogą być źli? Tak, mogą. Ale z pewnością nie są w stanie być gorsi niż ci, którzy ich wychowali. Ich (i mój) świat to ten, który poznali obcując z ludźmi znającymi go już w pewnym skrzywieniu. Pozytywnym bądź negatywnym. To w jakim środowisku, w jakim domu dorastali zadecydowało o tym kim dziś są.
MOŻESZ ZACYTOWAĆ:
1. Johann'a Wolfganga Goethe:
„Mielibyśmy doskonale wychowane dzieci,
gdyby ich rodzice byli dobrze wychowani.”
2. Sir Ronalda Stanleya Russella:
„Dzisiejsze nieśmiałe dziecko, to to, z którego wczoraj się śmialiśmy.
Dzisiejsze okrutne dziecko, to to, które wczoraj biliśmy.
Dzisiejsze dziecko, które oszukuje, to to, w które wczoraj nie wierzyliśmy.
Dzisiejsze zbuntowane dziecko, to to, nad którym się wczoraj znęcaliśmy.
Dzisiejsze zakochane dziecko, to to, które wczoraj pieściliśmy.
Dzisiejsze roztropne dziecko, to to, któremu wczoraj dodawaliśmy otuchy.
Dzisiejsze serdeczne dziecko, to to, któremu wczoraj okazywaliśmy miłość.
Dzisiejsze mądre dziecko, to to, które wczoraj wychowaliśmy.
Dzisiejsze wyrozumiałe dziecko, to to, któremu wczoraj przebaczyliśmy.
Dzisiejszy człowiek, który żyje miłością i pięknem, to dziecko, które wczoraj żyło radością.”
3. T.Love - To wychowanie
Cześć gdzie uciekasz, skryj się pod mój parasol
Tak strasznie leje i mokro wszędzie
Ty dziwnie oburzona odpowiadasz nie trzeba
Odchodzisz w swoją stronę, bo tak cię wychowali
(…)
Wydaje mi się, że jesteś gdzieś daleko
Tak się tylko wydaje, bo właściwie ciebie nie ma
Tak bardzo chciałbym, abyśmy zwariowali
Tak bardzo chciałbym, lecz tak nas wychowali
Czyli zataczamy wciąż to samo koło - my jesteśmy tacy, bo tak nas wychowali, a ci, którzy nas wychowali byli wychowani w taki sposób przez tych, którzy ich wychowali itd...