GENEZA: Tragedia jest głosem w dyskusji, jaka toczyła się w Atenach w kręgu sofistów, w czasach Sofoklesa. Dotyczyła ona prawa boskiego i władzy. Próbowano rozstrzygnąć uniwersalny i ponadczasowy problem, które prawo jest ważniejsze: zwyczajowe, boskie czy ustawowe. W związku z tym stawiano pytania, czy władca może ustanowić akt prawny wbrew prawu religijnemu i czy wolno dopuścić do sytuacji, gdy religia ogranicza kompetencje władcy.
GATUNEK: tragedia antyczna
Zasady rządzące tragedią antyczną
zasada trzech jedności - miejsca, czasu i akcji: miejsca - akcja rozgrywa się w jednym miejscu, czasu - akcja mogła trwać jedną dobę, akcji - ograniczała się do jednego wątku; zasada nieprzedstawiania krwawych scen, zazwyczaj informuje o nich posłaniec; zasada niezmienności charakteru postaci
bohaterowie nie przechodzą przemian, są statyczni pod względem charakteru, np. dobrzy lub źli; wiązało się to z rodzajem maski, jaką aktor przywdziewał na początku sztuki i zdejmował dopiero po jej zakończeniu;
zasada odpowiedniego stylu, czyli decorum
w tragedii mogły występować postacie bohaterów wysoko urodzonych, szlachetnych, stąd styl podniosły, wysoki zarezerwowany dla tego gatunku; w komedii pojawiali się bohaterowie wywodzący się z ludu, dlatego obowiązywał w niej styl żartobliwy, niski.
Sofokles urodził się w Kolonos pod Atenami. Żył w latach 496-406 p.n.e. Otrzymał staranne wykształcenie obejmujące muzykę, śpiew, taniec, znajomości literatury, gimnastykę, mające ukształtować doskonałego człowieka i obywatela, dążącego do ideału kalokagathii, tzn. harmonii, zalet duchowych i fizycznych. Był przyjacielem Peryklesa i Herodota. Nie stronił od uczestniczenia w życiu politycznym, m.in. pełnił funkcję stratega. Bardzo wcześnie odniósł sukces jako tragik, pokonując w konkursie Ajschylosa.
Najbardziej znane utwory Sofoklesa: Antygona, Król Edyp, Edyp w Kolonos, Elektra.
GENEZA: Tragedia jest głosem w dyskusji, jaka toczyła się w Atenach w kręgu sofistów, w czasach Sofoklesa. Dotyczyła ona prawa boskiego i władzy. Próbowano rozstrzygnąć uniwersalny i ponadczasowy problem, które prawo jest ważniejsze: zwyczajowe, boskie czy ustawowe. W związku z tym stawiano pytania, czy władca może ustanowić akt prawny wbrew prawu religijnemu i czy wolno dopuścić do sytuacji, gdy religia ogranicza kompetencje władcy.
GATUNEK: tragedia antyczna
Zasady rządzące tragedią antyczną
zasada trzech jedności - miejsca, czasu i akcji: miejsca - akcja rozgrywa się w jednym miejscu, czasu - akcja mogła trwać jedną dobę, akcji - ograniczała się do jednego wątku; zasada nieprzedstawiania krwawych scen, zazwyczaj informuje o nich posłaniec; zasada niezmienności charakteru postacibohaterowie nie przechodzą przemian, są statyczni pod względem charakteru, np. dobrzy lub źli; wiązało się to z rodzajem maski, jaką aktor przywdziewał na początku sztuki i zdejmował dopiero po jej zakończeniu;
zasada odpowiedniego stylu, czyli decorumw tragedii mogły występować postacie bohaterów wysoko urodzonych, szlachetnych, stąd styl podniosły, wysoki zarezerwowany dla tego gatunku; w komedii pojawiali się bohaterowie wywodzący się z ludu, dlatego obowiązywał w niej styl żartobliwy, niski.
Sofokles urodził się w Kolonos pod Atenami. Żył w latach 496-406 p.n.e. Otrzymał staranne wykształcenie obejmujące muzykę, śpiew, taniec, znajomości literatury, gimnastykę, mające ukształtować doskonałego człowieka i obywatela, dążącego do ideału kalokagathii, tzn. harmonii, zalet duchowych i fizycznych. Był przyjacielem Peryklesa i Herodota. Nie stronił od uczestniczenia w życiu politycznym, m.in. pełnił funkcję stratega. Bardzo wcześnie odniósł sukces jako tragik, pokonując w konkursie Ajschylosa.
Najbardziej znane utwory Sofoklesa: Antygona, Król Edyp, Edyp w Kolonos, Elektra.