Improwizacja ma być proroctwem związanym z przyszłością Polski (charakter profetyczny), Konrad (wieszcz, prolog) był bliski poznania przyszłości Polski, ponieważ kruk mu ją zasłania, kruk jako symbol cara Mikołaja I.
Wielka Improwizacja:
Monolog wygłoszony przez Konrada (bohater tragiczny) – rozmawia z milczeniem Boga, romantyk, samotny, dumny, wybitna jednostka, wywyższa się, wieszcz, poeta, śpiewak, patriota, buntownik (prometeizm) przeciw Bogu, bunt spowodowany miłością do ojczyzny, ludzi, walczy na wielu płaszczyznach, porównuje się do Boga, jako poeta może porównywać się do Boga, gdyż jest twórcą, kreatorem, jego narzędziem jak i Boga jest słowo, akt tworzenia daje mu nieśmiertelność, treścią pieśni będzie lud, identyfikuje się ze swoim narodem, co czyni go podobnym do Zbawiciela, porównuje Boga do mędrca – bluźnierstwo, jego siła zrodziła się z niego, czuje się wyższy od Boga, gdyż kieruje się czuciem, poświęca się, pragnie absolutnej, tyrańskiej władzy oraz szczęścia dla narodu, szantażuje emocjonalnie Boga, wątpi w jego istnienie, żądza od Boga boskiej władzy nad ludźmi, bluźni, zaprzecza miłość Bożą, wyzywa Boga na pojedynek, oskarża Boga o cierpienie narodu, stawia Bogu warunki, milczenie Boga, Jego obojętność traktuje jako obojętność w stosunku do ludzi, przejaw słabości Boga, w swoim bluźnierstwie posuwa się do ostateczności, zamierza porównać Boga do cara świata.
mała improwizacja:
Improwizacja ma być proroctwem związanym z przyszłością Polski (charakter profetyczny), Konrad (wieszcz, prolog) był bliski poznania przyszłości Polski, ponieważ kruk mu ją zasłania, kruk jako symbol cara Mikołaja I.
Wielka Improwizacja:
Monolog wygłoszony przez Konrada (bohater tragiczny) – rozmawia z milczeniem Boga, romantyk, samotny, dumny, wybitna jednostka, wywyższa się, wieszcz, poeta, śpiewak, patriota, buntownik (prometeizm) przeciw Bogu, bunt spowodowany miłością do ojczyzny, ludzi, walczy na wielu płaszczyznach, porównuje się do Boga, jako poeta może porównywać się do Boga, gdyż jest twórcą, kreatorem, jego narzędziem jak i Boga jest słowo, akt tworzenia daje mu nieśmiertelność, treścią pieśni będzie lud, identyfikuje się ze swoim narodem, co czyni go podobnym do Zbawiciela, porównuje Boga do mędrca – bluźnierstwo, jego siła zrodziła się z niego, czuje się wyższy od Boga, gdyż kieruje się czuciem, poświęca się, pragnie absolutnej, tyrańskiej władzy oraz szczęścia dla narodu, szantażuje emocjonalnie Boga, wątpi w jego istnienie, żądza od Boga boskiej władzy nad ludźmi, bluźni, zaprzecza miłość Bożą, wyzywa Boga na pojedynek, oskarża Boga o cierpienie narodu, stawia Bogu warunki, milczenie Boga, Jego obojętność traktuje jako obojętność w stosunku do ludzi, przejaw słabości Boga, w swoim bluźnierstwie posuwa się do ostateczności, zamierza porównać Boga do cara świata.
Myślę że pomogłem