Atomy dwóch pierwiastków, oznaczonych literami A i B, leżą w czwartym okresie ukladu okresowego. Liczba elektronów walencyjnych atomu A jest taka sama jak liczbA elektronów walencyjnych atomu B. W stanach podstawowych obu atom liczba elektronów niesparowanych w atomie pierwiastka A jest trzykrotnie wieksza od liczby elektronów niesparowanych w atomie pierwiastka B.
1. Zapisz symbole chemiczne pierwiastków A i B.
1. Zapisz symbole chemiczne pierwiastków A i B.
More Questions From This User See All
Verified answer
Jaki to pierwiastek?
Symbol chemiczny pierwiastka A: Cr (chrom)
Symbol chemiczny pierwiastka B: Se (selen)
Jak wyznaczyć te pierwiastki?
Wiemy, że leżą one w czwartym okresie układu okresowego.
Więc będą to dwa z spośród wymienionych pierwiastków:
Wiemy także, że mają one tyle samo elektronów walencyjnych. Liczbę elektronów walencyjnych odczytujemy z numeru grupy - jest ona równa numerowi grupy, a w przypadku gdy numer grupy jest większy niż 10 to jest równa numerowi grupy pomniejszonemu o 10.
Określimy liczbę elektronów walencyjnych każdego z pierwiastków z 4 okresu:
Możemy odrzucić pierwiastki, które jako jedyne mają 9 i 10 elektronów walencyjnych - czyli kobalt i nikiel.
Wiemy także, że w stanach podstawowych obu atom liczba elektronów niesparowanych w atomie pierwiastka A jest trzykrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych w atomie pierwiastka B.
Określimy ile elektronów niesparowanych mają pierwiastki z 4 okresu. Najpierw ustalimy zapis podpowłokowy, a następnie na podstawie zapisu klatkowego określimy liczbę niesparowanych elektronów.
Na podpowłoce s mogą znajdować się maksymalnie 2 elektrony.
Na podpowłoce d może znajdować się maksymalnie 10 elektronów.
Na podpowłoce p może znajdować się maksymalnie 6 elektronów.
Zgodnie z regułą Hunda rozmieszczamy je tak, aby było jak najwięcej elektronów niesparowanych.
Konfiguracja walencyjna podpowłokowa i liczba elektronów niesparowanych:
Konfiguracje podpowłokowe walencyjne, które pogrubiono są również konfiguracjami w stanie podstawowym. Konfiguracja podpowłokowa miedzi i chromu w stanie podstawowym różni się od konfiguracji innych pierwiastków.
W stanach podstawowych obu atom liczba elektronów niesparowanych w atomie pierwiastka A jest trzykrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych w atomie pierwiastka B, więc odrzucimy pierwiastki mające wszystkie elektrony sparowane. Odrzucimy także pierwiastki mające tyle samo elektronów walencyjnych co pierwiastki odrzucone. W nawiasach przy pierwiastku zapisano liczbę wszystkich elektronów walencyjnych.
Pozostanie do rozważenia:
Teraz sprawdzimy, w przypadku której pary pierwiastków o takiej samej liczbie elektronów walencyjnych spełnione jest to, że liczba elektronów niesparowanych w atomie pierwiastka A jest trzykrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych w atomie pierwiastka B.
#SPJ1