Question

Bardzo potrzebne . Daję 10 pkt . !

Opisz 2 dowolnych męczenników Polskich .

Answer 1

Sw. Wojciech-biskup czeski przbylz do nas po chrzcie Polski. zm. smiercia meczenska na prusach gdzie nawracal pogan. jego cialo wzkupil boleslaw chrobry

sw.Stanislaw biskup polski zamordowany smiercia mezcenska pzrez boleslawa smialego poniewaz sprzeciwil sie jego okrutnej wladzy

Answer 2

Stanisław ze szczepanowa,
maksymilian kolbe

Answer 3

Bł. Antoni Rewera (ur. 6 stycznia 1869 we wsi Samborzec - powiat sandomierski, zm. 1 października 1942 w obozie koncentracyjnym w Dachau) - polski duchowny katolicki, prałat, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Syn Wawrzyńca i Rozalii z domu Sapielak. W Sandomierzu ukończył szkołę średnią, a następnie, 1 czerwca 1884 wstąpił tam do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Tytuł magistra teologii uzyskał 18 czerwca 1893 w Akademii Duchownej w Petersburgu.

Po otrzymaniu święceń kapłańskich (2 lipca 1893) pracował jako profesor, wychowawca i wicedyrektor w Seminarium Duchownym w Sandomierzu, następnie jako duszpasterz, proboszcz parafii pw. św. Józefa w Sandomierzu. Pełnił obowiązki archidiakona, prałata domowego papieża Benedykta XV, dyrektora (w Sandomierzu) i delegata do rady głównej III Zakonu św. Franciszka, kanonika honorowego, następnie gremialnego, prałata honorowego i w końcu dziekana Kapituły Katedralnej. Pozostały o nim wspomnienia jako o kapłanie wielkiej wiary, dobroci i gorliwości duszpasterskiej. Był też wielkim społecznikiem. Jego umiłowanie cnót św. Franciszka z Asyżu zaowocowało założeniem Zgromadzenia Córek św. Franciszka Serafickiego.



Czesław Jóźwiak (ur. 7 września 1919 w Łążynie k. Bydgoszczy, zm. 24 sierpnia 1942 w Dreźnie) – polski męczennik II wojny światowej, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.
Był synem Leona i Marii z domu Iwińskiej. Miał troje rodzeństwa. Wychowanek Salezjańskiego Oratorium w Poznaniu. Prezes Towarzystwa Niepokalanej, był też szefem organizacji "Wojsko Ochotnicze Ziem Zachodnich". Aresztowany przez gestapo 23 września 1940 roku, razem z Edwardem Kaźmierskim, Franciszkiem Kęsym, Edwardem Klinikiem i Jarogniewem Wojciechowskim trafił do więzienia gestapo w Domu Żołnierza, następnie do hitlerowskiego obozu w Forcie VII i więzienia przy ulicy Młyńskiej. W tym więzieniu na skutek odniesionych obrażeń podczas tortur został skierowany do Izby Chorych. 16 listopada 1940 przewieziony został do Wronkek, a później do więzienia sądowego w Berlinie – Neukölln (23 kwietnia 1941) i od maja w ciężkim więzieniu Zwickau. Z wyrokiem śmierci wydanym 1 sierpnia 1942 oczekiwał egzekucji w Dreźnie.